Η Πολύζου αποκάλυψε ότι τη βίαζε ο πατέρας της και ο προπονητής της δηλώνει: «Η μητέρα της γνώριζε»!

Συγκλονίζει η υπόθεση της μαραθωνοδρόμου Μαρίας Πολύζου, η οποία αποκάλυψε τα δύσκολα παιδικά της χρόνια και την κακοποίηση που βίωσε από τον ίδιο της τον πατέρα.

Η κορυφαία Ελληνίδα Μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών που έχει κάνει περήφανη την Ελλάδα αμέτρητες φορές έζησε πολύ δύσκολη ζωή, ειδικά στα παιδικά της χρόνια. Πίσω από τις επιτυχίες κρυβόταν για χρόνια ένας προσωπικός της Γολγοθάς. Η σωματική και σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα της.

«Έτσι μου δόθηκε τελικά η ζωή. Όχι μόνο να διανύω τα 42.195 μέτρα, όχι μόνο να τερματίζω τον καρκίνο του μαστού που πέρασα, αλλά κυρίως όμως να καταφέρνω να βγαίνω νικήτρια από την μεγαλύτερη μάχη που έδωσα. Με την κακοποίηση», δήλωσε η Μαρία Πολύζου.

Στο βιβλίο με τίτλο «Μην τα παρατάς» μήνυμα για όλα τα παιδιά έκανε μια πραγματική κατάθεση ψυχής.

«Γεννήθηκα στην Πάτρα ο πατέρας μου ήταν ψαράς, δούλευε σκληρά αλλά ήταν πάμπτωχος. Ο πατέρας μου ήταν άγριος στην όψη και στους τρόπους. Δεν ήταν ψηλός, μάλλον μετρίου αναστήματος. Είχε σκούρα επιδερμίδα και το καλοκαίρι μαύριζε περισσότερο λόγω δουλειάς. Είχε μαύρα μαλλιά και μούσια που τον έκαναν ακόμη πιο τρομακτικό. Έπινε και, όταν μεθούσε, γινόταν βίαιος. Μας χτυπούσε και τον τρέμαμε όλοι. Εμένα από την ηλικία των 11-12 ετών με βίαζε».

Το τρέξιμο την βοήθησε για να ξεφύγει από το προσωπικό μαρτύριο που βίωνε επί χρόνια από τον ίδιο τον πατέρα της.

«Με σωσίβιο τον αθλητισμό, τα όνειρα και τους στόχους μου κατάφερα να βγω από τη μαυρίλα και να προχωρήσω στη θέση που ήθελα εγώ να βάλω τον εαυτό μου».

Το 1996 έγινε η πρώτη Ελληνίδα που αγωνίστηκε στον Μαραθώνιο σε Ολυμπιακούς αγώνες στην Ατλάντα. Τότε μπήκε στον αγωνιστικό χώρο κρατώντας την ελληνική σημαία.

Το 2010 ήταν η πρώτη από την αρχαιότητα γυναίκα που αναβίωσε το Φειδιππίδειο άθλο. Έτρεξε την διαδρομή 524 χιλιομέτρων (Αθήνα – Σπάρτη – Αθήνα Τύμβος Μαραθώνα) στην επέτειο των 2,5 χιλιάδων χρόνων από τη Μάχη του Μαραθώνα.

Το 2019 διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού και τον νίκησε. Ακόμα και στις χημειοθεραπείες πήγαινε με το χαμόγελο.

«Μου άρεσε να δραπετεύω στον δικό μου κόσμο. Την ομορφιά που χρειαζόμουν την έφτιαχνα μέσα μου. Υποσυνείδητα ίσως, από πολύ μικρή προσπαθούσα να μην είμαι εντελώς εκεί όπου βρισκόταν το σώμα μου, αλλά να περιπλανιέμαι όπου με οδηγούσε το μυαλό και η ψυχή μου», γράφει μεταξύ άλλων στο βιβλίο της.

Δεν άφησε ποτέ τίποτα να τη λυγίσει. Ούτε ο πόνος της ψυχής της, ούτε ο πόνος του καρκίνου. Άνοιξε την καρδιά της για να βοηθήσει όλα τα παιδιά που φοβούνται να μιλήσουν.

Ο προπονητής της Γιώργος Μιχαλόπουλος ο οποίος βρισκόταν πολύ κοντά στη νεαρή τότε αθλήτρια, περιγράφει έναν πολύ κλειστό άνθρωπο που έδειχνε να είναι βυθισμένη στις σκέψεις της, χωρίς ποτέ να αποκαλύπτει τίποτα από τα όσα περνούσε. Όμως, όπως τόνισε ο προπονητής, η μητέρα της γνώριζε τα όσα ζούσε η κόρη της.

Δείτε το βίντεο με όσα εξομολογήθηκε ο προπονητής για τη μαραθωνοδρόμο: