Κόλαφος ο Χάρης Ακριτίδης: «Η Όλγα έσερνε την Άντζελα από τη μύτη»

Σε σκηνικό πολέμου ανάμεσα στην Άντζελα Δημητρίου και την κόρη της Όλγας Κιουρτσάκη, που ξέσπασε κατά την περιοδεία της πρώτης στην Αμερική, με δικηγόρους των δύο πλευρών να βγαίνουν στα κανάλια και τη Δημητρίου να μιλά δημόσια για τον γαμπρό της Φώτη Λώση, κατακεραυνώνοντάς τον και λέγοντας, μεταξύ άλλων, πως δεν υπήρξε ποτέ μάνατζέρ της και με ένα… μπουκάλι νερό να αποτελεί το «μήλον της Έριδος» σε μία οικογενειακή υπόθεση, για την οποία έχουν τοποθετηθεί γνωστοί και άγνωστοι.

Ο Χάρης Ακριτίδης μέσω της εφημερίδας Espresso παίρνει θέση και μιλά για το άστρο της Άντζελας και για τη χρυσή καρδιά της, απαγορεύοντας ταυτόχρονα σε οποιοδήποτε να τη «σταυρώσει» ως μητέρα, ακόμα κι αν έχει πάθη, τα οποία κανένας δεν έχει δικαίωμα να κρίνει.

Ο τραγουδιστής θυμάται κάθε στιγμή από τις ημέρες που έζησε μαζί της -κάνοντας κολλητή παρέα- σε μια υπέροχη τρίμηνη συνεργασία στη Μύκονο πριν από χρόνια. Σε εκείνο, μάλιστα, το σχήμα, εκτός από τους Άντζελα Δημητρίου, Χάρη Ακριτίδη και Στέλλα Γεωργιάδου, στην πίστα ανέβαινε και η Όλγα Κιουρτσάκη. Ήταν εκείνη η περίοδος που η Άντζελα επέβαλε την κόρη της στα μουσικά σχήματα στα οποία ήταν πρώτο όνομα, δίνοντάς της την ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο της ως τραγουδίστρια:

«Η Ολγα έσερνε την Άντζελα από τη μύτη. Αυτή η “σιδηρά κυρία” του τραγουδιού, που κρατούσε στα χέρια της όλο το καλλιτεχνικό σχήμα και τράνταζε τις πίστες, ήταν “φτερό στον άνεμο” στα χέρια της κόρης της, την οποία λατρεύει παθολογικά. Σας το λέω με την ευθύνη ενός ανθρώπου που έμενε μαζί με την Άντζελα Δημητρίου από το πρωί που ξυπνούσαμε έως το βράδυ. Μόνο που δεν κοιμόμασταν μαζί! Τόσο κολλητή παρέα κάναμε. Ηταν η περίοδος που η Αντζελα έχασε αιφνίδια σε δυστύχημα τον αδερφό της και ούρλιαζε σαν τρελή στην παραλία της Μυκόνου», λέει ο Χάρης Ακριτίδης και συνεχίζει:

«Εκεί, στην παραλία, πληροφορήθηκε τον θάνατο του αδερφού της και κατέρρευσε. Της κάναμε κάθε βράδυ ηρεμιστικές ενέσεις για να σταθεί στα πόδια της! Η Αντζελα είναι σπουδαία! Δοτική ως άνθρωπος και υποδειγματική μητέρα, στην κυριολεξία μάνα και παραμάνα! Η Ολγα τραγουδούσε τότε στο σχήμα μαζί μας. Βρισκόμαστε στη Μύκονο για την καλοκαιρινή περίοδο μαζί με τη Στέλλα Γεωργιάδου. Ήταν από τις ωραιότερες συνεργασίες. Η Άντζελα δεν ήταν μόνο μια υπέροχη καλλιτέχνιδα και συνεργάτιδα, αλλά κι ένας υπέροχος άνθρωπος. Δεν κρατούσε τίποτα για τον εαυτό της, παρά μόνο έδινε και αγαπούσε. Μπορεί να τη χαρακτηρίζουν κάποιοι στρυφνή και τρελή, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα που έζησα εγώ».

Η συνέχεια, όμως, της εξιστόρησής του για τη… δική του Άντζελα αφορά και τη σχέση της με την κόρη της Όλγα!

«Η Άντζελα ήταν μία μητέρα που έδινε περισσότερη αγάπη απ’ όση μπορεί να δώσει ένας γονιός στο παιδί του. Κι αυτό δεν το έκανε γιατί η Όλγα μεγάλωσε χωρίς πατέρα, αλλά γιατί έτσι της έβγαινε. Την είχε σαν μπιμπελό. Ο,τι ήθελε η Ολγα. Και η Ολγα το μόνο που έκανε αφού ξυπνούσε είναι να ζητά και να απαιτεί τα πάντα και να έχει την Αντζελα του χεριού της. Γι’ αυτό τώρα δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο ξεχνά όλα αυτά που έκανε η μητέρα της! Παρότι δεν κάνει δηλώσεις, αλλά μιλάει διαμέσου του δικηγόρου της, γιατί δεν πέφτει στην αγκαλιά της μητέρας της να της ζητήσει συγγνώμη; Και να της προσφέρει ξανά τα εγγονάκια της, που η Αντζελα -απ’ όσο γνωρίζουμε όλοι στον καλλιτεχνικό χώρο- έχει παθολογική αγάπη και τρελαίνεται γι’ αυτά. Τα θεωρεί δυο φορές παιδιά της.

«Ο,τι δεν κατάφερε να δώσει στον γιο της, που δεν μπόρεσε ποτέ να τον αγκαλιάσει στην τρυφερή ηλικία ως μάνα, γιατί έτσι τα έφερε η σκληρή ζωή, την έκανε ακόμα πιο δοτική σε όλους! Νομίζω πως είναι ιεροσυλία να καταδικάζουν την Αντζελα, ακόμα κι αν έχει πάθη σε ορισμένα πράγματα που την κατηγορούν – και δεν είμαι εγώ αυτός ο οποίος θα τα αναφέρει! Κανένας δεν έχει δικαίωμα να μιλάει για την ιδιωτική ζωή και την προσωπικότητα ενός ανθρώπου. Η σχέση με την κόρη της είναι τόσο γνωστή στον καλλιτεχνικό κόσμο, που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι είναι μοναδική μάνα!», πρόσθεσε.

«Ασφαλώς δεν γνωρίζω τα οικογενειακά τους -σε σχέση με τον γαμπρό της τον Φώτη, αλλά και την κόρη της μετά τον γάμο τους-, αλλά έχω κι εγώ παιδιά και θα μιλήσω ως πατέρας. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να μη συγχωρήσω το παιδί μου και να μην πέσω εγώ στην αγκαλιά του, ακόμα κι αν έχω κάνει λάθος ή έχει κάνει λάθος εκείνο. Πόσο περισσότερο στην περίπτωση της Αντζελας, που έχει δώσει τόση αγάπη και της συγχωρούνται ακόμα και τα μικρά ή και μεγάλα ατοπήματα.