Παγκόσμια ημέρα μουσικής: 4 + 1 ερμηνευτές μιλούν για την αξία της μουσικής στη ζωή τους!

Η Γιορτή της Μουσικής, από το 1985, εξαπλώθηκε έξω από τα Γαλλικά σύνορα και η Αθήνα, 1η Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη, ήταν η πρώτη πόλη στην οποία η Γιορτή πραγματοποιήθηκε εκτός Γαλλίας.

Σήμερα η Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής είναι ένα ευρωπαϊκό γεγονός, που διεξάγεται στις 21 Ιουνίου κάθε χρόνο σε 22 χώρες της Ευρώπης.

Η μουσική ενώνει, δημιουργεί συναισθήματα, ξανοίγει μπροστά μας αξίες που καλλιεργούνται χωρίς καν να χρησιμοποιήσουμε τη γλώσσα ως πρακτική μορφή έκφρασης. Η μουσική είναι κόσμος ολάκερος… κι αυτό το γνωρίζουν καλύτερα εκείνοι που ζουν μέσα από αυτή!

Γιώτα Νέγκα «Η μουσική για μένα είναι η αναπνοή μου»

«Ποτέ μέχρι τώρα δεν είπα ότι κουράστηκα και ότι δεν θέλω να είμαι άλλο σε αυτόν τον χώρο. Κάποιες φορές όμως απογοητεύτηκα πολύ, αναρωτήθηκα γιατί συμβαίνουν κάποια πράγματα. Η μουσική είναι το πιο άμεσο είδος τέχνης. Για μένα η μουσική είναι τεράστια ανάγκη μου για αυτό και ποτέ μα ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό να την εγκαταλείψω. Είναι η αναπνοή μου, ο τρόπος που εκφράζομαι»

Μίνως Μάτσας «Ήταν αναπόφευκτο, νομίζω, το δικό μου ταξίδι με τη μουσική»

«Ήταν αναπόφευκτο, νομίζω, το δικό μου ταξίδι με τη μουσική. Το ότι μεγάλωσα μέσα σε μια μουσική οικογένεια, προφανώς με εξέθεσε σε ερεθίσματα, τα οποία με οδήγησαν να αγαπήσω τόσο πολύ το τραγούδι και τη μουσική. Επίσης, το ότι βρέθηκα ανάμεσα σε ανθρώπους που θαύμαζα και θαυμάζω. Μιλάω για συνθέτες, για στιχουργούς, για ποιητές, για τραγουδιστές, για το στούντιο, ακόμη και για τα καλώδια, τα μικρόφωνα, τις κονσόλες! Η αγωνία μου όταν ξεκινούσα ήταν να πάρουν χαμπάρι και οι άλλοι ότι, ασχολούμαι σοβαρά με τη μουσική και δεν τη θεωρώ παιχνίδι. Γι’ αυτό κρυβόμουν τον πρώτο καιρό. Πάντα πίστευα πως το τραγούδι είναι μια υπεύθυνη πράξη. Εγώ, όμως, είχα μία παραπάνω ευθύνη. Μου πήρε χρόνια να δηλώσω ότι, είμαι συνθέτης. Έλεγα ότι… ασχολούμαι με τη μουσική. Ύστερα άρχισε η πιάτσα και αναγνώριζε ότι «ο τύπος αυτός είναι O.K., έχει ταλέντο», αλλά πήρε χρόνια. Το όφελος για εμένα ήταν ότι, μου έδωσε εφόδια, ερεθίσματα και επιρροές πολύ ωραίες παρόλο που κατέβαλα περισσότερο κόπο για να αποδείξω, για την προσωπική μου ηρεμία, ότι κύριοι αυτό είναι σοβαρό, δεν αποτελεί πάρεργο σε κάτι που θα έρθει μελλοντικά. Και δεν το έκανα ως επανάσταση, θεωρώ ότι είμαι προορισμένος να κάνω αυτό το πράγμα. Τα υπόλοιπα τα κάνουν οι άλλοι καλύτερα»

Φίλιππος Πλιάτσικας «Πάντα η μουσική θα βρίσκει τρόπο να μπαίνει στις ψυχές των ανθρώπων»

«Δεν θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν άνθρωποι που θα αφουγκράζονται τον κόσμο και θα γίνονται αγωγοί αυτής της γενικότερης διάχυσης ενέργειας, θα την αντιλαμβάνονται, θα έχουν ενσυναίσθηση και θα τη μετατρέπουν σε τραγούδια. Πάντα η μουσική θα βρίσκει τρόπο -όσο και να αλλάζουν οι συνθήκες -να μπαίνει στις ψυχές των ανθρώπων. Ολο και κάποιος πιτσιρικάς θα μιλάει για τα αστικά αδιέξοδα, όλο και κάποιος μεγαλύτερος που η ψυχή του παραμένει νέα θα καταφέρει αγγίζει ευαίσθητες χορδές. Το ότι η δισκογραφία αποφάσισε κάποια στιγμή στα 00s να αυτοκτονήσει δεν σημαίνει ότι θα πέθαινε και η μουσική»

Ελεονώρα Ζουγανέλη: «Η μουσική γαληνεύει την ψυχή μας»

«Η μουσική αποτελεί μία πάρα πολύ σπουδαία μορφή τέχνης που μπορεί να μας βοηθήσει και να μας ενεργοποιήσει ακόμα και χωρίς να το καταλάβουμε συνειδητά. Γαληνεύει την ψυχή μας, μας συντροφεύει, μας απαλύνει τον πόνο, μας διαμορφώνει τον φόβο. Καταλαμβάνει σπουδαίο κομμάτι στη ζωή μας. Oμως εκτός από την μουσική αυτή καθαυτή, μας βοηθάει και η ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία. Η ανταλλαγή βιωμάτων και εμπειριών, το γέλιο και το κλάμα. Eνα βλέμμα, μια επαφή. Oλα αυτά όταν συμβαίνουν με αφορμή την μουσική, θεωρώ ότι μπορούν να αποτελέσουν ένα μεγάλο στήριγμα για εμάς»

Γιάννης Κότσιρας: «Αν μου στερήσει κάποιος τη μουσική είναι σαν να μου στερεί το οξυγόνο»

«Το ότι κυλάει όπως λέτε η μουσική μέσα στο αίμα μου, δεν είναι κάτι που το νιώθεις ή κάτι που το αισθάνεται κανείς. Απλά συμβαίνει. Είναι σαν να σας ρωτώ πως αισθάνεστε που ανασαίνετε. Δεν έχει κάποια απάντηση. Απλά συμβαίνει. Το διαφορετικό είναι πως αν μου στερήσει κάποιος την μουσική, όπως συνέβη επί την περίοδο των lockdown είναι σαν να μου στερεί ταυτόχρονα και το οξυγόνο. Από την άλλη, η αγάπη του κόσμου δεν είναι ποτέ κάτι δεδομένο. Υπάρχουν περίοδοι που ο κόσμος λατρεύει την δουλειά μου και άλλες που απλά την παρακολουθεί. Η σχέση αυτή θέλει δουλειά. Συνεχή. Όπως είναι και οι ερωτικές σχέσεις. Όταν πάψεις να αγωνίζεσαι γι’ αυτήν, παύει να υφίσταται»