Σοφία Καρβέλα: «Μόλις σταμάτησα να καταστρέφω τον εαυτό μου ξεκίνησα να «καταστρέφω» τα t-shirts»

Ένα παιδί που πάντα αναζητούσε προσοχή και υπεροχή. Τάσεις αυτοκαταστροφής από μικρή, τσαμπουκάς και επαναστάτρια έψαχνε συνεχώς να βρει τον εαυτό της. Κάνοντας ένα flash back στη ζωή της Σοφίας Καρβέλα, τι βλέπουμε;

Η Σοφία Καρβέλα, γεννιέται πριν από 28 χρόνια σ’ έναν κόσμο που στοιχημάτισε από την πρώτη κιόλας στιγμή τόσο στην εικόνα όσο και στην επιτυχία της. Κάπως έτσι, το κοριτσάκι που μισεί όσο τίποτε άλλο τα στοιχήματα άρχισε να απεχθάνεται τις στημένες εικόνες μ’ έναν τρόπο που θα αγγίξει πολλές φορές τα όρια της αυτοκαταστροφής: πολλά κιλά, πολλά σχολεία, πολλοί τσακωμοί κι ακόμη περισσότερη μοναξιά θα πρωταγωνιστήσουν για καιρό στο σύμπαν της μικρής Σοφίας που, όπως συμβαίνει σε παιδιά διασημοτήτων, αδυνατούσε να φτάσει την «τέλεια» εικόνα των «τέλειων» γονιών. Η σχέση της με την Άννα Βίσση θα ξεπεράσει πολλές φορές το επίπεδο του θαυμασμού και του ανταγωνισμού, για να παραχωρήσει τη θέση της σε μία διαρκή μάχη με πολλές προστριβές. Θα περάσουν χρόνια, πολλά χρόνια, μέχρι να φτάσει η στιγμή που η Σοφία θα αγαπήσει τη μητέρα της, απαλλαγμένη πια από κάθε ίχνος αντιζηλίας: «Η μάνα μου δεν πέφτει με τίποτα και γι’ αυτό τη γουστάρω τόσο πολύ», θα πει αναφερόμενη σε οικονομικές διαμάχες με πρωταγωνίστρια την Άννα Βίσση, για να «γεμίσει» στη συνέχεια το κενό της σχέσης τους με τα παρακάτω λόγια: «Όχι, δεν θα ’λεγα το ίδιο για τη μητέρα μου κάποια χρόνια πριν. Γιατί τότε δεν καταλάβαινα, ήμουν ανόητη. Τότε, το μόνο που έβλεπα ήταν μια πολύ ωραία γυναίκα κι εμένα: ένα κοντόχοντρο πλάσμα!».Το «κοντόχοντρο» αυτό πλάσμα θα ταλαιπωρήσει πολλές φορές τον εαυτό του με αμέτρητες δίαιτες και ακόμη περισσότερες «απαγορεύσεις» μέχρι να αγγίξει την εξωτερική τελειότητα. Προσπάθειες που θα την οδηγήσουν, όπως η ίδια έχει παραδεχτεί, στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου με σοβαρή γαστρεντερίτιδα: «Ήμουν έναν μήνα με χάπια. Το στομάχι μου είχε διαλυθεί. Με τη γαστρεντερίτιδα είχα φτάσει 45 κιλά». Μέχρι το τέλος των μαθητικών της χρόνων η Σοφία, εκτός από τον εαυτό της, θα ταλαιπωρήσει και τους γονείς της.

