Παπαγεωργίου: Η συνύπαρξη με τη μητέρα του στο σανίδι, η πατρότητα & οι απαιτήσεις στη «Μάγισσα»
Δύο τελείως διαφορετικά έργα σκηνοθετεί ο Γιώργος Παπαγεωργίου και το χαίρεται.
Ξεκινά με τη μαύρη κωμωδία «Κανόνια και τρομπέτες του Γιάννη Τσίρου (Εμπορικόν, 10/10) και συνεχίζει με το κοινωνικό έργο «Αμφιβολία» του Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ (Χορν, 21/10). Παράλληλα θα παίξει στην τηλεόραση και θα συνεχίσει μουσικά με τους Polkar. Πάνω απ’ όλα όμως απολαμβάνει στη ζωή τον ρόλο του πατέρα...
Συνεργάζεστε και με τη Φιλαρέτη Κομνηνού - τη μητέρα σας...
Ναι, εγώ τής το πρότεινα. Της ταιριάζει τόσο που είπα ότι δεν γίνεται να μην της το πω κι ας επιλέξει εκείνη. Γιατί μας προβλημάτισε κατά πόσο αυτό θα μπορούσε να φέρει μια ανισορροπία στη σχέση μας, ειδικά τώρα που έχει γίνει και γιαγιά. Αλλά τα βάλαμε κάτω κι είπαμε πάμε να δοκιμάσουμε».
Η μία σκηνοθεσία θρέφει την άλλη;
«Είναι πολύ διαφορετικού ύφους. Από τους φρενήρεις ρυθμούς της κωμωδίας πηγαίνω σε ένα έργο εσωτερικό, εσωστρεφές, είναι πολύ αναζωογονητικό».
Πόσο σας έχει καθορίσει η πατρότητα;
«Ήθελα πάρα πολύ να πάρω αυτό τον ρόλο. Άλλαξε τα πάντα, αλλά προς μια κατεύθυνση που όταν ήμουν νεότερος με φόβιζε. Σκεφτόμουν ότι οικογένεια και παιδί σημαίνει τέρμα τα ξενύχτια, τέρμα οι τρέλες. Και όντως τέρμα. Αλλά δεν μου λείπουν καθόλου. Τώρα θέλω άλλα πράγματα».
Τηλεοπτικά θα είστε στη «Μάγισσα, φλεγόμενη καρδιά.
«Ναι. Είναι μια σειρά με πολλές απαιτήσεις, τεχνικές, υποκριτικές. Διαδραματίζεται σε μια εποχή τελείως ανεξερεύνητη, στην Ελλάδα του 1700, στην Ενετοκρατία. Κι είναι κάτι που δεν θα έχεις άλλη ευκαιρία να κάνεις. Πέρασα από κάστινγκ και πήρα τον ρόλο. Πρώτη φορά κάνω τόσες πρόβες για γυρίσματα, κάνω μαθήματα ιππασίας, ιταλικών!».
Πηγή: Βήμα