Σαν σήμερα «έφυγε» ο Νίκος Παπάζογλου – Οι ιστορίες πίσω από τα τραγούδια του και το κόκκινo μαντήλι

Ο Νίκος Παπάζογλου όμως «φεύγοντας» άφησε πίσω του σπουδαία κληρονομιά.

Τόσο το σπάνιο ηχόχρωμα της φωνής τους όσο και τους τραγουδισμένους στίχους εκείνους που βαθιά στη ψυχή αυτών που τον λάτρεψαν μέσα από τη μουσική του άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους. Εκείνο δε το κόκκινο μαντήλι που πάντα φορούσε στο λαιμό του φέρνει μνήμες από τη μοναδικότητα της μεγάλης προσωπικότητάς του.

«Αυτό έγινε από μια συναυλία στα Γιάννενα, νομίζω ήταν το 82, όπου κράτησε μία ολόκληρη ώρα και ο κόσμος είχε να λέει ότι είδε μια ολόκληρη συναυλία με κάποιον που φορούσε μαντήλι. Ε από ‘κει και πέρα έμεινε. Μια περίοδο δεν ήθελα να είναι τόσο χαρακτηριστικό πράγμα για μένα και ήθελα να το εγκαταλείψω, αλλά τελικά είπα όχι, δεν θα τους κάνω τη χάρη.», είχε πει ο ίδιος.

Κάθε ένας είναι ένας
που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας
που σας σεργιανά

Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 20 Μαρτίου 1948. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην οδό Επισκόπου Αμβροσίου 6 της Θεσσαλονίκης κοντά στην πλατεία Αντιγονιδών και μετέπειτα στην οδό Κασσάνδρου 112 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του 1960 περνώντας από τους Olympians (αντικαθιστώντας τον Πασχάλη που θα πήγαινε να υπηρετήσει τη θητεία του) και τους Zealot το 1972 στο Άαχεν της Δυτικής Γερμανίας. Το 1975 τραγουδούσε στη "Ρέμβη", μια κοσμική ταβέρνα της Θεσσαλονίκης, όπου είχε σχηματίσει ορχήστρα, κι ο Παπάζογλου τραγουδούσε μέχρι τις 12 τη νύχτα τραγούδια για χορό.

Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι

Τα πρώτα του τραγούδια, τα Είναι αργά και Γαλάζια θάλασσα, τα τραγούδησε ο Πασχάλης. Αργότερα, και για πολλά χρόνια, ο Παπάζογλου συνεργάστηκε με τους Διονύση Σαββόπουλο, Μανώλη Ρασούλη και Νίκο Ξυδάκη. Έγινε ευρέως γνωστός με το δίσκο του Μανώλη Ρασούλη Η εκδίκηση της γυφτιάς. Από την παραγωγή αυτή του Σαββόπουλου, μαθαίνουμε ότι το παρατσούκλι του ήταν «push-pull», λόγω των τεχνικών του γνώσεων. Χαρακτηριστικό του Παπάζογλου ήταν το κόκκινο φουλάρι που φορούσε στο λαιμό σε όλες του τις εμφανίσεις.

Θεωρείται από τους μεγαλύτερους Έλληνες τραγουδιστές και τραγουδοποιούς. Στήριξε αρκετούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα στα πρώτα τους βήματα μέσα από το στούντιό του, το Αγροτικόν, στην Κάτω Τούμπα Θεσσαλονίκης όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και οι Τρύπες.

Ο Νίκος Παπάζογλου συμμετείχε σε πολλούς δίσκους που δημιουργήθηκαν σε αυτό το στούντιο, ως παραγωγός, ηχολήπτης, μηχανικός ήχου, ενορχηστρωτής και μουσικός.

Η ιστορία πίσω από το πάντα υπέροχο τραγούδι του «Αύγουστος»

«Ο Αύγουστος και το περιεχόμενο του έχουν να κάνουν και με την γέννηση της κόρης μου τότε. Είναι κάτι ανάμεσα στις ελπίδες που έτρεφα για αυτήν και ήθελα επίσης να ψάλλω την ωραιότητα μιας γυναίκας που έτυχε και την γνώρισα κιόλας. Είναι βιωματικό» είχε εξομολογηθεί ο Νίκος Παπάζογλου

Η ιστορία πίσω από το «Φύσηξε ο Βαρδάρης»

Το “Φύσηξε ο Βαρδάρης” συνοδεύεται από μια τραγική ιστορία, που θέλει το τραγούδι να είναι αφιερωμένο στην αδικοχαμένη αδερφή του Νίκου Παπάζογλου, η οποία σκοτώθηκε όταν ο ίδιος ήταν παιδί. Συγκεκριμένα, η ιστορία λέει πως όταν ο Νίκος Παπάζογλου ήταν μικρός, τον πήγαινε στο σχολείο η αδερφή του. Ένα πρωινό στη στάση του λεωφορείου, κάτω από καταρρακτώδη βροχή, ο οδηγός έχασε τον έλεγχο και σκότωσε την αδελφή του μπροστά στα μάτια του

«Το τραγούδι «Γαλάζια Θάλασσα» γράφτηκε τον Νοέμβρη του 1973 τη βραδιά του Πολυτεχνείου, όταν έκλεισε λόγω των γεγονότων το κέντρο «Φαντασία» της οδού Κεφαλληνίας, όπου τραγουδούσαμε παρέα με το Νίκο. Περάσαμε από το Πολυτεχνέιο και στη συνέχεια πήγαμε σπίτι μου για ύπνο. Ο Νίκος όμως δε κοιμήθηκε. Το πρωί, μου έπαιξε το τραγούδι αυτό και μου ζήτησε να το περιλάβω στον τότε νέο μου δίσκο», έχει πει ο Πασχάλης