Πουλικάκος: «Έτσι είμαι. Το κεφάλι στα σύννεφα, τα πόδια στη γη» - Η ηλικία, οι ρόλοι & η μουσική
Ο Δημήτρης Πουλικάκος θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ελληνικού ροκ.
Πολυσχιδής και αεικίνητος υπήρξε μέλος του συγκροτήματος MGC, ενώ ως ραδιοφωνικός παραγωγός έκανε πλήθος εκπομπών ως «Θείος Νώντας», όπως τον αποκαλούσε και ο Παύλος Σιδηρόπουλος τον οποίον ο ίδιος αποκαλούσε ανιψιό.
Συγγραφέας αλλά και μεταφραστής υπερρεαλιστικής ποίησης και λογοτεχνίας συμμετείχε με δικά του κείμενα και μεταφράσεις στην έκδοση του περιοδικού «Πάλι», μαζί με τους Νάνο Βαλαωρίτη, Παναγιώτη Κουτρουμπούση, Μαντώ Αραβαντινού, Κώστα Ταχτσή, Ανδρέα Εμπειρικό, Γιώργο Μακρή.
Ως ηθοποιός έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 80 ταινίες ξεχωρίζοντας τη συνεργασία του με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, ενώ το τηλεοπτικό κοινό τον έχει αγαπήσει μέσα από τους ρόλους του σε σειρές όπως «Οι αυθαίρετοι», «Οι μεν και οι δεν» «Δύο ξένοι» και «Επτά θανάσιμες πεθερές».
Στα 82 του εξακολουθεί να ροκάρει με τον ίδιο ζήλο και την ίδια αγάπη που είχε στα πρώτα βήματά του…
Η μουσική παραμένει η μεγάλη σου αγάπη;
Μπορούμε να πούμε ναι. Δεν θα μετρήσω τι έχω κάνει. Την ώρα που παίζω σε μια ταινία, μου αρέσει ο ρόλος. Αλλά η μουσική είναι άλλο πράγμα. Τα άλλα είναι κατά παραγγελία, τη μουσική την κάνεις μόνος σου.
Έχεις ζήσει πράγματα και καταστάσεις στη ζωή σου που θα μπορούσαν να αποτελέσουν σενάριο ταινίας.
Εσείς τα λέτε αυτά (γέλια). Νομίζω ότι η ζωή του κάθε ανθρώπου θα μπορούσε να ήταν ταινία. Αν βρεθούν καλός σεναριογράφος και καλός σκηνοθέτης όλα μπορούν να γίνουν.
Παρ' όλα αυτά εξακολουθείς να είσαι γειωμένος...
Τι να κάνω, έτσι είμαι. Το κεφάλι στα σύννεφα, τα πόδια στη γη. Και ας μη με βαστούν να τρέχω τόσο πολύ.
Εχεις σκεφτεί να κάνεις τη ζωή σου βιβλίο;
Οχι. Μου το λένε, αλλά προτιμώ να τη ζω τη ζωή μου παρά να τη γράφω. Τη γράφω με τον δικό μου τρόπο (γέλια)...
Αυτή τη διάχυτη ατμόσφαιρα, που επιβάλλει σαν ένα μαύρο σύννεφο την απαισιοδοξία, πώς την ερμηνεύεις;
Για να μπορούν όλα να ελέγχονται πιο εύκολα. Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα χρειάζεται μια τρομολαγνεία, να είναι ο κόσμος μουδιασμένος. Να τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ να σώσει το ένα, να σώσει το άλλο. Να πρέπει να θυμάται χίλιους δύο κωδικούς και ακρωνύμια μόνο και μόνο για να μπορέσει να επιβιώσει. Αν τον έχεις τον άλλο και είναι συνέχεια στο τρέξιμο, είναι πιο εύκολο να τον ελέγξεις. Του δίνεις και ελπίδες ότι όλα πάνε καλά, όλοι μαζί μπορούμε, η Ελλάδα είναι ισχυρότερη από ποτέ.
Πηγή: Real