Συγκλόνισε η Χρύσα Ρώπα για τη μάχη της με την κατάθλιψη: «Οι γιατροί το αντιμετωπίζουν σαν ίωση»
Στην εκπομπή Καλύτερα δε γίνεται μίλησε η Χρύσα Ρώπα το μεσημέρι του Σαββάτου 19/10. Η ηθοποιός αναφέρθηκε στη συμμετοχή της στη σειρά «Τζέλα Δελαφράγκα», την κατάθλιψη αλλά και στην ηλεκτρονική εποχή που ζούμε.
«Ίσως ήταν μία περίοδος που δεν μπορούσα να διαχειριστώ κάποια πράγματα στη ζωή μου. Έπρεπε να βρω τι μου κάνω και για αυτό τα μάζεψα και πήγα στην Αρχαία Επίδαυρο. Δεν μπορεί να φταίνε πάντα οι άλλοι. Εγώ έχω κατάθλιψη. Παίρνω αγωγή γιατί πιστεύω πολύ στη χημεία. Έχω πολύ καλούς γιατρούς που αυτό το αντιμετωπίζουμε σαν ίωση», εξομολογήθηκε αρχικά η Χρύσα Ρώπα.
Ρώπα: «Βίωσα το ψέμα από πολύ μικρή... Αναφέρομαι στην υιοθεσία μου που έγινε σε ηλικία 12 ετών»
«Ακούω τα πάντα με μεγάλη δυσπιστία. Αυτή η ηλεκτρονική εποχή που περνάμε, να αγαπάς και να μισείς… Δεν τα ξέρω και πολύ καλά αυτά. Κάποιος μπορεί να γράψει για εσένα τα καλύτερα έως τα πολύ χειρότερα. Έχει πάρει μεγάλη έκταση η απορία μας: “Μα γιατί μου είπε αυτό και γιατί έγραψε εκείνο; “. Γιατί κλάνει το γατί! Δεν μπορεί να είμαστε τόσο ανυποψίαστοι. Κάτι άλλο που δεν καταλαβαίνω είναι ότι νομίζουμε πως η τηλεόραση είναι οι πάντες. Δεν είναι! Ο κόσμος δουλεύει, βγαίνει έξω, αγαπιέται και οι πολιτικοί , κουτσομπολιό κάνουν. Αυτό που κάνουν οι γυναικούλες, οι κατίνες, αυτοί το κάνουν επίσημα, με τη βούλα» πρόσθεσε η Χρύσα Ρώπα.
«Εγώ που είμαι άκρως αισιόδοξο άτομο, δεν μπορώ πια. Τον Φεβρουάριο που κλείνω τα 69 δεν μπορώ να με ψήσω, να με παραμυθιάσω. Δεν υπάρχει καμία κοινωνική πρόνοια», είπε για τους πολιτικούς.
Στη συνέχεια μίλησε για τη σειρά «Η κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα».
«Ίσως ήταν μία περίοδος που δεν μπορούσα να διαχειριστώ κάποια πράγματα στη ζωή μου. Έπρεπε να βρω τι μου κάνω και για αυτό τα μάζεψα και πήγα στην Αρχαία Επίδαυρο. Δεν μπορεί να φταίνε πάντα οι άλλοι. Εγώ έχω κατάθλιψη. Παίρνω αγωγή γιατί πιστεύω πολύ στη χημεία. Έχω πολύ καλούς γιατρούς που αυτό το αντιμετωπίζουμε σαν ίωση. Απλά η Ελλάδα είναι εσωστρεφής κι εγωκεντρική. Εγώ είχα ακούσει για το burn-out πριν από 25 χρόνια, εδώ δεν αργήσαμε ούτε φτάσαμε» εξομολογήθηκε αρχικά η Χρύσα Ρώπα.