Στα 17 της χρόνια αποφασίζει να εγκαταλείψει την Ελλάδα, για να σπουδάσει υποκριτική και σκηνοθεσία στη Νέα Υόρκη. Παράλληλα με τις σπουδές της θα δουλέψει σε μαγαζί με ρούχα, όχι λόγω «έλλειψης χρημάτων» αλλά «ελλείψει αυτοπεποίθησης», όπως θα πουν αργότερα άνθρωποι του περιβάλλοντός της. «Η Σοφία ζούσε διαρκώς με την αγωνία να αποδείξει ότι αξίζει χωρίς το αναγνωρίσιμο επώνυμό της. Ότι μπορεί και μόνη της. Και ότι είναι έτοιμη να παλέψει χωρίς την παραμικρή βοήθεια προκειμένου να πετύχει τον στόχο της». Κάπως έτσι, θα βρεθεί λίγο αργότερα στους διαδρόμους του MEGA προσπαθώντας επί έναν μήνα να πάρει έναν ρόλο στο σίριαλ «31 δρόμοι». Τον ρόλο θα τον πάρει - άγνωστο αν έβαλε το χεράκι της και η διάσημη μαμά της. Όχι όμως και την επιτυχία, αφού το σίριαλ κόβεται νωρίς λόγω χαμηλής τηλεθέασης. Οι κρίσεις πανικού, όπως η ίδια έχει αποκαλύψει, δεν θα αργήσουν να έρθουν - για να κοπάσουν λίγο αργότερα, όταν η αναγνωσιμότητα της κλείσει ξανά το μάτι: η Σοφία γίνεται το κεντρικό πρόσωπο καμπάνιας γνωστής εταιρείας καλλυντικών, η προσδοκώμενη ομοιότητα με τη μητέρα της είναι κάτι παραπάνω από εμφανής και ο χώρος της μόδας γίνεται το επόμενο μεγάλο της στοίχημα… Το ανικανοποίητο κορίτσι τού «ξέρω ότι μπορώ να τα καταφέρω και καλύτερα» μπήκε πριν από λίγο καιρό στον χώρο της μόδας και σε συνεργασία με την κολλητή της μαμάς, την ενδυματολόγο του «Sex and the City» Πατρίτσια Φιλντ, δημιουργεί τη δική της σειρά ρούχων με τη διόλου τυχαία επωνυμία SKar που συνδυάζει τα αρχικά του ονόματός της με την ηχητική σημασία της λέξης στα αγγλικά (σ.σ. ουλή). Όχι, δεν σχεδιάζει, καταστρέφει. Μνήμες, απόπειρες, προσπάθειες, στοιχήματα… «Πώς προέκυψε η ιδέα για τα σκισμένα μπλουζάκια; Μεγάλωνε ο θυμός μου, και για να τον εκτονώσω άρχισα να τα “καταστρέφω” αμέσως μόλις σταμάτησα να καταστρέφω τον εαυτό μου», θα αποκαλύψει στη «Vogue», για να συμπληρώσει: «Παλαιότερα ήθελα να είναι τα πάντα τέλεια πάνω μου, εσωτερικά και εξωτερικά. Δυστυχώς, πολλές φορές έφτανα σε ακραία, ακόμα και επικίνδυνα σημεία για να τα καταφέρω. Κοιτάζω πια να είμαι ανέμελη και να διασκεδάζω με τα ελαττώματά μου». Το καλλιτεχνικό ταμπεραμέντο της Σοφίας «Όχι, δεν έχω απαλλαγεί εντελώς από όλους τους δαίμονες του παρελθόντος. Ξέρω, όμως, ότι αν αγαπάω τον εαυτό μου τότε όλα θα πάνε καλά…», εξομολογείται η ίδια ιδιωτικώς και δημοσίως. Και μάλλον λέει την αλήθεια, αφού το τελευταίο διάστημα αν παρατηρήσει κάποιος τη Σοφία καλά, θα καταλάβει πως τίποτα πάνω της δεν θυμίζει εκείνο το κορίτσι με τα θλιμμένα μάτια και το κρατημένο χαμόγελο στα χείλη, που αγωνιούσε για την επιτυχία, την πρωτιά, την τελειότητα και το «δανεικό» χειροκρότημα… δεν εξαντλείται στο σκίσιμο των T-shirts, αφού η ίδια φροντίζει μέσω της τέχνης της να μεταλαμπαδεύσει στο κοινό της βαθύτερα νοήματα γράφοντας επάνω στα κομματιασμένα μπλουζάκια ατάκες του τύπου: «I wanna tell you that I don’t want you but you still haven’t called» (σ.σ.: Θέλω να σου πω ότι δεν σε θέλω αλλά δεν μου τηλεφωνείς).

Όσο για την πηγή της έμπνευσής της και το fan club της; «Έμπνευσή μου είναι οι εμπειρίες μου, οι ασυναρτησίες μου, οι υστερίες μου και αποδέκτες των συγκεκριμένων ρούχων είναι τα κορίτσια που παρατάνε πράγματα ή τους λείπουν κάποια άλλα. Εκείνα που βρίσκονται σε θεραπεία ή έχουν ολοκληρώσει κάποια. Εκείνα που θα ήθελαν να ’ναι αγόρια και τα αγόρια που θα ήθελαν να είναι κορίτσια. Όλοι οι κυνικοί αλλά και συναισθηματικοί άνθρωποι». Πέρα από τις σκοτεινές δηλώσεις της, εντύπωση προκάλεσε επίσης και το μοντέλο που η ίδια χρησιμοποιεί για το λανσάρισμα της συγκεκριμένης σειράς ρούχων, αφού πρόκειται για μια drag queen μέσης ηλικίας και όχι για κάποιο πανέμορφο μοντέλο. πηγή: Πρώτο Θέμα