Παλαιολόγου: «Κάθε φορά πήγαινα να το αντιμετωπίσω, αλλά όταν έφευγα έπεφτα στο τιμόνι και έκλαιγα»
Δύσκολο πράγμα η διαχείριση της απώλειας και η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου σε μία κατάθεση ψυχής, μιλάει για το πώς η ίδια αντιμετώπισε τον χαμό του πολυαγαπημένου της πατέρα.
Αν και είχε μιλήσει στο παρελθόν γι' αυτή τη δύσκολη περίοδο της ζωής της, η αγαπημένη ηθοποιός αναφέρθηκε ξανά σε αυτή, μιλώντας από καρδιάς...
Παλαιολόγου: Αποκαλύπτει την ηλικία της και τονίζει: «Δεν θέλω να γιορτάζω της Μεταμορφώσεως»
Αλεξάνδρα Παλαιολόγου
Είχες μιλήσει ανοιχτά για την απώλεια του πατέρα σου και την άνοια που αντιμετώπισε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Έχασα τον πατέρα μου πριν από τέσσερα χρόνια, στις 23 Μαρτίου, όταν ξεκίνησε το πρώτο lockdown. H περίοδος που είχε άνοια είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Πήγαινα στο πατρικό μου να τον δω, με κοίταζε με εκείνα τα γλυκά ματάκια που είχαν πάρει μια αγγελική μορφή και δεν με γνώριζε. Κάθε φορά πήγαινα προετοιμασμένη να το αντιμετωπίσω, αλλά όταν έφευγα έπεφτα στο τιμόνι του αυτοκινήτου και έκλαιγα πριν ξεκινήσω.
Πώς διαχειρίστηκες τον θάνατό του;
Όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί ούτε να φάει, αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι οδεύει προς το τέλος του, εκεί που θα πάμε όλοι, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Θρήνησα, είχα πένθος. Είμαι πολύ αγαπημένη με τον αδελφό μου και πλέον έχουμε τη μητέρα μας, την προσέχουμε, αλλά εκείνη έχει μια ενέργεια και μια απίστευτη αισιοδοξία που μας βάζει κάτω. Ουσιαστικά, η μητέρα μου με στήριξε στον θάνατο του μπαμπά.
Πώς περνάς τις ώρες σου εκτός δουλειάς;
Μένω στο κέντρο της Αθήνας, πάω στο σούπερ μάρκετ, στο μανάβικο της γειτονιάς μου, πάω παντού. Δεν είμαι τόσο της μαγειρικής, μαγειρεύω απλά πράγματα, βολεύομαι με τα λίγα. Είμαι εναρμονισμένη με τον πλανήτη, δεν ζω στον μικρόκοσμό μου, ξέρω πολύ καλά τι γίνεται και τι συμβαίνει στη χώρα και στον κόσμο. Αγαπώ τα ζώα, πιστεύω πως στα μάτια τους κατοικεί ο Θεός. Έχω δύο γάτες και ταΐζω καθημερινά τα αδέσποτα. Επίσης, μέσω της ActionAid έχω υιοθετήσει παιδάκια. Με κάποια χρήματα που στέλνω περνάνε τον μήνα τους. Νιώθω πως πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για όσα μας έχουν δοθεί. Ακόμα και από τις ατυχίες που συμβαίνουν κάτι παίρνουμε. Είμαι στραμμένη στο φως, παραμένω πάντα αισιόδοξη.
Πηγή: ΟΚ