H Μένη Κωνσταντινίδου στο gossip-tv: Αυτό που θα δείτε φέτος στο θέατρο Αθηνά είναι πολύ διαφορετικό
Μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσε η θεατρική παράσταση «Τέλειοι Ξένοι», το θέατρο Αθηνά κάνει ακόμη ένα βήμα προς την κορύφωση καθώς φέτος θα απολαμβάνουμε στη σκηνή του το σπουδαίο έργο του Τενεσί Ουίλιαμς «Λυσσασμένη Γάτα».
Πρόκειται για ένα από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, το οποίο σκηνοθετεί με απόλυτη επιμέλεια και σεβασμό ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος. Το βραβευμένο αυτό έργο εξερευνά τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής με σκληρή ειλικρίνεια και αποκαλύπτει τις σκοτεινές πτυχές των σχέσεων, τα ανείπωτα πάθη και τις κοινωνικές συμβάσεις που καταπνίγουν τα αληθινά συναισθήματα.
Η «Λυσσασμένη Γάτα» είναι ένα έργο που παραμένει επίκαιρο, χάρη στα νευραλγικά θέματα που πραγματεύεται και τους πολυδιάστατους χαρακτήρες του. Ανάμεσα στους ήρωες του θιάσου είναι και η εξαιρετική Μένη Κωνσταντινίδου.
Μια ηθοποιός με βαθιά γνώση για την Τέχνη της και αρκούν μόνο λίγα λεπτά για να το καταλάβει κανείς μιλώντας μαζί της, αφού διαθέτει την ικανότητα να αναλύει όχι μόνο την ηρωίδα της αλλά κάθε στοιχείο του έργου με έναν τρόπο που σε παραπέμπει σε «Νευτωνικούς νόμους».
Η Μένη Κωνσταντινίδου δεν «διαβάζει» απλά τις ηρωίδες της, τις «ξεγυμνώνει» και αυτόματα τούς δίνει «ζωή», φωτίζει κάθε τους πτυχή και παίρνει από αυτές ό, τι χρειάζεται ώστε το κοινό να αναγνωρίσει τις αξίες του μέσα από την ίδια.
Με αφορμή την πρεμιέρα της παράστασης στο θέατρο Αθηνά, η ηθοποιός μίλησε αποκλειστικά στο gossip-tv.
Παρά το γεγονός ότι το έργο γράφτηκε το 1955, συνεχίζει να γοητεύει το κοινό και να προκαλεί προβληματισμό, επιβεβαιώνοντας τη διαχρονική του αξία.
«Το έργο έχει αποδείξει την αξία του μέσα στα χρόνια. Η «Λυσσασμένη γάτα» είναι ένα έργο διαχρονικό. Φέτος ειδικά νομίζω ότι κατά κάποιο τρόπο γιορτάζουμε τον Τενεσί Ουίλιαμς Ασυνείδητα… δεν ξέρω πώς έγινε αυτή η επιλογή και ανεβαίνουν αρκετά φέτος στην Αθήνα. Το οποίο δεν το θεωρώ τυχαίο, ίσως κάπως ήθελε να έρθει και να μας μιλήσει μέσα από τα έργα του, δεν ξέρω, έτσι αισθάνομαι. Το συγκεκριμένο έργο έχει μια γνωστή πλοκή. Είναι μια οικογένεια η οποία παρευρίσκεται στα γενέθλια του μεγάλου μπαμπά, του παππού, του Γιάννη Βούρου, με ένα πέπλο το οποίο επισκιάζει αυτά τα γενέθλια, ένα πέπλο δυσάρεστης ατμόσφαιρας, γιατί είναι άρρωστος. Ξέρουμε όλοι ότι πεθαίνει. Ο ίδιος δεν τον γνωρίζει. Το μαθαίνει όμως κατά τη διάρκεια της γιορτής».
Εσύ υποδύεσαι τη Μέη...
«Ναι, είμαι η Μέη. Η γυναίκα του ενός αδερφού, του Κούπερ. Έχουμε πέντε παιδιά κι έχω έρθει κι εγώ εδώ με στόχο την επιβίωσή μου, αυτός είναι ο οδηγός μου για επιβίωση, όπως και της Μάγκι, όπως και όλων των ηρώων. Πέραν του Μπρίκ, ο οποίος έχει παραιτηθεί με έναν δικό του τρόπο. Έχω έρθει κι εγώ εδώ με στόχο την επιβίωσή μου.
