Καραμπέτη: «Εδώ και κάνα χρόνο, υπάρχει πια μια παραίτηση. Είναι τρομερά απογοητευτικό»

«Έχουμε το προνόμιο της τέχνης. Μπαίνουμε σε έναν χώρο ποίησης και πολιτισμού. Αλλά κι εκεί όλο και περισσότερο νιώθουμε ασφυκτικά. Θα έπρεπε να μπορούσαμε να δούμε τα πράγματα πιο χαλαρά. Αλλά δεν γίνεται, δεν μπορούμε. Ετσι είμαστε. Αυτόν τον χώρο έχουμε επιλέξει. Δεν γεμίζει αλλιώς η ψυχή μας, δεν ικανοποιεί τις βαθύτερες απαιτήσεις της ζωής. Και το βλέπεις αυτό και στα νέα παιδιά που επιλέγουν τον αντίστοιχο δρόμο. Όχι από καλλιτεχνική άποψη. Από καθαρά υπαρξιακή. Είναι απλό: έτσι αντιλαμβάνομαι ότι μπορώ να ζήσω τη ζωή μου. Αλλιώς θα είχα πρόβλημα ταυτότητας. Κι ας είχα περισσότερα λεφτά ή μεγαλύτερη αναγνώριση. Ευτυχώς υπάρχουν όλοι αυτοί που μας στηρίζουν, οι θεατρόφιλοι, κι έτσι νιώθουμε δικαίωση».

Είχε ελπίδες με την Αριστερά;
«Αυτό που διαβλέπω από την κοινωνία γενικότερα και αυτό που συμβαίνει και σε μένα είναι ότι υπήρξε διάψευση ελπίδων. Αλλιώς ήμασταν δύο χρόνια πριν, που περιμέναμε πολλά από αυτή την αλλαγή στην κυβέρνηση. Δυστυχώς περάσαμε μέσα από συμπληγάδες, ζήσαμε άγριες καταστάσεις με αποκορύφωμα τον Ιούλιο του 2015 και είμαστε πια, λόγω της διάψευσης των ελπίδων, σε ένα μεγαλύτερο σκοτάδι. Παλαιότερα κάτι είχαμε να περιμένουμε. Τώρα εδώ και κάνα χρόνο, υπάρχει πια μια παραίτηση. Είναι τρομερά απογοητευτικό», λέει η ίδια στο Βήμα.