Κωνσταντάκη: «Ένα χρόνο έκλαιγα... ένα χρόνο ήμουν χάλια. Οι φλέβες είχαν πεταχτεί»

«Όχι και πολύ μικρότερη να σου πω την αλήθεια, ήμουν μετά τα 30. Είναι φίλος μου πια τώρα. Εμένα άμα μου το έλεγες τότε ότι με αυτό το αγόρι θα ήμασταν τώρα φίλοι, αλλά φίλοι τύπου αν λέμε και τα προσωπικά μας, τύπου βρες καμια κοπέα, να του δίνω συμβουλές, τέτοια πράγματα. Όταν το βίωνα αυτό το πράγμα, όταν μου έριξε τη χυλόπιτα και ένα χρόνο έκλαιγα... ένα χρόνο ήμουν χάλια. Οι φλέβες είχαν πεταχτεί από το κλάμα, γύριζα εν τω μεταξύ τα «Υπέροχα Πλάσματα». Δεν θυμάμαι τίποτα. Βλέπω ανθρώπους που είχα συνεργαστεί και δεν θυμάμαι τίποτα»