Συγκινεί ο Λαζόπουλος: «Η μητέρα μου είναι πάντα στο μυαλό μου. Αλλά ο πατέρας μου έψαχνε δικαίωση»
Ο Λάκης Λαζόπουλος πριν από λίγες μέρες βρέθηκε στη Μυτιλήνη και πρωταγωνίστησε σε εκδήλωση που ήταν αφιερωμένη στους δύο πυλώνες της ελληνικής οικογένειας, τη μητέρα και τον πατέρα.
Πιο συγκεκριμένα στις 22 Ιουνίου στις Αποθήκες Σαπλιτζά, έστησε ένα αυτοσχεδιαστικό live μαζί με τον Δημήτρη Χριστοφορίδη και τον Ζήση Ρούμπο, οι οποίοι έπαιξαν επί σκηνής με τα κείμενα τους και μιλάνε για την μαμά, τον μπαμπά, την οικογένεια και έκαναν stand up comedy με τίτλο «Μια μάνα του χθες, του σήμερα κι ένας πατέρας». Ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε γι' αυτή την εκδήλωση αλλά και για την αγάπη που είχε στους γονείς του...
Χρύσα Ρώπα: «Αν πάθω κάτι, οικονομικά και συναισθηματικά, θα χτυπήσω την πόρτα του...»
Στην παράσταση έκανες ειδική αναφορά στους πατεράδες. Σε αυτή την ελληνική οικογένεια, που τόσες φορές έχεις αναλύσει και σατιρίσει, δεν έκλεψε την παράσταση η μητέρα, η γυναίκα, αλλά ο πατέρας! Μας ξάφνιασες, γιατί ξέρουμε όλοι μας πόσο μεγάλη πηγή έμπνευσης είναι η μητέρα σου…
Η μητέρα μου πάντα είναι παρούσα και ζωντανή στις παραστάσεις μου. Και πόσο μάλλον στη Μυτιλήνη, που το είχε τάμα να πηγαίνει κάθε χρόνο στον Ταξιάρχη στο Μανταμάδο. Θυμάμαι ότι έπαιρνε το ΚΤΕΛ για να πάει στο καράβι και να έρθει στο νησί. Και για τη μάνα μου ήταν μεγάλη ταλαιπωρία το πλοίο γιατί ζαλιζόταν. Το έλεγε και το ξανάλεγε, αλλά τελικά έκανε πάντα το τάμα της. Οπότε η μητέρα μου είναι πάντα στο μυαλό μου. Αλλά κάτω από την πανσέληνο της Μυτιλήνης ο πατέρας μου έψαχνε μια δικαίωση.
Θα φανεί παράταιρο, αλλά ήθελα να περάσω μ’ έναν τρόπο την αγάπη που είχα στον πατέρα μου και που μας είχε κι αυτός. Πιστεύω στο νόμισμα της αγάπης. Στην Ελλάδα ακούμε τα τελευταία χρόνια, και ειδικά μετά την πανδημία, για ενδοοικογενειακή βία. Στην Ελλάδα συμβαίνει κάτι περίεργο: Οι άνδρες αγαπάνε τις μάνες τους, αλλά χτυπάνε τις γυναίκες τους. Δηλαδή, μπορεί να δεις τον άντρα να σαπίζει τη γυναίκα του στο ξύλο και να είναι αρνί απέναντι στη μάνα του.
Αυτό που ακούμε στα δελτία ειδήσεων συνεχώς είναι για γυναίκες που δεν ασκούν την παραμικρή άμυνα απέναντι στον σύζυγο ή στον φίλο. Δεν τους κάνουν γρατσουνιά. Και θα σας πω κάτι. Δεν πρόκειται για γυναικοκτονίες. Πρόκειται για εκτελέσεις. Όταν αυτές οι γυναίκες δεν μπορούν να αμυνθούν λόγω έλλειψης σωματικής δύναμης, τότε μιλάμε για εκτελέσεις. Αν είχαν όπλο αυτοί οι άντρες, θα τις πυροβολούσαν κιόλας. Τι να κάνω τη συγγνώμη μετά τον πυροβολισμό; Όταν έχω σκοτώσει; Κάποια στιγμή, αν μπορούσα να απαγορεύσω μια λέξη, θα ήταν η λέξη «συγγνώμη». Τη συγγνώμη την έχουν έτοιμη την ώρα που σκοτώνουν.
Πηγή: Espresso