Οι συμμορίες, τα ναρκωτικά, η αδερφή στην φυλακή και τα όνειρα που έγιναν πραγματικότητα

«(…)Ήμασταν σε μια γειτονιά όπου οι σφαίρες πετούσαν σαν σφήκες το καλοκαίρι και εσύ απλώς έπρεπε να μην είσαι ο άτυχος. Είχα φιλαράκια που σκοτώθηκαν από σφαίρα. Ο Καρίμ, ο Μάικλ Τζόουνς και κάποιοι ακόμη, που είχαν την ατυχία να βρίσκονται σε λάθος σημείο τη λάθος στιγμή και δεν υπάρχουν πια. Τώρα που το σκέφτομαι, το γεγονός ότι δεν βρέθηκα στη θέση τους μπορεί να οφείλεται είτε σε τύχη είτε σε πρόληψη. Στη μάνα μου πάντως οφείλεται σίγουρα, γιατί πάντα μας έλεγε ιστορίες για να μας τρομάξει και να προστατεύουμε τον εαυτό μας. Ήθελε να μας κρατήσει μακριά από όλα αυτά, γιατί η οικογένειά μου έχει φρικτή εμπειρία από συμμορίες. Η μεγάλη αδελφή μου ήταν μέλος σε μία από αυτές. Ηταν μέσα στα ναρκωτικά, μπαινόβγαινε στις φυλακές και όλο αυτό ήταν μεγάλο τραύμα για τα υπόλοιπα αδέλφια και φυσικά για τη μητέρα μας. Τώρα είναι εντάξει, αλλά τότε ήταν πολύ δύσκολο να βλέπεις έναν δικό σου άνθρωπο, που αγαπάς τόσο πολύ και σε αγαπάει κι αυτός, να υποφέρει εξαιτίας εκείνου του συγκεκριμένου τρόπου ζωής. Είναι μαχαιριά στην καρδιά να βλέπεις τη μεγάλη αδελφή σου να περνά ενάμιση χρόνο την πρώτη φορά και μετά άλλα τρία χρόνια στη φυλακή, γιατί συμμετείχε σε κυκλώματα που εξαπατούσαν κόσμο ή γιατί διακινούσε ναρκωτικά για λογαριασμό του φίλου της, αναλαμβάνοντας εκείνη την ευθύνη. Είναι μαχαιριά γιατί δεν αντέχεις να βλέπεις έναν δικό σου άνθρωπο, την ίδια σου την αδελφή, πίσω από τις μπάρες της φυλακής και να είσαι υποχρεωμένος να της μιλάς πίσω από αυτό το χοντρό τζάμι με το ακουστικό του τηλεφώνου, όπως στις ταινίες (…).» αναφέρει μεταξύ άλλων στην αυτοβιογραφία του ο Μάικ Μπατίστ, ο οποίος πλέον σήμερα είναι ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του μπάσκετ και έχει κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του όσον αφορά το άθλημα αυτό.