Χρήστος Στεργιόγλου: «Είμαι χαρούμενος που έχω δουλέψει με ανθρώπους που μιλάμε την... ίδια γλώσσα»

Ο ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή του μιλά για το πώς πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με την υποκριτική, την τηλεόραση και αν χωρά στη ζωή του ενώ αποκαλύπτει και το πιο σημαντικό βραβείο που έχει λάβει.

Χρήστος Στεργιόγλου: «Η περιέργεια είναι η κινητήριος δύναμή μου»

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την τέχνη της υποκριτικής;

Δεν ξέρω, μου άρεσε από τότε που ήμουν παιδί και ήθελα να παίζω σε σχολικές γιορτές και να λέω ποιήματα σε εθνικές γιορτές. Κάπως έτσι άρχισαν τα πράγματα και χρωστάω ευγνωμοσύνη στους γονείς μου. που ήταν λαϊκοί μεροκαματιάρη- δες άνθρωποι, εργάτες, σχεδόν αγράμματοι, και παρ' όλα αυτά είχαν τη σοφία μέσα τους και ήταν στήριγμα για μένα. Όταν μετά από τρία χρόνια σπουδών τους είπα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός, μου είπαν «Παιδάκι μου, εσύ ξέρεις καλύτερα από μας. Να κάνεις αυτό που σου αρέσει». Δεν ξέρω τι θα γινόμουν αν δεν είχα την ευλογία να έχω αυτούς τους γονείς.

Εκτός από το θέατρο, σας έχουμε δει πολλές φορές και στον κινηματογράφο...

Ναι, μέχρι στιγμής είχα πολύ καλές συναντήσεις, όχι μόνο στο θέατρο, αλλά και στον κινηματογράφο. Θέλω να σας πω ότι έχω πολύ ωραία σχέση με τους νέους δημιουργούς και έχω κάνει πάρα πολλές ταινίες πρωτοεμφανιζόμενων σκηνοθετών, και μικρού μήκους και μεγάλου μήκους. Μ' αρέσει πάρα πολύ που τελευταία φορά δούλεψα με δύο ταλαντούχους ανθρώπους, τους Ταξιάρχη Δεληγιάννη και Βασίλη Τσιουβάρα, που έκαναν την ταινία κινουμένων σχεδίων «Τα ανοιχτά φτερά». Η ταινία αφορά τη μετανάστευση και παρουσιάζει τη ζωή ενός σπουργιτιού που φτάνει στη χώρα μας επειδή εκεί που ήταν γινόταν πόλεμος και παλεύει να γίνει αποδεκτό. Στην ταινία έκανα τις φωνές των πουλιών, τα κελαηδήματά τους και τα γουργουρίσματα. Δεν τα κάναμε μέσω κομπιούτερ, για να έχουν συναίσθημα. Τα έκανα όλα με τον λαιμό μου, με πολλή αγάπη, και είμαι πολύ περήφανος για αυτήν τη δουλειά.

Η τηλεόραση χωράει στη ζωή σας;

Ναι, έχω πάρει μέρος σε τηλεοπτικές σειρές, όπως «Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες», «Εν Ιορδάνη», «Η συκοφαντία του αίματος», «Το 10» και τελευταία στα «Νούμερα». Επίσης έχω κάνει μια μίνι σειρά στο Λονδίνο. Δεν λέω «όχι» στην τηλεόραση και είμαι χαρούμενος που έχω δουλέψει με ανθρώπους που μιλάμε την... ίδια γλώσσα.

Στην καριέρα σας έχετε αποσπάσει πολλά βραβεία. Ποιο είναι το πιο σημαντικό για εσάς;

Έχω λάβει βραβεία μόνο για τον κινηματογράφο. Το πρώτο βραβείο ήταν στην πρώτη μου εμφάνιση στον κινηματογράφο. Βραβεύτηκα για τις ταινίες «Δύσκολοι αποχαιρετισμοί: Ο μπαμπάς μου», της Πέννυς Παναγιωτοπούλου και «Θα το μετανιώσεις», της Κατερίνας Ευαγγελάκου, στο Διεθνές Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Σε αυτές τις ταινίες έπαιζα δύο δεύτερους ρόλους και μου έδωσαν το βραβείο Πρώτου Ανδρικού Ρόλου για αυτές τις ερμηνείες. Δεν το περίμενα, ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα και μου έδωσε τεράστια χαρά. Βεβαίως όλα τα βραβεία είναι καλοδεχούμενα, είναι μια ένδειξη ότι τα καλά τα πάω. Ωστόσο, επειδή αυτό που ανέφερα ήταν το πρώτο, ήταν και το πιο έντονο

Πηγή mytv

Χρήστος Στέργιογλου: «H θλίψη της απώλειας δεν περιγράφεται με λόγια»

Χρήστος Στέργιογλου: «Οι ήρωες δημιουργούν και δημιουργούνται από την εποχή »