Συγκλονίζει η Έλντα Πανοπούλου για τον θάνατο του πατέρα της: «Δεν ήθελα τη ζωή μου, ήθελα να φύγω»

Η ηθοποιός, αναφέρθηκε στην απώλεια του μπαμπά της και πόσο πολύ της είχε στοιχίσει και συγκλονίζει με τα όσα λέει.

«Αναπολώ πράγματα που ανεπιστρεπτί έχουν περάσει, κι όταν λέω πράγματα εννοώ ανθρώπους. Και όταν οι άνθρωποι φεύγουν, αυτό σημαίνει για τις ζωές μας οριστικό τέλος. Τίποτα άλλο δεν είναι οριστικό τέλος.

Περνάμε την πρώτη μας νιότη και στεναχωριόμαστε γιατί μας άφησε ο γκόμενος ή έσπασε το νύχι μας ή δεν πήραμε τα λεφτά που θέλαμε, ή γιατί δεν κρατάω την τσάντα, και ξαφνικά έρχεται αυτή η χαστουκάρα της ζωής και υφίστασαι την πρώτη απώλεια. Την απώλεια του γονιού, του φίλου, του αδερφού και λες "πόσο γελοίος υπήρξα στη ζωή μου να κάθομαι και να στεναχωριέμαι γιατί έσπασε το νύχι μου". Είναι μια απόλυτα καθοριστική στιγμή αυτή», είπε αρχικά η Έλντα Πανοπούλου και συνέχισε:

«Για μένα αυτό συνέβη με την απώλεια του πατέρα μου που ήταν ξαφνική. Δηλαδή σήμερα μιλήσαμε στο τηλέφωνο και ξαφνικά μου είπε "άκουσε, αυτό πρέπει να το κάνεις γιατί εγώ δεν θα είμαι πάντα εδώ".

Ένας άνθρωπος που δεν είχε ούτε φοβίες, ούτε έπαιρνε χάπια ή έτρεχε στους γιατρούς, τίποτα από όλα αυτά, ήταν και χειμερινός κολυμβητής. Του λέω "Τι είπες μπαμπά;" και μου απάντησε "αγάπη μου, δεν είμαστε αιώνιοι". Αυτό μου το είπε σήμερα και την άλλη μέρα το πρωί με ειδοποίησαν πως έπαθε οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου κι ότι ο πατέρας μου δεν υπάρχει».

Έπειτα είπε η δημοφιλής ηθοποιός: «Ήμουν τότε 36 – 37 χρονών και ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Όχι αυτή, η αμέσως επόμενη. Την ημέρα της κηδείας του. Το βράδυ ήταν στο Δελφινάριο 2.500 κόσμος, εγώ έπρεπε να παίξω την Μαντόνα και ο κόσμος έπρεπε να γελάσει.

Δεν ήθελα την ζωή μου, ήθελα να φύγω κι εγώ και να πάω να βρω τον μπαμπά μου. Γιατί είχα μεγάλη αδυναμία στον πατέρα μου. Και στη μητέρα μου φυσικά αλλά αυτή ήταν η πρώτη απώλεια, η οποία ήταν ξαφνική».

Δείτε παρακάτω το σχετικό απόσπασμα από το Στούντιο 4: