Ασλάνογλου: Έχουμε μια ζωή. Δεν μπορώ να μένω ούτε στις ταμπέλες ούτε στα στερεότυπα
Για τον ρόλο της στη σειρά Ψυχοκόρες, πώς κρίνει τον θεσμό και πώς κρίνει το γεγονός ότι η τηλεόραση δείχνει μια αδυναμία στις σειρές εποχής. Κάποιοι το κατακρίνουν και λένε ότι αντί να πηγαίνουμε μπροστά, πηγαίνουμε πίσω. Τι λέει η Μαρίνα Ασλάνογλου;
Μια και πλέον έχεις εντρυφήσει στον θεσμό της ψυχοκόρης, πώς τον κρίνεις;
Δεν τον κρίνω καθόλου καλά. Γιατί υπήρξαν περιπτώσεις που οι οικογένειες είχαν παντρέψει τις ψυχοκόρες και όντως τις είχαν προικίσει ή όπως η Βασιλική πήραν μόρφωση, αγάπη και ήταν μέρος της οικογένειας. Αλλά αυτές ήταν σπάνιες. Οι περισσότερες ήταν κακοποιητικές. Ηταν κοριτσάκια που είτε το αφεντικό είτε ο γιος του τις κακοποιούσε σεξουαλικά είτε οι κυρίες τις έδερναν. Ηταν ουσιαστικά δουλικά. Ο θεσμός δημιουργήθηκε με τα κορίτσια να πηγαίνουν σε ένα σπίτι για καλύτερη ζωή, να βοηθάνε με τις υπηρεσίες τους και να πληρώνονται για να στέλνουν χρήματα στην οικογένειά τους. Αλλά δεν πληρώνονταν ποτέ. Πάντα τους κρατούσαν τα λεφτά και υπήρχε κακοποίηση. Οπότε γι’ αυτό από το 1960, νομίζω, σταμάτησε βάσει νόμου.
Η μεγάλη υποταγή της Ευανθίας στον άνδρα της πώς σου φαίνεται σαν σύγχρονη γυναίκα;
Δεν μου αρέσει. Ο κάθε άνθρωπος και η γυναίκα γενικά πρέπει να έχει την αυτοδυναμία της και δεν πρέπει να κρύβει τις αρετές της σε καμία περίπτωση. Οι γυναίκες τα κάνουμε όλα. Το βλέπω και από μένα. Δέκα ώρες γυρίσματα, πέντε ώρες πρόβα στο θέατρο. Είμαι μαμά, είμαι γυναίκα, έχω τον κοινωνικό μου περίγυρο, τις υποχρεώσεις μου, είμαι νοικοκυρά μες στο σπίτι. Πάντα κάνω αυτά που μου αρέσουν και στον βαθμό που μου αρέσουν, θέλω να είμαι ελεύθερη, να εκφράζομαι και να είμαι ο εαυτός μου. Και αυτό θέλω να έχει και ο γιος μου από δω και πέρα. Δεν θα σκύψω ποτέ το κεφάλι. Σε καμία περίπτωση. Διεκδικώ τον χώρο μου, τον χαρακτήρα μου, τα θέλω μου και σπουδαιοποιώ τα θέλω μου. Για να είμαστε ελεύθεροι και χαρούμενοι άνθρωποι. Έχουμε μια ζωή. Δεν μπορώ να μένω ούτε στις ταμπέλες ούτε στα στερεότυπα ούτε στο τι θα πει ο κόσμος ούτε στο να κάνω κάτι για να με δει ο κόσμος.
Φέτος η ελληνική τηλεόραση δείχνει μια αδυναμία στις σειρές εποχής. Κάποιοι το κατακρίνουν και λένε ότι αντί να πηγαίνουμε μπροστά, πηγαίνουμε πίσω. Εσύ που πρωταγωνιστείς σε μια σειρά εποχής πώς το βλέπεις;
Εμένα μου αρέσει που έχουμε τόσες σειρές εποχής, δεν με ενοχλεί. Κάποιες που με μεταφέρουν σε έναν άλλο κόσμο και με βγάζουν από τη δική μου καθημερινότητα εμένα μου αρέσει. Λίγο ταξιδεύω, φαντάζομαι πράγματα, μπαίνω κι εγώ σε μια διαδικασία. Όσον αφορά την Ευανθία, επειδή κι εγώ δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να κάνω το παιδί μου, έκανα τρεις εξωσωματικές, όταν μου δώσανε τον ρόλο, ταυτίστηκα πολύ μαζί του. Γιατί μια γυναίκα εκείνης της εποχής δεν είχε αυτή τη δυνατότητα και δεν ήξερε αν αυτή έχει το πρόβλημα ή ο άντρας της. Έπρεπε να την καταλάβω εγώ στο πόσο πολύ ήθελε ένα παιδί και τις δυσκολίες που μπορούσε να αντιμετωπίσει με τις ταμπέλες που πάντα σου βάζουν. Δεν με ενοχλούν οι πολλές σειρές εποχής. Το θέμα είναι να αποδίδουν σωστά την εποχή και να έχουν μια ιστορία να πουν που να αφορά τον κόσμο. Εγώ χαίρομαι που είμαι σε αυτή τη σειρά γιατί τουλάχιστον δεν είναι κάτι τετριμμένο. Είναι μια ιστορία που λέμε για τον θεσμό της ψυχοκόρης που μέχρι τώρα δεν είχε ειπωθεί.
Πηγή Τα Νέα
Ψυχοκόρες: Η (δεύτερη) πρεμιέρα της σειράς αύριο το βράδυ - Οι χαρακτήρες & και τα πρώτα επεισόδια!
Μαρίνα Ασλάνογλου: «Η καλή μαμά είναι η χαρούμενη μαμά»
Μαρίνα Ασλάνογλου: «Είχα αποφασίσει ότι θα επιστρέφω στην TV μόνο αν θέλω κάτι πάρα πολύ»