Μανώλης Αγγελόπουλος: Η φωνή των Τσιγγάνων, ο βασιλιάς του λαϊκού – Η ζωή, ο έρωτας και το «αντίο»

Με αφορμή την επέτειο του θανάτου του, θυμόμαστε τον καλλιτέχνη που κατάφερε να γίνει σύμβολο για τους Τσιγγάνους και ταυτόχρονα μια από τις πιο διαχρονικές φωνές του ελληνικού τραγουδιού.

Αννούλα Βασιλείου: «Η πεθερά μου με κυνηγούσε με χλωρίνη» – Ο θυελλώδης έρωτας με τον Αγγελόπουλο

Παιδικά χρόνια και ξεκίνημα στη μουσική

Γεννημένος στις 8 Απριλίου 1939 στον Άγιο Αθανάσιο Δράμας, μεγάλωσε στην Αγία Βαρβάρα, σε μια φτωχική αλλά γεμάτη αγάπη οικογένεια Ρομά. Από μικρός γνώρισε τη σκληρή πλευρά της ζωής. Με τον θάνατο του πατέρα του σε ηλικία 13 ετών, ο Μανώλης έπιασε δουλειά για να στηρίξει τη μητέρα και τον μικρό του αδερφό. Ξεκίνησε από στιλβωτής και γανωτζής και κατέληξε να πουλά κιλίμια, τραγουδώντας σε κάθε γειτονιά.

Το ταλέντο που δεν μπορούσε να αγνοηθεί

Η φωνή του δεν άφηνε κανέναν ασυγκίνητο. Ο ξάδερφός του Ανέστης Αθανασίου και ο συνθέτης Θόδωρος Δερβενιώτης ήταν αυτοί που τον πίστεψαν πρώτοι. Παρά τις προκαταλήψεις, τον πήγαν στην Columbia, όπου ο ίδιος άκουσε να τον αποκαλούν "γύφτο". Όμως όταν άνοιξε το στόμα του, οι προκαταλήψεις κατέρρευσαν. Το 1957 ήρθε η πρώτη του μεγάλη επιτυχία με τη "Μαγκάλα", και από εκεί ξεκίνησε μια εντυπωσιακή πορεία.

Λαϊκά διαμάντια και μεγάλες συνεργασίες

Με τη μοναδική του χροιά και τη βαθιά εκφραστικότητα, ο Αγγελόπουλος έγινε η φωνή της αγάπης, του πόνου και της προσφυγιάς. Τραγούδησε επιτυχίες όπως τα «Όσο αξίζεις εσύ», «Τα μαύρα μάτια σου», «Πήρε φωτιά η Καλαμαριά», «Καλή τύχη», «Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι», «Η διπρόσωπη». Συνεργάστηκε με ιερά τέρατα όπως οι Τσιτσάνης, Χιώτης, Παπαϊωάννου, Ζαμπέτας.

Εμφανίστηκε σε δεκάδες ταινίες και μεγάλες θεατρικές παραγωγές, ενώ έδωσε συναυλίες για Έλληνες μετανάστες σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία. Οι δύο βραδιές του στο Λυκαβηττό το 1983 γράφτηκαν στην ιστορία, με το κοινό να τον αποθεώνει.

Ένας Τσιγγάνος με ψυχή

Ο Μανώλης Αγγελόπουλος δεν ξέχασε ποτέ τις ρίζες του. Όπως ο ίδιος έλεγε: «Οι Τσιγγάνοι αγαπάμε και πεθαίνουμε από αγάπη». Ζούσε και τραγουδούσε με πάθος. Κάθε του εμφάνιση, μια εξομολόγηση. Κάθε του τραγούδι, μια ιστορία.

Η ιστορία αγάπης του αξέχαστου με την Αννούλα Βασιλείου

Στο στούντιο της «Columbia» ο Αγγελόπουλος είχε και τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής του. Εκεί γνώρισε την Άννα Βασιλείου, τη μετέπειτα γυναίκα του. Εκείνη στα 15 της, ψηλή, ξανθιά με μάτια «τιγρίσια» -όπως τα είχε χαρακτηρίσει ο Μανώλης Αγγελόπουλος-, είχε πάει με μια πρώτη εξαδέλφη της στην «Columbia» για ακρόαση. Την ίδια ώρα εκείνος ηχογραφούσε ένα τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη, το «Νάνι νάνι μες στην αγκάλη σου».

Σε ένα διάλειμμα βγήκε έξω από το στούντιο, η ματιά του έπεσε στις δύο κοπέλες και «κάρφωσε» τη μικρή ξανθιά. «Τι κάνουν τα κοριτσάκια εδώ;», είπε, και συνέχισε: «Εσύ, μικρή, με τα τιγρίσια μάτια, θέλεις ένα κονιάκ;», είπε απευθυνόμενος στον Αννούλα. Εκείνη τα έχασε. Όπως θυμάται η ίδια: «Κοκκίνισα, έγινα σαν παπαρούνα και του είπα: “Κύριε Αγγελόπουλε, θέλω ένα αυτόγραφο, θα μου δώσετε;”. Εκείνος απάντησε: “Θα σου δώσω ό,τι θες, μόνο θέλω να φύγουμε μαζί από εδώ”».

