Βλάσσης Μπονάτσος: Πέρασαν 14 χρόνια από τη μέρα που χάθηκε το χαμογελαστό «παιδί» της σόουμπιζ

Ο Βλάσσης Μπονάτσος γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1949. Ήταν γιος δικαστικού και καθηγήτριας πιάνου, με καταγωγή από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας. Είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Τάκη Μπονάτσο, ο οποίος γεννήθηκε το 1944. Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1960, όντας έφηβος, δημιούργησε το συγκρότημα loubok. Στη συνέχεια υπήρξε μέλος του μουσικού συγκροτήματος Πελόμα Μποκιού από το 1969 έως το 1972. Το όνομα του συγκροτήματος προέρχεται από τα αρχικά των ονομάτων των μελών του. Το συγκρότημα γνώρισε μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι «Ο Γαρύφαλλος», το οποίο έγραψε ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου και το οποίο ηχογραφήθηκε στην πρώτη του εκτέλεση από τους Πελόμα Μποκιού με τη φωνή του Νίκου Δαπέρη. Το ίδιο τραγούδι ηχογράφησε, 25 χρόνια αργότερα, ο Βλάσσης Μπονάτσος όταν συνεργάστηκε με τους Goin' Through. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 πρωταγωνίστησε στη θεατρική παράσταση "Εβίτα" με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη παίζοντας το ρόλο του Τσε Γκεβάρα. Επίσης έπαιξε μαζί της και την περίοδο 1983-1984 με την παράσταση «Βίκτωρ Βικτώρια». Η σχέση τους κράτησε σχεδόν έξι χρόνια (ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1982 και έληξε το Δεκέμβριο του 1987, σύμφωνα με τα περιοδικά της εποχής). Παρουσίασε πολλά τηλεπαιχνίδια και τηλεοπτικές εκπομπές όπως Με το κλειδί στο χέρι στην ΕΡΤ1, τις Κόντρες, το Βλας Μπακ, το Άλλα Κόλπα, το Με φόρα και το Πάμε για άλλα, όπου ήταν γνωστός για τις ατάκες του όπως το «φύγε 'συ έλα 'σύ» και τη βραχνή χροιά της φωνής του. Λίγο πριν τις εκπομπές αυτές όμως, είχε ήδη γίνει πανελληνίως γνωστός από την επιτυχημένη σειρά Οι Απαράδεκτοι (Σεπτέμβριος 1991 - Ιανουάριος 1993). Το 1996 παντρεύτηκε με τη Μάρθα Κουτουμάνου κόρη της Ζωής Λάσκαρη - και ένα χρόνο αργότερα το 1997 απέκτησε την κόρη του, Ζένια. Απεβίωσε σε ηλικία 54 ετών, στις 14 Οκτωβρίου 2004. Σύμφωνα με το επίσημο ιατρικό ανακοινωθέν, ο θάνατός του οφειλόταν σε «αποφρακτική οιδηματώδη λαρυγγίτιδα».

Φέτος η 21χρονη πλέον Ζένια μίλησε πρώτη φορά on camera για εκείνη τη μέρα που μπροστά στα μάτια της έχασε για πάντα τον μπαμπά της. «Θυμάμαι τη μέρα που έφυγε από τη ζωή. Έγιναν όλα μπροστά μου. Τρεις το βράδυ για κάποιο λόγο είχα ξυπνήσει, η μάνα μου ήταν κρυωμένη και ο μπαμπάς μου έφτιαχνε χαμομήλι και σφύριζε… και για κάποιο λόγο εκεί που με πείραζε και μου τραγουδούσε, κάτι με πιάνει και φεύγω και πάω στο δωμάτιο της μαμάς μου και της λέω «μαμά ο μπαμπάς δεν είναι καλά, θα πεθάνει» και δεν είχε συμβεί κάτι… Αφού φέρνει το χαμομήλι και είμαστε στο κρεβάτι, αρχίζει να μην μπορεί να αναπνεύσει και φωνάζει «Μάρθα, Μάρθα», δεν ανέπνεε, κουτούλαγε από τοίχο σε τοίχο, λιποθύμησε έξω από το δωμάτιό μου… Εγώ προσπαθούσα να του δώσω το φιλί της ζωής, ότι μπορούσα ήμουν επτά χρονών, η μάνα μου πήρε να έρθει ασθενοφόρο… Ο πατέρας μου είχε κληρονομικό αγγειοοίδημα, το οποίο έχω κληρονομήσει…».

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 13 PHOTOS