Μανώλης Φάμελλος-Μιλάει 1η φορά για τον 13χρονο γιο του: «Προσπάθησα να τον αποτρέψω από τη μουσική»

Αστειευόμενος, ο γνωστός τραγουδοποιός είπε ότι προσπάθησε να τον αποτρέψει από το να ασχοληθεί με το πεντάγραμμο, όμως στη συνέντευξή του δεν κρύβει την ανησυχία του ως γονιός για τον κόσμο όπου μεγαλώνει και θα κληθεί να επιβιώσει ο έφηβος γιος του...

Έχεις έναν γιο 13 χρόνων. Ασχολείται µε τη µουσική;

Ναι… Προσπάθησα, ως όφειλα, να τον αποτρέψω, ελπίζοντας ενδόµυχα πως το πείσµα του θα επικρατήσει τελικά. Αστειεύοµαι, βέβαια, αλλά διαρκώς ανησυχώ για τα παιδιά και σκέφτοµαι πώς είναι να µεγαλώνει κανείς σήµερα µέσα σε αυτό το κακόφωνο χάος, το γεµάτο φτηνούς περισπασµούς… Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βγουν από τον παθητικό τους ρόλο, να αφουγκραστούν το µυστικό κάλεσµα µέσα τους και να αποκτήσουν δηµιουργικές «µανίες».

Από πού εµπνέεσαι για να δηµιουργήσεις;

Αισθάνοµαι άβολα και µε τα δύο ρήµατα αυτά. Με το µαχαίρι στον λαιµό θα απαντούσα πως τελικά εµπνεόµαστε από τα ερωτήµατα, πως εκείνος που διερωτάται δηµιουργικά και σκαλίζει επίµονα τον εαυτό του ή τους άλλους µπορεί να φανεί περισσότερο τυχερός. Οµως, η έµπνευση ίσως είναι το ελάχιστο µέρος του όλου… Ως µουσικοί, πρέπει να είµαστε µαζί και ονειροπόλοι και µαθηµατικοί και χειρώνακτες (και προσθέστε ελεύθερα κι άλλες ιδιότητες). Τις περισσότερες φορές είµαστε αναγκασµένοι να πορευόµαστε χωρίς έµπνευση, µε τον κόπο και το πείσµα µας µονάχα.

Θα ασχολιόσουν ποτέ µε την πολιτική;

Ασχολούµαι εδώ και πολλά χρόνια µε τα θεσµικά ζητήµατα του κλάδου µας και στάθηκα τυχερός να συναντήσω ανθρώπους µε τους οποίους χαράξαµε µια σταθερή, δηµιουργική πορεία, αν και καταγόµαστε από διαφορετικές σκηνές. Η αίσθηση της συλλογικότητας δεν είναι καθόλου δεδοµένη στον χώρο µας, εµείς όµως καταφέραµε αρκετά µε το σύνθηµα «Περισσότερη σύνθεση, λιγότερη εχθροπάθεια»…

Τι µπορεί να σε βγάλει εκτός εαυτού; Έχεις όρια; Βάζεις όρια;

Είναι δηµοφιλής αυτή η συζήτηση περί ορίων και προσφέρεται για να αντλήσει κανείς τίτλους που χτυπάνε στο µάτι, όταν δεν έχει πετάξει, φυσικά, κάποια εξυπνάδα, µια ατυχή έκφραση ή κάτι µε οσµή σκανδάλου. Τα αναµασάµε όλα αυτά, τα όριά µας, τα µη παρέκει µας, που µας κάνουν, υποτίθεται, ανεξάρτητες οντότητες, αναζητώντας πάντα µια ατάκα, προσπαθώντας να αποφύγουµε στην ουσία µια δύσκολη συζήτηση, που δεν χωράει σε αφορισµούς.

Πηγή: Secret