Γιατί χαρακτηρίζεσαι ως υστερική και χειριστική σύζυγος;
«Εγώ, για να είμαι ειλικρινής μέσα από τη δική μου ματιά και για να δικαιολογήσω και τον ρόλο μου, δεν θα μπορούσα να με δω έτσι, έτσι ώστε να μπορέσω να υποδυθώ τη Μέη. Αισθάνομαι όμως ότι κι εγώ λόγω του ότι θέλω να επιβιώσω, εάν γίνομαι χειριστική στα μάτια των άλλων, αυτό είναι κάτι άλλο. Εγώ δεν αισθάνομαι έτσι. Αισθάνομαι ότι με έναν τρόπο θέλω να... διεκδικήσω κι εγώ αυτά που θεωρώ ότι ανήκουν στην οικογένειά μας, έτσι ώστε και εμένα τα παιδιά μου να μεγαλώσουν… να έχουν τα που τους αξίζουν…»
Τι είναι αυτό που σε έχει γοητεύσει στον ρόλο της Μέη. Μιλάς με αγάπη για την ηρωίδα σου, με στοχοπροσήλωση πάνω σε αυτή και καταλαβαίνω πως δεν διαφέρει από μια γυναίκα και μαμά του σήμερα, που διεκδικεί αυτά που θέλει για να ζήσει καλά η οικογένειά της.
«Μόνο μέσα από την αγάπη για τον κάθε ρόλο που πιάνω στα χέρια μου μπορώ να λειτουργήσω. Αν δεν αγαπήσω το ρόλο μου είτε είναι καλός ή κακός στα μάτια κάποιου άλλου, αυτό δεν αφορά εμένα. Οφείλω να δικαιολογήσω απόλυτα αυτό που μου συμβαίνει. Για αυτά που φοβάμαι και τις ανασφάλειές μου και όλα αυτά που θέλω για το μέλλον. Αυτά πρέπει να περνάνε μέσα από ένα φίλτρο αγάπης προς το ρόλο μου»
Ενώ το έργο είναι κλασικό μελόδραμα, τι είναι αυτό που πιστεύεις ότι το κάνει διαχρονικό;
«Για αυτό νομίζω ότι αυτά τα έργα έχουν αντέξει μέχρι και σήμερα. Οικογενειακές σχέσεις, η σχέση μεταξύ συζύγων, μεταξύ συγγενών, όλο αυτό το πρότυπο της οικογένειας νομίζω απασχολεί όλα αυτά τα χρόνια, από τότε που δημιουργήθηκε αυτό το μοντέλο μέχρι σήμερα. Είναι διαχρονικά. Ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος με την απόδοση του φρόντισε να «πετάξει» στοιχεία τα οποία ίσως να μας πήγαιναν στο τότε και να το ξεκοκαλίσει. Να αφήσει το ψαχνό και να το φέρει στο σήμερα. Πολλές φορές αισθάνομαι ότι κλείστηκε σε ένα δωμάτιο με τον Τενεσί και συνομίλησαν και κάπως είχε ένα όραμα για αυτό το έργο, να το φέρει στο «σήμερα».
Νομίζω είναι τόσο συγκεκριμένο το όραμά του για αυτό το έργο και τόσο καθαρό. Με έναν τρόπο -αν θες- μας απάλλαξε και από μια ευθύνη που συνήθως μπορεί να νιώθουμε ότι έχουμε εμείς οι ηθοποιοί και καλά κάνουμε και την έχουμε. Αλλά είναι σαν σε αυτή την παράσταση να μας πήρε αυτό το βάρος της ευθύνης και να μας είπε «παιδιά, έτσι θα το κάνουμε, είναι πολύ ξεκάθαρο αυτό που βλέπω για το έργο, για τους ρόλους, για τη σκηνογραφία η οποία είναι καταπληκτική, για τα φώτα, για τα πάντα». Είναι πολύ ξεκάθαρο αυτό που ονειρεύτηκε και δημιούργησε».
Αυτό που θα δείτε φέτος στο θέατρο Αθηνά, είναι πολύ διαφορετικό. Νομίζω ότι περνάει σε ένα άλλο ύφος, γιατί έτυχε να είμαι και στους Τέλειους Ξένους και νομίζω ότι είναι κάτι διαφορετικό.
Πώς είναι οι πρόβες;
Είναι ωραίες, είναι απαιτητικές... Είμαστε όλοι εκεί με ακρίβεια.
Είναι πολύ ξεκάθαρο αυτό που ονειρεύτηκε και δημιούργησε o Δημοσθένης Παπαδόπουλος
Τηλεοπτικά θα συναντήσουμε τη Μένη Κωνσταντινίδου σε ένα από τα επόμενα επεισόδια της σειράς «Ο Γιατρός» στον Alpha. Και με τόσες σειρές εποχής και φέτος δεν θα μπορούσα να μην τη ρωτήσω αν θα «έβλεπε» τον εαυτό της σε μια από αυτές.
