Μποφίλιου: «Αισθάνομαι περήφανη γιατί νιώθω ότι υπήρξαμε ειλικρινείς, υπήρξαμε ο εαυτός μας»

Τώρα που έχουν μια μικρή απόσταση, ως ακροατές πώς τον αξιολογούν;

Ευαγγελάτος: Πριν βγει ένας δίσκος τον ακούμε πολλές φορές, οπότε όταν αποτυπωθεί και κυκλοφορήσει, το τελευταίο πράγμα που έχουμε όρεξη να κάνουμε είναι να τον ξανακούσουμε (γέλια). Ωστόσο είναι από τους δίσκους που τον έβαζα να τον ακούσω στις διαδρομές μου. Γενικά δεν το κάνω. Κάτι συνέβαινε, κάτι μου κινητοποιούσε. Ένιωθα χαρά, μάλλον. Συνήθως όταν παραδίδω κάτι, το παραδίδω σε αυτούς που θα το ακούσουν και που τους αφορά. Εκκρεμούσε κάτι και σ’ εμένα. Είναι μάλλον συγκινητικό.

Μποφίλιου: «Πέρασα πολλά χρόνια προσπαθώντας με θυμό, είχα μέσα μου το “καλά, θα σας δείξω εγώ”»

Μποφίλιου: Εγώ δεν το κάνω γενικά. Γιατί μπαίνω σε διαδικασίες λογοκρισίας και αυτολογοκρισίας. Σε αυτόν τον δίσκο ίσως επειδή νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια με τον εαυτό μου, έχω μεγαλύτερη ασφάλεια με αυτά που κάνουμε, δεν έχω αυτόν τον φόβο να ακούσω το υλικό. Έχω μια αποδοχή ότι έγινε αυτό που έπρεπε να γίνει τη στιγμή που έπρεπε να γίνει. Είμαι τρομερά περήφανη. Κατ’ αρχάς, για τη διαδρομή που έχουμε κάνει και οι τρεις. Οι λέξεις του Γεράσιμου. Η δουλειά που έχει κάνει ο Θέμης μουσικά, ενορχηστρωτικά. Είναι μαγικό πώς έχει φέρει ένα υλικό να συνομιλεί απολύτως με την εποχή, αλλά χωρίς να το καπελώνει η εποχή. Γιατί όταν προσπαθεί κάποιος να συνομιλήσει με την εποχή, είναι πολύ επικίνδυνο να χάσεις τη δική σου ταυτότητα και να πας με τη μόδα. Και επειδή οι μόδες έρχονται και φεύγουν, αυτό που μένει είναι πώς εσύ αφομοιώνεις την εποχή. Αισθάνομαι περήφανη γιατί νιώθω ότι υπήρξαμε και οι τρεις ειλικρινείς, υπήρξαμε ο εαυτός μας, γνωρίζοντας ότι αυτός ο δίσκος φτιάχνεται σήμερα, σε αυτή μας τη φάση, σε αυτό το πλαίσιο. Είμαστε πάντα ειλικρινείς με τον κόσμο και με τον εαυτό μας.

Καραμουρατίδης: Είναι πολύ νωρίς ακόμα να αποσυνδεθώ και να το δω ως ακροατής. Δυσκολεύομαι. Θέλω να δω πώς το βλέπουν οι υπόλοιποι ακροατές. Είναι πολύ νωρίς για μας, για το πώς θα απορροφηθεί. Σήμερα νιώθεις ότι όλα κάνουν ένα μπαμ και τελειώνουν μετά από λίγες ημέρες. Θέλω μέσα από τις συναυλίες, μέσα από τη διάθεσή μας να τον πάρουμε στους ώμους μας, να συνεχίσουμε, να παρατείνουμε τη διάθεση και τη ζωή και την ανακάλυψη των ακροάσεων των άλλων.

Πηγή Αυγή

Νατάσα Μποφίλιου: «Δεν υπάρχει» η ομοιότητα με την αδερφή της – Σαν δυο στάλες νερό

Η Μποφίλιου με την ολόιδια αδερφή της, οι αγκαλιές Μουζουράκη-Κόζαρη και οι Μαραβέγιας-Σωτηροπούλου

Πασχαλίδης και Μποφίλιου παρουσίασαν το τελευταίο Μουσικό κουτί - Το «ευχαριστώ» του Πορτοκάλογλου