Αρσενάκος: Οι δύσκολες συνεργασίες, οι εθισμοί, οι σκέψεις για Fame Story 2 & τα νέα projects

Ο ίδιος μιλάει χωρίς φόβο και με πολύ πάθος για τα νέα πρότζεκτ που έχει στα σκαριά αλλά και για τις φιλίες που κατάφερε να χτίσει όλα αυτά τα χρόνια...

Επειδή είσαι πολλά χρόνια σε αυτό χώρο, έχεις δει και έχεις κάνει πολλά, δεν έρχεσαι στα όριά σου έχοντας να συνδιαλλαγείς με έναν κόσμο που τον τρέφει τόσο πολύ η ματαιοδοξία;

Τους αγαπάω τους καλλιτέχνες! Και τα βρίσκω με όλους! Δεν υπάρχει άνθρωπος που να έρθει σε μένα και να μην βγάλω άκρη μαζί του, να μην του βγάλω ένα πλάνο σε βάθος χρόνου. Αλλά έχω και μια ομάδα 65 ανθρώπων μαζί μου, τους πολύτιμους συνεργάτες στην Panik, δεν είμαι μόνος μου σ’ αυτό. Άλλωστε, οι παρέες και οι ομάδες γράφουν ιστορία.

Μπορεί ένα κακό management να καταστρέψει έναν ταλαντούχο καλλιτέχνη, νομίζεις;

Θα πρέπει να «προσπαθήσει» πάρα πολύ ένας καλλιτέχνης για να συμβεί αυτό (γελάει). Ή να είναι αυτοκαταστροφικός. Ή να κάνει πολλά και διαδοχικά λάθη και να μην ακούει κανέναν. Όμως, απ’ την άλλη, η εμπειρία μου έχει δείξει πως ο κόσμος και συγχωρεί και ξεχνάει.

Ποτέ δεν σε δυσκόλεψε κάποιος καλλιτέχνης σε συνεργασία σας;

Δεν θέλω να πω όνομα, αλλά όταν μπαίνουν στην συνεργασία μας και εθισμοί, τότε δυσκολεύεται η συνεργασία να πάει παρακάτω. Με τον όρο «εθισμοί» δεν αναφέρομαι μόνο σε ναρκωτικές ουσίες ή αλκοόλ, γιατί υπάρχουν κι άλλου είδους εθισμοί που φθείρουν την εξέλιξη κάποιου καλλιτέχνη. Γενικά, όταν ξεπερνάς τα όρια είναι αναπόφευκτο να μην δημιουργηθούν προβλήματα.

Εσύ, δεν είχες ποτέ εθισμούς;

Μόνο με το φαγητό έχω πάθος (γελάει). Αλλά, όχι, δεν είχα ποτέ μου κάποιου είδους εθισμό σε κάτι. Εξάρτηση έχω μόνο από τη δουλειά μου.

Όπως συγκαταβατικός είσαι στη δουλειά σου, έτσι είσαι και στην προσωπική σου ζωή, Γιώργο;

Δεν θέλω να με θεωρεί κανένας δεδομένο, όπως κι εγώ δεν θεωρώ κανέναν δεδομένο. Είμαι σε αυτή τη φάση – και στα επαγγελματικά μου, και στα ερωτικά μου, και στις φιλίες μου. Είμαι δοτικός, τα δίνω όλα, γιατί πιστεύω πως όσο δίνεις παίρνεις, αλλά αν θεωρήσει ο άλλος, σε οποιοδήποτε επίπεδο, ότι είμαι «δεδομένος», ε δεν είμαι, και φεύγω.

Τα όνειρά σου για το μέλλον συμπεριλαμβάνουν και την τηλεόραση πια;

Η αλήθεια είναι ότι είχα ανέκαθεν μεγάλο φόβο με τον δημόσιο λόγο και την δημόσια έκθεση. Όταν ήρθε η πρόταση του Σκάι, σκεφτόμουν «ποιος είσαι εσύ;» και δεν σου κρύβω πως είχα αμφιβολίες, αλλά κλείνοντας πια 20 χρόνια στη δισκογραφία και 10 χρόνια με την Panik, είχα νιώσει ότι «ο λόγος μου έχει υπόσταση», έχει βαρύτητα. Φυσικά σε πράγματα που είναι η δουλειά μου και τα γνωρίζω πολύ καλά. Οπότε το ένα έφερε το άλλο. Χαίρομαι που κατάφερα να ξεπεράσω αυτό τον φόβο μου, αυτό τον «δράκο», και μ’ αρέσει γιατί επικοινωνώ πολύ ωραία με τον κόσμο, γιατί μπορώ και εξελίσσω και τη δουλειά μου. Η ζωή, άλλωστε, συνήθως μας φέρνει αντιμέτωπους με μεγάλους φόβους και αδυναμίες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.

Το επόμενό σου τηλεοπτικό project σε τι θα αφορά;

Υπάρχει μία σκέψη να γίνει το «Fame Story 2», ενώ παράλληλα σχεδιάζω να κάνω μια μεγάλη περιοδεία-οντισιον σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο, σε περιοχές που δεν έχει γίνει ποτέ καμία οντισιόν για νέα ταλέντα, το οποίο μπορεί να συνδυαστεί είτε με το «Fame Story 2» είτε με κάποιο άλλο project. Υπάρχει, επίσης, η σκέψη να γίνει μια μουσική εκπομπή, η οποία να στηρίζεται στα περίεργα και παράξενα ντουέτα. Παράλληλα, αναπτύσσουμε, ως εταιρεία, το κομμάτι του entertainment – έχουμε αναπτύξει το Panik TV, έχουμε ήδη την επαφή μας με όλα τα κανάλια, προχωράμε και με τις θεατρικές παραγωγές, καθώς και με τις κινηματογραφικές παραγωγές, με το Panik Films. Η τηλεόραση είναι βασικό κομμάτι όλων αυτών, το οποίο και μου αρέσει και αναπτύσσουμε γύρω από αυτό όλες τις άλλες δραστηριότητές μας.

Αναρωτιέμαι, όσο μιλάμε, αν ξέρεις ποιοι είναι οι πραγματικοί σου φίλοι, Γιώργο… Ποιοι θα είναι δίπλα σου, όταν ίσως σου συμβεί η μεγάλη αναποδιά…

Αυτοί που υπήρχαν πριν τη δισκογραφία, σίγουρα θα υπάρχουν και μετά. Αλλά έχουν προστεθεί και καινούργιοι άνθρωποι.

Στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και καλλιτέχνες;

Όσο κι αν αγαπάω τους καλλιτέχνες, έχουν τα δικά τους προβλήματα και ανησυχίες για να τους προσθέτω και τα δικά μου (γελάει). Όταν έχω ένα προσωπικό πρόβλημα, το οποίο θέλω να μοιραστώ, ευτυχώς έχω τη τύχη να έχω στη ζωή μου ανθρώπους που θα με ακούσουν, που θα με βοηθήσουν, που θα με στηρίξουν και που, ακόμα κι αν πέσω, θα με σηκώσουν. Που είναι δίπλα μου και στα εύκολα και στα δύσκολα.

Πηγή: DownTown Κύπρου