Γιώργος Αλκαίος στο gossip-tv: «Ο Βλάσσης ήταν ένα πνεύμα αδάμαστο»
Κάθε φορά που αναφέρεται στο παρελθόν ο Γιώργος Αλκαίος, κάνει αναφορά στον Βλάσση Μπονάτσο.
Το τεράστιο ταλέντο του Βλάσση ήταν εκείνο που τον έκανε να θαυμάζεται και από συναδέλφους του, είτε από το χώρο του θεάτρου, είτε από το χώρο της μουσικής. Ο Γιώργος Αλκαίος θυμάται τη φάρσα που του είχε κάνει ο Βλάσσης Μπονάτσος και αναφέρεται στη σημαντικότητα αλλά και στο τεράστιο ταλέντο που είχε.
Πόσο σημαντικός ήταν ως καλλιτέχνης;
Ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος άρα ήταν και ένας σπάνιος καλλιτέχνης. Το επίπεδο του χαρακτήρα του, πώς έβλεπε τη μουσική, πώς έβλεπε τη ζωή, πώς έβλεπε το θέατρο και πώς έβλεπε γενικά τα πράγματα, του έδινε την ελευθερία να δίνει όλο και περισσότερα. Ως καλλιτέχνης ήταν σπουδαίος. Αυτά που έκανε τη δεκαετία του '70 και μετά ήταν, εκτός από πρωτοποριακά, και μέρος του ταλέντου του.
Δεν του κράταγες κακία γιατί ήταν ο Βλάσσης
Είχε να δώσει και άλλα στη μουσική γιατί μετέπειτα ασχολήθηκε περισσότερο με την τηλεόραση...
Εννοείται. Πιστεύω ότι του άρεσε πιο πολύ το θέατρο και η τηλεόραση. Ένας καλλιτέχνης σαν τον Βλάσση και σε αυτό το επίπεδο που ήταν ο Βλάσσης δεν παρατάει κάτι, απλά ασχολείται και με κάτι άλλο. Ό,τι έκανε, το έφερνε στα μέτρα. Ακόμη και τα παιχνίδια που έκανε, που ήταν βασισμένα σε ξένα projects, τα έφερνε και αυτά στα μέτρα του, για το χιούμορ του δεν μπορούμε να πούμε κάτι. Είχε άπλετο χιούμορ και γενικά ο τρόπος που έβλεπε τη ζωή ήταν σε άλλο level.
Είχε αναγνωριστεί το ταλέντο του;
Στους κύκλους της μουσικής, ναι. Στο σύστημα, όχι. Ο Βλάσσης δεν ήταν στο σύστημα. Το έβλεπε ως μία πλάκα. Δεν το πήρε ποτέ στα σοβαρά.
Είχες πέσει θύμα φάρσας του;
Ναι, φυσικά. Είχε εμφανιστεί μία κοπέλα στο καμαρίνι και άρχισε να μου λέει ''εγώ εσένα θέλω, θα σε παντρευτώ, θες δε θες''. … Και άρχισε να γίνεται πιο «επιθετική» και εγώ να την παρακαλώ να σταματήσει, μέχρι που άρχισα να εκνευρίζομαι και εμφανίστηκε ο Βλάσσης.
Ο Βλάσσης ήταν ένας. Δεν θα ξαναβγεί ένα τέτοιο πνεύμα σαν του Βλάσση
Σας έκανε πάντως φάρσες και δεν εκνευριζόσασταν μαζί του;
Ναι, γιατί ήταν ο Βλάσσης. Ένα πνεύμα αδάμαστο. Η φράση είναι μία: Ήταν ο Βλάσσης. Ο Βλάσσης ήταν ένας. Δεν θα ξαναβγεί τέτοιο πνεύμα και τέτοιος άνθρωπος. Ό,τι και να σου έκανε, μέσα σε δευτερόλεπτα, με το που τον έβλεπες, είχε τελειώσει στο μυαλό σου αυτό που σου είχε κάνει. Δεν το έκανε για τα νούμερα, το έκανε γιατί το γούσταρε. Είχαμε μεγάλο σεβασμό ο ένας για τον άλλον. Όποτε συναντιόμασταν, μιλούσαμε ώρες. Για τη μουσική, για το τι γίνεται στα καλλιτεχνικά, για το πώς έβλεπε τα πράγματα και τη ζωή...
