Σωτήρης Κοντιζάς: Από την τράπεζα στις… κουζίνες
Ο κριτής του Master Chef, Σωτηρής Κοντιζάς μέσα από πρόσφατη συνέντευξη του αποκαλύπτει τον λόγο που αποφάσισε να ασχοληθεί με την μαγειρική ενώ έχει πτυχίο Οικονομικών.
«17 σχεδόν 18 χρόνων που είναι η ηλικία που σε αναγκάζει το σύστημα επί της ουσίας να πάρεις μια απόφαση για το μέλλον σου, συμπληρώνοντας ένα μηχανογραφικό, δεν ήταν ξεκάθαρο για εμένα τι θα κάνω. Υπάρχει μια μειονότητα ανθρώπων που γνωρίζουν τι θέλουν να σπουδάσουν, ξέρουν το αντικείμενο με το οποίο θέλουν να ασχοληθούν. Εγώ δεν το ήξερα. Σίγουρ ο πατέρας μου, ο οποίος είναι πιο ορθολογιστής, ύστερα από συζητήσεις που κάναμε, με συμβούλεψε να σπουδάσω κάτι που ό,τι και να γίνει θα με βοηθήσει πολύ στο μέλλον και έπειτα, έχοντας άπλετο χρόνο, θα έβρισκα τι πραγματικά ήθελα να κάνω. Ασφαλώς και οι γνώσεις που πήρα δεν ήταν άχρηστες. Οπότε, κάπως έτσι τελείωσα και πήρα το πτυχίο», λέει στο 7 μέρες Tv και συνεχίζει:
«Ήρθα για πρώτη φορά επαγγελματικά σε επαφή με την κουζίνα. Δεν βρήκα καμία σχολή μαγειρικής που να με καλύπτει. Τότε, όταν ξεκινούσες σε μια σχολή μαγειρικής, έβλεπες ανθρώπους που δεν είχαν περάσει πουθενά και πήγαιναν να γίνουν μάγειρες. Καμία ουσία, λοιπόν, οπότε αποφάσισα να μπω σε ένα από τα καλά εστιατόρια της Αθήνας και να μάθω τη δουλειά πάνω στη δουλειά. Βρήκα το τηλέφωνο του Χριστόφορου Πέσκια, τότε ήταν στο «48», ένα μαγαζί πολύ μπροστά για την εποχή του, και μαζί του έπαθα πολλά.
Του ζήτησα να μη με πληρώνει, ώστε να αποκτήσω γνώση πάνω στη δουλειά. Έμεινα εκεί μία σεζόν, τα πήγα καλά αλλά ένιωθα ότι δεν θα είχα την ποιότητα ζωής που είχα ονειρευτεί και του είπα ίσως θα φύγω, διαφώνησε μαζί μου, αλλά εγώ τότε δεν, ήξερα, δεν είχα να συγκρίνω σε κάτι με άλλα επαγγέλματα. Έβλεπα μόνο ότι δούλευα έξι ημέρες την εβδομάδα, είχα χάσει φίλους, επαφές, σχέση, είχα μ6νο μια Κυριακή ελεύθερη.
Έτσι, έφυγα από το μαγαζί, χωρίς όμως να χάσω την επαφή με τον Χριστόφορο. Πάντα με φώναζε όταν με χρειαζόταν ως έξτρα πληρώνοντας με, πλέον. Παράλληλα, έστειλα το βιογραφικό μου με βάση τις σπουδές μου και απάντησαν μόνο τράπεζες. Διάλεξα μία από αυτές, πήγα και ύστερα από δύο συμβάσεις ορισμένου χρόνου, όταν ο διευθυντής μου ανακοίνωσε ότι επιτέλους θα υπέγραφα σύμβαση αορίστου, έφαγα φρίκη, πήρα την άδεια μου και μόλις γύρισα παραιτήθηκα. Από τότε είμαι στις κουζίνες», λέει μεταξύ άλλων.