Άιρτον Σένα για Όσκαρ

Και αυτό θα ήταν απλό, δεδομένου ότι αργά ή γρήγορα κάποιος θα ενδιαφερόταν να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ για τον θρύλο της Formula 1. Μόνο που το κατόρθωμα του Καπάντια ξεπέρασε ακόμη και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, αφού κατάφερε, μέσα από ένα υλικό 5000 ωρών (!), να συνθέσει μια βιογραφία που κέρδισε το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ του Σάντανς τον Ιανουάριο και υπήρξε μια πρωτοφανής κριτική επιτυχία.
Η Φόρμουλα 1 δεν ήταν ποτέ αγαπημένο σπορ των Αμερικανών. Να όμως που τώρα το νέο συναρπαστικό ντοκιμαντέρ «Σένα» του Βρετανού Ασίφ Καπάντια, με το που βγήκε σε μόλις δύο αίθουσες στη Νέα Υόρκη και στο Λος Άντζελες, εξελίχθηκε στο εμπορικότερο ντοκιμαντέρ της χρονιάς. Πολλοί στοιχηματίζουν ότι θα φιγουράρει στις λίστες των Όσκαρ τον Φλεβάρη.
Το ντοκιμαντέρ ξεκινάει στην αγωνιστική πίστα και τελειώνει σε αυτήν. Από την εποχή που πρωτοήρθε το 1978 να αγωνιστεί σε ευρωπαϊκό έδαφος, τότε που όπως έλεγε «το άθλημα δεν είχε σχέση με την πολιτική και τα χρήματα». Σταματά στους σημαντικότερους αγώνες του, όπου κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα τρεις φορές με την ομάδα της ΜακΛάρεν, αλλά και σε πιο αμφιλεγόμενους, όπως αυτόν στην Ιαπωνία το ’89, που του κόστισε ένα πρόστιμο 100.000 δολαρίων.
Η αφήγηση είναι χτισμένη πάνω στην κόντρα που είχε με τον άλλο μεγάλο οδηγό της εποχής, τον Γάλλο Αλέν Προστ. Το προσωπικό θρίλερ Σένα-Προστ έκανε τότε το άθλημα ακόμα πιο δημοφιλές στην τηλεόραση. «Δεν ήθελε να με νικήσει, αλλά να με ξεφτιλίσει. Να δείξει στον κόσμο ότι ήταν καλύτερος. Αυτή ήταν η αδυναμία του. Νόμιζε ότι δεν μπορούσε να σκοτωθεί», λέει στο ντοκιμαντέρ ο Προστ, που έφαγε τη σκόνη τού Σένα πολλές φορές στην πίστα. Ακόμα και όταν αγωνίζονταν μαζί στην ομάδα της ΜακΛάρεν, τα αμάξια τους συχνά συγκρούονταν. Ενώ ο Σένα θεωρούσε ότι ο τότε πρόεδρος της FIA, ο Γάλλος Ζαν Μαρί Μπαλέστρ, ευνοούσε τον Προστ.
Μέσα από την προσωπική τους διαμάχη στις πίστες, φωτίζεται η ιστορία του αθλήματος στη δεκαετία που ο Σένα έγινε σταρ διεθνούς βεληνεκούς. Ο ίδιος μιλάει στο ντοκιμαντέρ για έναν «ηλεκτρονικό πόλεμο», όταν στα αμάξια ενσωματώθηκαν υπολογιστές για να τα σταθεροποιούν.
Λεπτομέρειες για την προσωπική του ζωή περνάνε ξυστά σε μικρές δόσεις, κυρίως από τις αφηγήσεις της μητέρας και της αδερφής του -είναι η πρώτη ταινία που γίνεται με άδεια της οικογένειας. Ο χαρακτήρας του ξεδιπλώνεται αποκλειστικά πάνω στο τιμόνι, με θέα την καρό σημαία του τερματισμού.
Μετά το θάνατό του, η ομάδα του, Γουίλιαμς, δικάστηκε για το αδικαιολόγητο σπάσιμο του τιμονιού της FW16. Μετά από πολύχρονες δικαστικές διαμάχες, αθωώθηκε. Έκτοτε, δεν έχει σκοτωθεί άλλος οδηγός στη Φόρμουλα 1.