Θοδωρής Αθερίδης: «Θα ήθελα να μείνω στα 50 καμιά τριανταριά χρόνια»

Έχοντας ως κορυφή στη σκάλα της προσωπικής του επιτυχίας τις ανθρώπινες σχέσεις η μακρόχρονη συμπόρευσή του με τη σύντροφό του Σμαράγδα Καρύδη έρχεται ως απόδειξη πως οι ουσιαστικές συνδέσεις είναι αυτές που δίνουν το πραγματικό νόημα στη ζωή.

Καρύδη: Η συγκίνηση για τον θάνατο του πατέρα της, η κρίση ηλικίας & ο έρωτας με τον Αθερίδη

Τι έχετε εισπράξει από τον κόσμο;

Είναι αλήθεια ότι έχω πάρει πολλή αγάπη από τον κόσμο και συνεχίζω να παίρνω. Και αυτό το πράγμα δείχνει ότι καλά κάνω και είμαι έτσι όπως είμαι.

Μεγαλώνοντας, έχει αλλάξει η αντίληψή σας για το νόημα της ζωής;

Ναι, όλα αυτά τα κλασικά «προσπάθησε να δεις τι πραγματικά θέλεις» ή «δεν είναι ανάγκη να λογοδοτείς για να τους κάνεις όλους ευτυχισμένους», τα συνειδητοποιώ μεγαλώνοντας. Κάπου στα 50 μου, δηλαδή την τελευταία δεκαετία, αισθάνομαι ότι τα κατάλαβα καλύτερα από ποτέ, τα κατάλαβα βαθύτερα και βιωματικά. Άρχισε σιγά-σιγά να μη με ενδιαφέρει τι θα πουν οι άλλοι. Και αυτό μπορεί να το ακούει κάποιος νεότερος και να συμφωνεί, να το καταλαβαίνει, αλλά είναι διαφορετικό να το καταλαβαίνεις και άλλο το βιώνεις. Όταν αρχίζεις και το βιώνεις τότε θεωρώ ότι το έχεις καταλάβει.

Οπότε, ζείτε την πιο ωραία σας δεκαετία;

Νομίζω ναι! Από τα 50 έως τα 60, απλώς δεν σταματάει το ρημάδι, συνεχίζει! Εγώ θα ήθελα να μείνω στα 50 καμιά τριανταριά χρόνια.

Ο πόνος είναι απαραίτητος για την ωρίμανση;

Είναι απαραίτητος αλλά η τάση μας να αποφεύγουμε τον πόνο είναι ψυχαναγκαστική. Κανείς δεν επιλέγει να υποφέρει αν μπορεί να το αποφύγει. Το ιδανικό είναι να μένεις ανοιχτός με καρδιά και μάτια, να αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα. Όμως αυτό απαιτεί εμπειρία και προσωπική ωρίμανση, καθώς είναι δύσκολο να υπερβείς την έμφυτη τάση της φύσης να αποφεύγει τον πόνο.

Ποιο πράγμα απολαμβάνετε περισσότερο στη ζωή;

Τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Το πάρε-δώσε, την επαφή. Αυτό είναι κάτι που μου δίνει χαρά, όλα τα άλλα έρχονται και παρέρχονται. Η σχέση είναι η ουσία, η πραγματική χαρά είναι μέσα από την επαφή. Εκεί αντιλαμβάνεσαι ότι η δουλειά με το «εγώ» είναι αντιστρόφως ανάλογη με τη χαρά που παίρνεις όσο περισσότερο το «εγώ» σου το δαμάζεις τόσο περισσότερο μεγαλώνει η χαρά σου. Αλλά και το «εγώ» είναι αναγκαίο να υπάρχει, γιατί έτσι αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου. Πρέπει να είσαι θηριοδαμαστής του εαυτού σου, να μπορείς να δαμάσεις αυτό το θηρίο. Σκεφτείτε πως ο καθένας με τον εαυτό του είναι σε ένα δωμάτιο με ένα λιοντάρι. Άλλο είναι να κάθεται στα πόδια σου και να το χαϊδεύεις και άλλο να ανοίγει το στόμα του και να γρυλίζει. Αυτές τις δύο όψεις έχει ο άνθρωπος με το «εγώ» του.

Πηγή: Real

Διαβάστε επίσης:

• Στον Λόγο Ύπαρξης με τον Αθερίδη ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ. Νικόλαος
• Αθερίδης: «Είμαι ερωτευμένος με τη Σμαράγδα, αν σέβεσαι τον άνθρωπό σου δεν περνάει ποτέ το πάθος»
• Θοδωρής Αθερίδης: Έμεινα δύο μέρες στο νοσοκομείο. Δεν τα μάθατε όλα αυτά, γιατί...