Δέσποινα Μπεμπεδέλη: «Νιώθω απέραντο σεβασμό για τη Μάντολες. Ξέρω τη ζωή της απέξω»
Η Δέσποινα Μπεμπεδέλη μιλάει με αφορμή τη γυναίκα-σύμβολο της Κύπρου που αυτή την περίοδο υποδύεται στην τηλεοπτική σειρά Famagusta.
Μιλάει για τη Χαρίτα Μάντολες με τα πιο όμορφα λόγια ενώ επισημαίνει ότι νιώθει απέραντο σεβασμό για εκείνη.
- Η σειρά «Famagousta» είναι αφορμή να θυμηθούμε όλοι, και στην Κύπρο και στην Ελλάδα;
Η σειρά αποτυπώνει ιστορικά γεγονότα, όπως, για παράδειγμα, η περίπτωση του βρέφους. Ξέρετε ότι ο μικρότερος αγνοούμενος του 1974 ήταν 5 μηνών; Κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε αυτό το μωρό. Ζει, πώς ζει, ποιος το μεγάλωσε, τι γλώσσα μιλάει, ποια είναι η θρησκεία του; Αναπάντητα ερωτήματα. Αυτό το μωρό χάθηκε μαζί με άλλα. Τις προάλλες έγινε ένα πάρκο εδώ στη Λευκωσία, με τα ονόματά τους πάνω σε μάρμαρο και από δίπλα ένα μικρό κυπαρισσάκι στη μνήμη τους.
- Απ’ όσα μου λέτε, φαντάζομαι δεν δυσκολευτήκατε πολύ να βρείτε τα κλειδιά για την ερμηνεία του ρόλου της Μάντολες που υποδύεστε.
Τη Μάντολες την έβλεπα πολύ συχνά στην τηλεόραση, ήξερα ποια είναι και τι έχει υποστεί. Όταν μου ανακοίνωσαν ότι θα την υποδυθώ, τη γνώρισα από κοντά. Κάτσαμε πολλές ώρες μαζί και την αφουγκράστηκα, δεν μ’ ενδιέφερε να τη μιμηθώ εξωτερικά για τον ρόλο, ήθελα να βρω στοιχεία της ιδιοσυγκρασίας και της αντοχής της και πώς αντιμετωπίζει μια τέτοια τραγωδία μέχρι τώρα με τόση δύναμη, τόση πίστη και τόσο πάθος. Ακούραστη, ακαταπόνητη και δυναμική και μαχητική.
- Τι νιώθετε γι’ αυτή τη γυναίκα;
Απέραντο σεβασμό. Δεν ξέρω άλλες γυναίκες πώς το αντιμετώπισαν και αν συνεχίζουν τόσα χρόνια μετά, πλησιάζοντας τα ογδόντα τους, να έχουν αυτή την ενεργητικότητα κι αυτό το πάθος για ζωή. Ζει και είναι περήφανη. Ξέρω τη ζωή της απέξω κι ανακατωτά πια. Τη ζωή της Μάντολες από τότε που ήταν μικρό κοριτσάκι μέχρι το τέλος που έθαψε και τα οστά του συζύγου της και ησύχασε ως έναν βαθμό την έχει καταγράψει στο βιβλίο «Ως αληθώς» η Ευρούλα Περικλέους Παπαδοπούλου, μια εξαιρετική Κυπρία λογοτέχνης.
Τέτοιες γυναίκες υπάρχουν πάρα πολλές στην Κύπρο. Όπως η Ελένη Φωκά, που ήταν δασκάλα στην Καρπασία, εκεί που είναι οι εγκλωβισμένοι. Όταν αρνήθηκαν οι άνθρωποι να φύγουν από τα χώματά τους και μείνανε με τους Τούρκους, έμεινε και η Ελένη γιατί ήταν δασκάλα. Ήθελε να συνεχίσει να μαθαίνει στα παιδιά γράμματα ελληνικά, να μην ξεχάσουν τη γλώσσα τους. Είναι κι αυτή μια γυναίκα-σύμβολο, είπε η Δέσποινα Μπεμπεδέλη στην Αυγή.