Η τραγουδίστρια του «Μάδαγες τις μαργαρίτες», το X-factor και η μοίρα
Η Βίλλυ Ραζή αν και μικρή στην ηλικία έχει καταφέρει να συνδυάσει καριέρα και οικογένεια.
Ο κόσμος την έχει μάθε μέσα από το «Μάδαγες τις μαργαρίτες», ένα τραγούδι που ακούμε σχεδόν σε όλα τα νυχτερινά μαγαζιά. ««Δεν θέλω να στηριχτώ στους γονείς μου για να κάνω καριέρα. Από μικρή τραγουδούσα, αλλά δεν ήταν ποτέ το όνειρό μου να μπω στο τραγούδι. Βρέθηκα ένα βράδυ με την παρέα μου στο ‘‘Fix’’, στη Θεσσαλονίκη. Με ήξεραν, ήταν και φίλοι των γονιών μου και μου έδωσαν το μικρόφωνο. Να πω ένα τραγούδι. Οταν τελείωσα ήρθε ο ιδιοκτήτης και μου λέει: “Προσλαμβάνεσαι”. Δεκαοκτώ χρονών ήμουν. Ηταν η πρώτη μου δουλειά. Γιατί δεν ήθελαν οι γονείς μου να γίνω τραγουδίστρια; Είναι μια δουλειά που πρέπει να έχεις γερό στομάχι. Πρέπει να διασκεδάσεις τον κόσμο ακόμη κι αν εσύ δεν είσαι καλά. Δεν είναι στη φύση μου να δω κάποιον ανταγωνιστικά. Εμένα μπορεί να με βλέπουν ανταγωνιστικά. Αλλά δεν θα μπω σε τέτοιες καταστάσεις. Είμαι μοναχοπαίδι, μπορεί να με πεις κακομαθημένη και απαιτητική, αλλά έχω μάθει να κατακτώ τους στόχους μου. Μου ήρθαν όλα πολύ καλά. Δουλεύω πολύ, πέρα από τις εμφανίσεις στα μαγαζιά τα τριήμερα, κάνω συνεχώς εμφανίσεις στην επαρχία. Και φαντάσου, δεν το έχει αποδεχτεί ακόμη ο πατέρας μου, δεν έχει έρθει να με δει. Η μαμά μου είναι το δεξί μου χέρι. Είναι πάντα δίπλα μου και με ακολουθεί παντού. Ο φύλακάς μου. Κοίτα, εγώ προέρχομαι από μια οικογένεια που δούλευε στα νυχτερινά μαγαζιά και είναι μουσικοί. Η νονά μου είναι τραγουδίστρια, ο νονός μου παίζει μπουζούκι. Ο παππούς μου τραγουδούσε. Ο θείος μου είναι ο ντράμερ του Μακρόπουλου. Νομίζω ότι τελικά δεν κατάφερα να ξεφύγω από τη μοίρα. Δεν πήγα σε κάποιο ριάλιτι ή τηλεοπτικό παιχνίδι για να γίνω γνωστή. Δεν λέω ότι είναι κακός τρόπος για να αναδειχθεί ένας τραγουδιστής, αλλά εμένα ίσως δεν μου ταιριάζει. Δεν ξέρω αν καταφέρεις μετά το παιχνίδι να έχεις διάρκεια στο τραγούδι. Είχα δηλώσει συμμετοχή στο ‘‘X-Factor’’. Πέρασα στις οντισιόν, αλλά αποφάσισα να σταματήσω. Δεν ήθελα να ξεκινήσω έτσι την καριέρα μου. Ξεκίνησα λοιπόν το 2010 στο ‘‘Fix’’ και δούλεψα δύο σεζόν: μία με τον Ζαζόπουλο και τον Πανταζή και μία με τον Νίκο Ζωιδάκη και τον Πάνο Καλλίδη. Στα τέλη του 2013 πήγα στα ‘‘Μαμούνια Live”» είπε στο Πρώτο Θέμα και συνέχισε:
«Στη Θεσσαλονίκη το κοινό είναι περίεργο. Αν σε αποδεχτούν, τότε θα κάνεις καριέρα. Στην Αθήνα είναι πιο εύκολο να σε δεχτεί το κοινό, πιο γρήγορα θα σε μάθουν. Ναι, πρέπει να κάνω θυσίες. Πώς γίνεται αλλιώς; Εχει τύχει πέντε μέρες να είμαι με μια βαλίτσα στο χέρι και ελάχιστο ύπνο. Να έχω Τετάρτη εμφάνιση στην Κοζάνη, Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη και το τριήμερο στην Αθήνα στο μαγαζί. Με μηδέν ξεκούραση. Δεν έχω ελεύθερο χρόνο. Πάσχα και Χριστούγεννα δεν κάνω με την οικογένειά μου. Εχω οικογένεια. Φυσικά συνειδητοποιημένα. Ναι, είμαι μικρή, 24 ετών είμαι, αλλά δεν έχει σημασία τόσο η ηλικία όσο το να νιώθεις έτοιμος να γίνεις γονιός. Είμαι υπέρ των παιδιών και του γάμου. Το θέλαμε πολύ και ήρθε το κοριτσάκι μας. Είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα η δουλειά μου και το σπίτι μου. Δεν θα μεταφέρω τα προβλήματα της δουλειάς στο σπίτι μου. Πρέπει να φάει, να παίξει, να κάνει μπάνιο η Χριστίνα. Είμαι η μαμά της. Βρίσκεις τρόπο, αν θέλεις, να τα καταφέρεις όλα. Ο άντρας μου είναι του χώρου και με στηρίζει. Στον τέταρτο μήνα σταμάτησα να δουλεύω. Δεν πήρα πολλά κιλά, μόνο έξι. Αλλά μόλις σαράντισα βγήκα στα ‘‘Astra’’ μαζί με τον Χάρη Βαρθακούρη, τον Στέλιο Διονυσίου, τον Δημήτρη Κόκκοτα και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση».