Γιώργος Ντάβλας: Η μουσική κυλάει μέσα στο αίμα μου. Είναι η αναζωογόνησή μου, το οξυγόνο μου

Για τον λόγο αυτόν, η απόφαση του Εύθυμη Φιλίππου να αναθέσει σε εκείνον την ερμηνεία των τραγουδιών του θεατρικού έργου «Ετυμολογίες», που παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής (στην πάλαι ποτέ αίθουσα συνεδριάσεων) για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, του ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Στην αρχή, μάλιστα, εξαιτίας της ιδιότητας του ως επαγγελματία των δημοσίων σχέσεων, νόμιζε ότι σκοπός της συνάντησής τους ήταν μια πιθανή συνεργασία για την προώθηση του έργου.

Ο διεθνούς φήμης πολυβραβευμένος σεναριογράφος, όμως, και στενός συνεργάτης του Γιώργου Λάνθιμου στις περισσότερες από τις ταινίες του - «Κυνόδοντας» (2009), «Ο αστακός» (2015), «Ο θάνατος του ιερού ελαφιού» (2017) και «Ιστορίες καλοσύνης» (2024) -, διέκρινε κάτι στις χειμαρρώδεις και σαρωτικές ερμηνείες του ερασιτέχνη τραγουδιστή στα social media που του κέντρισε το ενδιαφέρον για κάτι εντελώς διαφορετικό.

Πώς προέκυψε π συμμετοχή σας στην παράσταση «Ετυμολογίες» και η συνεργασία σας με τον Εύθυμη Φιλίππου;

«Από το Instagram. Στη συνάντησή μας τον ρώτησα γιατί δεν προσέγγισε κάποιον επαγγελματία και μου απάντησε ότι με είχε δει στο Instagram να τραγουδάω και του άρεσε η “ψυχή” που έδινα, που είμαι χείμαρρος. Έβαλε μάλιστα και “μέσον” για να με γνωρίσει. Το καλύτερο είναι ότι όταν πήγα να μιλήσω μαζί του, και με την Αγγελική Παπούλια, με την οποία συν-σκηνοθετεί την παράσταση, νόμιζα ότι ήθελαν να βοηθήσω στις δημόσιες σχέσεις. Δεν καταλάβαινα. Δεν ήξερα καν ποιοι είναι. Μετά κατάλαβα».

Γνωρίζατε τις ταινίες του Γιώργου Λάνθιμου, τις είχατε δει;

«Ναι, τις έχω δει σχεδόν όλες και μου αρέσουν πάρα πολύ. Θυμάμαι ότι όταν είχα δει τον “Κυνόδοντα” τον είχα λατρέψει. Δεν ήξερα όμως ποιος είναι ο σεναριογράφος. Ο κοινός μας φίλος που μεσολάβησε για να συναντηθούμε με πληροφόρησε μετά το ραντεβού, όταν του είπα ότι θα τραγουδήσω στην Παλαιά Βουλή, για το ποιος είναι ο Ευθύμης Φιλίππου. Είναι πολύ μεγάλη τιμή για εμένα. Όταν τον ρώτησα για δεύτερη φορά γιατί με επέλεξαν, μου είπε ότι ήθελαν κάποιον που να μην είναι επαγγελματίας. Και εγώ δεν είμαι και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να γίνω επαγγελματίας. Μάλιστα, όταν θέλησε να συζητήσουμε για την αμοιβή μου, αρνήθηκα να πάρω έστω και ένα ευρώ, γιατί τότε θα το έβλεπα επαγγελματικά. “Δεν μας έχει ξανατύχει αυτό" μου λέει. “Ούτε και εμένα μου έχει ξανατύχει να με πάρουν στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου” του απαντάω».

Μπορεί να μην ασχολείστε επαγγελματικά, αλλά από όσο γνωρίζω έχετε σχέση με τη μουσική, τραγουδάτε, παίζετε πιάνο. Πότε ξεκίνησε αυτό;

«Πέρα από το ότι από μικρός συμμετείχα στη χορωδία του σχολείου, όταν σπούδαζα δάσκαλος στη Λαμία, στην Παιδαγωγική Ακαδημία, έκανα και τον πιανίστα. Εχω φτάσει μέχρι ανωτέρα τάξη στο πιάνο. Πάντοτε ήθελα να τραγουδάω. Η μουσική κυλάει μέσα στο αίμα μου. Είναι η αναζωογόνησή μου, το οξυγόνο μου. Θυμάμαι ότι με είχε πάει η μητέρα μου σε παιδικό σινεμά και στη διάρκεια του διαλείμματος ανέβηκα στη σκηνή και τραγούδησα».

Πηγή Βήμαgazino