Ναυπλιώτου για Παπασπηλιόπουλο: «Επικοινωνούμε καλά. Μου αρέσει ο τρόπος που δουλεύουμε μαζί»
Η Μαρία Ναυπλιώτου δεν επαναπαύεται. Αναζητά αυτό που θα την πάει παρακάτω και δουλεύει πολύ. Φέτος στο «Ακρωτήρι» του Σαρ Γουάιτ ερμηνεύει μια γυναίκα που χάνει τη μνήμη της.
Σκηνοθετεί ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ενώ τη μετάφραση έχει κάνει ο Νικηφόρος Βαλτινός. Η ηθοποιός μιλάει για τη συνεργασία της με τον σκηνοθέτη, τα τελευταία επτά χρόνια...
«Λύγισε» η Μαρία Ναυπλιώτου on air: «Δεν είπα ποτέ «γιατί σε μένα;» αλλά έχω κλάψει πάρα πολύ»
Είστε πάντα «μαθήτρια»;
«Ναι, δεν νομίζω ότι σταματάω ποτέ. Ακόμα και με τον Οδυσσέα, που για τρίτη φορά ξεκινάμε μαζί ένα καινούργιο έργο, συνεχίζω σε αυτόν τον δρόμο. Η μαθητεία δεν τελειώνει ποτέ. Θέλω να συνεργάζομαι με ανθρώπους που δεν επαναπαύονται. Και τώρα αυτό συμβαίνει στις πρόβες. Για μένα το μόνο απολαυστικό πράγμα που υπάρχει σ’ αυτή τη δουλειά είναι να πηγαίνεις στην πρόβα και να ανοίγεις ένα κομμάτι που δεν το είχες δει μέχρι τώρα, και να βρεις τον τρόπο να το αναδείξεις υποκριτικά. Χωρίς αυτό θα μπορούσε να είναι μια συνεχής αγωνία - θα έχω δουλειά, φτάνουν τα χρήματα, θα πάει καλά; Κάνουμε μια δουλειά με την οποία βρισκόμαστε σε συνεχή έκθεση, κριτική, κρίση. Αν δεν υπάρχει αυτό το κομμάτι, που οφείλει να είναι διασκεδαστικό για σένα, τότε η δουλειά είναι μόνο ψυχοφθόρα. Χωρίς τη δημιουργική ανακάλυψη, δεν υπάρχει λόγος να την κάνεις».
Τρίτο έργο, έβδομη χρονιά με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο...
«Ναι, από το 2018. Επικοινωνούμε καλά. Μου αρέσει ο τρόπος που δουλεύουμε μαζί».
Η διάρκεια οφείλεται και στην επιτυχία;
«Δεν ήταν αυτό το ζήτημα, η επιτυχία. Ήταν ευλογημένη βέβαια στιγμή, δώρο, αλλά για μένα είχε σημασία το πώς δουλέψαμε, το πώς κι εκείνος κι εγώ είμαστε ανοιχτοί και διαθέσιμοι να εξερευνήσουμε. Η διαδικασία είναι για μένα η ουσία - οι πρόβες δεν είναι εύκολο κομμάτι, απαιτεί ψυχικό κόπο. Οι μεγάλες ανακαλύψεις εκεί συμβαίνουν».
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