«Εγώ τόσα χρόνια ήθελα πάρα πολύ να κάνω μια σειρά εποχής. Αν σου πω ότι τώρα δεν θέλω και τόσο, που είναι τόσες πολλές... Είναι λίγο σαν τα τατουάζ. Έχουν κάνει όλοι τατουάζ και... λέω τώρα «όχι δεν θα κάνω». Ίσως σε κάποια χρόνια μου έρθει και πάλι η επιθυμία».
Το επάγγελμα του ηθοποιού έχει την «πολυτέλεια» της επιλογής;
«Από προσωπική εμπειρία θα σου πω, όχι. Όμως, χωρίς να σημαίνει ότι κάνω τα πάντα, εννοώ ότι έχω περάσει και από τον χώρο της εστίασης για την επιβίωσή μου. Προκειμένου να κάνω πράγματα που μου αρέσουν, μπορώ να δουλέψω και κάπου αλλού αν χρειαστεί».
Η επιτυχία πώς εξαργυρώνεται, είναι το χειροκρότημα αρκετό;
«Βαρύγδουπη ερώτηση… Ναι… μέσω της αγάπης, θα πω. Και μέσω της αποδοχής. Και απλά συνεχίζοντας να κάνεις αυτό που αγαπάς. Φυσικά και μέσω του χειροκροτήματος, ειδικά όταν αυτό είναι ζεστό και ειλικρινές».
Πώς είναι η καθημερινότητά σου εκτός σκηνής, τι σου αρέσει να κάνεις τον ελεύθερό σου χρόνο;
«Μου αρέσει πολύ να βγαίνω βόλτα με το σκυλί μου και να χάνομαι στους δρόμους της Κυψέλης. Λατρεύω να χαζεύω τα κτίρια. Δηλαδή, μπορεί να χάσω τον χρόνο απλά περπατώντας με το σκυλί μου και κοιτώντας πάνω, με κίνδυνο να «φάω τα μούτρα μου». (γέλια). Μου αρέσει να παρατηρώ τα παλιά μπαλκόνια, τα φυτά στα μπαλκόνια, τη λεπτομέρεια που είχανε αυτά τα κτίρια, την οποία δεν τη βρίσκεις πλέον σήμερα. Μου αρέσει η γιόγκα και η μαγειρική».
Το έργο
Μία οικογένεια έχει μαζευτεί στο πατρικό σπίτι για να γιορτάσει τα γενέθλια του μπαμπά, ο οποίος πάσχει από καρκίνο. Ο μικρότερος γιος είναι αλκοολικός και δεν έχει καμία ερωτική ζωή με την γυναίκα του. Ο μεγαλύτερος, παντρεμένος κι αυτός με 5 παιδιά, διεκδικεί ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας του πατέρα.
Το ψέμα, η υποκρισία, η σκληρότητα και η βία αρχίζουν αυτό το βράδυ να βγαίνουν στην επιφάνεια.
Η «Λυσσασμένη Γάτα» του Τενεσί Ουίλιαμς είναι ένα έργο που παραμένει επίκαιρο, χάρη στα νευραλγικά θέματα και τους πολυδιάστατους χαρακτήρες του. Παρά το γεγονός ότι γράφτηκε το 1955, το έργο συνεχίζει να γοητεύει το κοινό και να προκαλεί προβληματισμό, επιβεβαιώνοντας τη διαχρονική του αξία.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία - Απόδοση - Εικαστική και Μουσική επιμέλεια: Δημοσθένης Παπαδόπουλος
Κοστούμια: Δημήτρης Ντάσσιος
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Φωτογραφίες: Χάρης Γερμανίδης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Λίνα Μπότη
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
ΔΙΑΝΟΜΗ
Μπρικ: Πέτρος Λαγούτης
Μάγκι: Μάρθα Λαμπίρη Φεντόρουφ
Πατέρας: Γιάννης Βούρος
Μητέρα: Μαρία Κατσανδρή
Γκούπερ: Κώστας Ανταλόπουλος
Μέη: Μένη Κωνσταντινίδου
Έναρξη παραστάσεων: 24 Οκτωβρίου
Θέατρο Αθηνά: Δεριγνύ 10, Αθήνα 10434,210 8237330
Παραστάσεις: Από Πέμπτη έως και Κυριακή: Πέμπτη 21.00, Παρασκευή 21.00, Σάββατο 18.00 //21.00, Κυριακή 19.00
.jpg)
