Μπέτυ Αρβανίτη: Αν αφήναμε το φόβο να μας κυριεύσει, δεν θα παίρναμε κανένα ρίσκο
Για τις νέες «ψηφιακές» γενιές και πώς είναι ως γιαγιά, μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξή της η Μπέτυ Αρβανίτη
Πώς σας φαίνονται αυτές οι τόσο ψηφιακές γενιές;
Ε, τι να κάνουμε. Αυτό είναι το αλφάβητό τους και με αυτό θα δημιουργήσουν. Δεν είμαι εναντίον της τεχνολογίας και όλων αυτών. Κάθε καινούριο έχει τα καλά και τα κακά του. Το θέμα είναι πώς το χειρίζεσαι. Ωστόσο δεν έχω social media. Δεν έχω χρόνο. Το χρόνο μου τον χρειάζομαι για άλλα πράγματα.
Ειδικά τώρα, που είστε και γιαγιά...
Τώρα που είμαι και γιαγιά, είμαι πανευτυχής, (σ.σ.: το 2019 γεννήθηκε ο εγγονός της Ερμής). Αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μου έκανε η ζωή. Είναι συγκλονιστικό να παρακολουθείς ένα πλάσμα από τότε που γεννήθηκε, πώς ανακαλύπτει τον κόσμο και μαθαίνει τη ζωή. Είναι κάτι καταπληκτικό! Τρελαίνομαι.
Δεν ήταν το ίδιο όταν γίνατε μητέρα;
Τώρα είμαι πιο συνειδητοποιημένη, καθώς όταν τόσο μικρή απέκτησα το γιο μου (σ.σ.: το συγγραφέα και ποιητή Αλέξη Σταμάτη) ήταν λιγάκι σαν παιχνίδι το όλο πράγμα. Αλλά οπωσδήποτε η μητρότητα είναι τόσο βαθύ συναίσθημα που ασφαλώς επηρεάζει όλη σου την ύπαρξη. Είναι κάτι που πλουτίζει τον άνθρωπο πολύ βαθιά. Χωρίς να το καταλαβαίνεις ή να το εκλογικεύεις, συμβαίνει. Είναι ένα βαθύ ένστικτο. Αλλά, όταν είσαι πολύ νέα δεν το αντιμετωπίζεις σε τέτοιο βάθος, το βλέπεις πιο πολύ σαν παιχνίδι, σαν χαρά και λίγο με το θράσος της άγνοιας.
Ποια συμβουλή θα δίνατε στον Ερμή;
Συμβουλές δεν δίνω. Αλλά αν κάτι θα έλεγα είναι να αγαπάει αυτό που κάνει. Αυτή είναι η ευτυχία της ζωής, δεν είναι τίποτε άλλο. Να αγαπάς αυτό που κάνεις, δηλαδή να μην καταπιέζεσαι. Αυτή είναι η ευχή μου. Από εκεί και πέρα βέβαια στενοχωριέμαι που δεν θα δω τι θα γίνει όταν μεγαλώσει.
Σας τρομάζει το τέλος; Το πέρασμα στην άλλη πλευρά;
Χωρίς να πιστεύω στα μεταφυσικά, θα πω ότι έχω μια περιέργεια για την άλλη πλευρά. Πραγματικά όμως ο θάνατος δεν είναι κομμάτι της ζωής. Είναι κάτι άλλο. Και εμένα προς τον παρόν με ενδιαφέρει η ζωή.
Και τα ρίσκα της;
Πάρα πολύ! Το λατρεύω το ρίσκο! Αν αφήναμε το φόβο να μας κυριεύσει, δεν θα παίρναμε κανένα ρίσκο. Και σκέφτομαι, για τις σχέσεις, που περνάνε σήμερα μεγάλη κρίση, ότι οι άνθρωποι φοβούνται να μην πληγωθούν και δεν ρισκάρουν. Έχουν την ανάγκη της ασφάλειας. Κι έτσι οστρακοποιούνται. Πραγματικά βάζουν ένα κέλυφος γύρω τους και δεν είναι ανοιχτοί προς τίποτα. Μα έτσι δεν θα εισπράξουν και τίποτα. Υπάρχει αυτό το να μην πληγωθούν. Θεέ μου, ας πληγωθούν! Δεν γίνεται να μην πληγωθείς. Μέσα από την πληγή θα βγουν καινούρια πράγματα, καινούριο δέρμα
Πηγή Marie Claire