Μαρία Εκμετσίογλου: Ο γιατρός μου είπε πως ο θάνατός του ήταν ακαριαίος και δεν ένιωσε τίποτα

Έχετε βιώσει στη ζωή σας κάποιο θαύμα;

Πιστεύω πολύ στον Θεό και έχω βιώσει δυο θαύματα. Το ένα είναι που ο γιος μου μέσα από ένα πολύ σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα βγήκε αλώβητος, χωρίς να του δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα για τη μετέπειτα ζωή του. Το δεύτερο θαύμα που έζησα ήταν με τη μητέρα μου που είχε πεθάνει. Εγώ είχα μόλις γεννήσει το δεύτερό μου παιδάκι, ήταν μεσημέρι, ήμουν κουρασμένη, είχα θηλάσει το μωρό και το είχα βάλει στην κούνια του. Είπα στον γιο μου τον μεγάλο που τότε ήταν 2 ετών «ξάπλωσε δίπλα μου να ξεκουραστούμε». Εκείνος ξάπλωσε δίπλα μου και την ώρα που κοιμόμασταν, βλέπω τη μαμά μου στη βεράντα στον κήπο να μου χτυπάει το τζάμι με ένα μωβ μακρύ φόρεμα που το αγαπούσε πολύ. Μου έδειχνε χωρίς να μιλάει την κούνια του μωρού. Τότε, ξυπνάω τρέχω στην κούνια και βλέπω τον μεγάλο γιο μου να έχει πάρει ένα μαξιλάρι και να το έχει βάλει στο κεφάλι του μωρού για να τον κάνει να σωπάσει επειδή έκλαιγε. Δεν καταλάβαινε ότι τον πνίγει. Σηκώνομαι έντρομη βγάζω το μαξιλάρι, και το μωρό αρχίζει να αναπνέει. Γυρνάω και λέω στη μητέρα μου «σε ευχαριστώ που με σήκωσες» και συνειδητοποιώ ότι δεν ζει και απλά ήρθε για να με προειδοποιήσει. Η μητέρα μου αν και είχε πεθάνει εμφανίστηκε σε μένα και έσωσε τη ζωή του μωρού μου. Αυτό είναι ένα θαύμα που το έζησα και το λέω και στα παιδιά μου. Οι άνθρωποι που πεθαίνουν είναι πάντα δίπλα μας, αρκεί να ξέρουμε να τους φωνάξουμε να τους αναζητήσουμε.

Στιγμές τρόμου με σκάφος για τη Εκμεκτσίογλου: «Ήταν τέτοια η τρικυμία, που χάσαμε τα σωσίβια»

Αισθάνεστε και τον αδερφό σας κοντά σας, παρότι έχει πολλά χρόνια που έφυγε από τη ζωή;

Βέβαια! Του έχω φτιάξει με το μυαλό μου ένα υπέροχο σπίτι σε μια χώρα τόσο μακρινή, που δυστυχώς δεν πηγαίνει αεροπλάνο. Δεν μπορώ να πάω, αλλά ξέρω ότι ζει σε μια ονειρική χώρα. Μόνο έτσι μπόρεσα και ξεπέρασα τον θάνατό του. Ήταν ένας φανταστικός άνθρωπος και τον είχα θεοποιήσει στα μάτια μου. Πήγαινε Αγίου Δημητρίου για να γιορτάσει στα μπουζούκια τη γιορτή του και στα Καμένα Βούρλα ένα λεωφορείο, που προσπερνούσε μια νταλίκα, έπεσε πάνω του. Ο γιατρός μου είπε πως ο θάνατός του ήταν ακαριαίος και δεν ένιωσε τίποτα. Παρότι ο αδερφός μου έκανε όλες τις τρέλες που μπορείς να φανταστείς, ήταν και ραλίστας, έφυγε μια μέρα που πήγαινε με 60. Ήταν το γραφτό του.

Πηγή Λοιπόν

Μαρία Εκμεκτσίογλου: «Τα έβαλα με μια ομάδα μαφιόζων στην Κωνσταντινούπολη και βγήκα νικήτρια»

Εκμεκτσίογλου: «Έχασα έναν φίλο μου στον σεισμό. Αναζητώ κάποιους συνεργάτες μου, αλλά δεν…»

Εκμεκτσίογλου: Ο σκληρός πατέρας της, ο αρραβώνας- απόδραση και τα 50 λευκά τριαντάφυλλα!