Όταν τελείωσε την ηχογράφηση ο Μανώλης Αγγελόπουλος, μπήκε στο στούντιο η Αννούλα για να δοκιμάσει τη φωνή της. Την άκουσαν ο συνθέτης Στράτος Ατταλίδης και ο διευθυντής παραγωγής Νίκανδρος Μηλιόπουλος. Της είπαν ότι έχει ωραία φωνή, τους κάνει, αλλά θα την ειδοποιήσουν. Τα δύο κορίτσια βγήκαν έξω από το εργοστάσιο και περίμεναν στη στάση για να πάρουν το λεωφορείο. Τότε άκουσαν ένα σφύριγμα. Ήταν ο Μανώλης Αγγελόπουλος. «Ε, πού πάτε, σας είπα να με περιμένετε». Σε δύο λεπτά ήταν μπροστά τους με μια καφέ «Μερσεντές» με οδηγό και στο πίσω κάθισμα ο ίδιος. «Φτάνουμε στο σπίτι μου, στον Κολωνό, μπαίνει μέσα και μιλάει στη μητέρα μου», λέει η Άννα Βασιλείου...

Ντουέτο στο «Ροσινιόλ»

Ο Μανώλης Αγγελόπουλος και η Αννούλα Βασιλείου τραγουδούσαν ντουέτο στο «Ροσινιόλ», στις Τρεις Γέφυρες, ένα λαϊκό κέντρο που σημάδεψε με τις εμφανίσεις του. Κι ενώ οι δυο τους έχουν γίνει πλέον ζευγάρι στη ζωή και στο τραγούδι, υπάρχουν αντιδράσεις και από τις δύο πλευρές. Ούτε η οικογένεια Βασιλείου επιθυμούσε αυτόν τον γάμο, αλλά πολύ περισσότερο οι Τσιγγάνοι δεν ήθελαν για νύφη την όμορφη ξανθιά, που δεν ήταν ομόφυλή τους. Αυτός ο δεσμός πέρασε «διά πυρός και σιδήρου», με επεισόδια που έφτασαν και στους πυροβολισμούς στον αέρα από τον Αγγελόπουλο.

«Γιατί μου άρεσαν τα ανατολίτικα;» διερωτάται ο Μανώλης Αγγελόπουλος και είχε δώσει τη δική του εξήγηση: «Είχα επηρεαστεί τότε από τις ταινίες που έβλεπα με περιεχόμενό και μουσική από τις χώρες της Ανατολής. Η “Μαγκάλα” ήταν μια Αιγύπτια ηθοποιός. Πανέμορφη. Και τραγουδούσε σε ταινία. Η εμφάνισή της με τράβηξε πολύ και γι’ αυτό την τραγούδησα. Ίσως μας έχουν παρεξηγήσει με την ανατολίτικη μουσική. Όμως είναι κάτι που μας ταιριάζει. Ή τουλάχιστον στις δεκαετίες ’50-’6θ· μας ταίριαζε περισσότερο. Είμαστε λαός πονεμένος. Βάσανα, στερήσεις, προσφυγιά, μετανάστευση. Έχουμε περάσει πολλά. Ποιος τα αρνείται όλα αυτά;».

Η παρακαταθήκη που άφησε πίσω

Πέθανε στις 2 Απριλίου 1989, σε ηλικία μόλις 50 ετών, στο Λονδίνο, από επιπλοκές μετά από εγχείρηση καρδιάς. Στην κηδεία του, περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι τον αποχαιρέτησαν με δάκρυα στα μάτια.

Από τον πρώτο του γάμο απέκτησε τρία παιδιά, ανάμεσά τους και τον γνωστό τραγουδιστή Στάθη Αγγελόπουλο. Έπειτα παντρεύτηκε την τραγουδίστρια Κωνσταντίνα.

Ο Γιάννης Πάριος τον χαρακτήρισε «τη μεγαλύτερη φωνή που πέρασε ποτέ». Και πράγματι, έτσι θα τον θυμόμαστε: ως μια φωνή που αγκάλιασε την ψυχή του λαού και δεν θα σιγήσει ποτέ.

Διαβάστε επίσης:

Μανώλης Αγγελόπουλος: Η ζωή και οι επιτυχίες ενός γνήσιου Τσιγγάνου που τραγούδησε τον έρωτα

Μανώλης Αγγελόπουλος: Ο έρωτας με την Αννούλα Βασιλείου και η κόντρα με τον Καζαντζίδη