Χάρης Χριστόπουλος: Ανέβασε την πρώτη φωτό του πρόωρου μωρού του - Η συγκινητική αφιέρωση
Μόλις χθες (3/12) έγινε γνωστό ότι ο Χάρης Χριστόπουλος και η Ανίτα Μπραντ έγιναν για τρίτη φορά γονείς, κρατώντας καλά κρυμμένη αυτή την τόσο ευχάριστη εξέλιξη στη ζωή τους.
Είχαν όμως σοβαρό λόγο για να κάνουν κάτι τέτοιο αφού η όμορφη μακιγιέρ γέννησε τον περασμένο Νοέμβριο πολύ πρόωρα το μωράκι της και όλο αυτό το διάστημα μαζί με τον γνωστό φωτογράφο και παρουσιαστή καρδιοχτυπούσαν για να πάνε όλα καλά.
Η Ανίτα Μπραντ μετά τον πρόωρο τοκετό στόλισε 5 δέντρα με τον Χριστόπουλο-Το παραμυθένιο σαλόνι τους
Η προωρότητα σε ένα μωρό το οποίο μάλιστα γεννήθηκε στις 26 εβδομάδες κύησης, είναι πολύ επικίνδυνη και το ζευγάρι έκανε υπομονή και προσευχόταν ώστε όλα να πάνε καλά με τον μικρό τους.
Ο μικρός μαχητής τα κατάφερε και χθες, μετά από δύο και πλέον μήνες στη θερμοκοιτίδα, επέστρεψε στο σπίτι του, κοντά στους γονείς του και τους δύο μεγαλύτερους αδελφούς του.
Με δάκρυα στα μάτια τόσο ο Χάρης Χριστόπουλος όσο και η Ανίτα Μπραντ από το μαιευτήριο, μαζί με τον γυναικολόγο της νέας μαμάς, μίλησαν για την περιπέτεια που είχαν και ευχαρίστησαν τον Θεό που όλα είχαν πάει επιτέλους καλά.
Ο γνωστός φωτογράφος και παρουσιαστής πριν από λίγο, ανέβασε και την πρώτη φωτογραφία του νεογέννητου γιου του, την οποία και θέλησε με συγκίνηση να αφιερώσει σε όλους εκείνους τους γονείς που βιώνουν παρόμοια κατάσταση.
Στη λεζάντα της φωτογραφίας έγραψε:
«Και τώρα που άνοιξε η πόρτα του σπιτιού σου, και ξάπλωσες στο καθαρό σου σεντόνι, τώρα που βρήκες το δρόμο, που οδηγεί στην αγκαλιά της καρδιάς μας, βάζω την πρώτη φωτογραφία μας, και την αφιερώνω στις χιλιάδες γονείς πριν από εμάς, και στις χιλιάδες που θα ακολουθήσουν για όσο υπάρχουν άνθρωποι.
Σου κράτησα το χέρι από τον πρώτο χτύπο της καρδιάς σου και σου υποσχέθηκα ότι θα στο κρατώ έτσι για όσο αναπνέω παλικάρι μου.
Κρατήστε σφικτά με όλη την δύναμη της ψυχής σας αυτούς του μικρούς μαχητές της ανάσας. Τους το χρωστάμε. Δεν θα ξεχάσω κανένα από τα πρόσωπά σας, που είδα τις ατελείωτες ώρες πάνω και πίσω, από τα πλαστικά κουτιά…
Τους το χρωστάμε …..
Σε ευχαριστώ Θεέ μου, σε ευχαριστώ πνοή μου…»