Αλεξάνδρα Τσόλκα: «Για τη δηµοσιογραφία την ψυχή µου στον διάβολο δεν την πουλάω, όχι!»

Υπήρξαν φορές που έπιασες τον εαυτό σου να λειτουργεί υποκειµενικά;

Υποκειµενικά λειτουργώ πάντα ούτως ή άλλως, γιατί πώς αλλιώς γράφει κανείς; Τα πρόσωπα αν είναι συµπαθητικά ή όχι στην τηλεόραση παίζει ρόλο. Με αυτά δουλεύουν. Ε, ναι, κάποια δεν µου αρέσουν συνολικά στη δουλειά τους και δεν νοµίζω να κάνουν κάτι κοσµογονικό, ώστε να αλλάξουν. Για παράδειγµα ο κ. Λιάγκας δύσκολο να πάψει να θεωρεί τον εαυτό του µεσσία της ελληνικής τηλεόρασης, αλάθητο και υπερεπιτυχηµένο. Αυτή η έπαρση όσο διατηρείται, γλυκούλη και συµπαθητικούλη δεν θα µου τον κάνει, αφού ο ίδιος µοιάζει να θεωρεί πως µπορεί ακόµα και πάνω στη θάλασσα να βαδίσει αµέριµνος.

Σε έχουν πάρει τηλέφωνο ως αντίδραση στην κριτική σου;

∆εν καλούν εµένα. Τους οµολόγους τους, τους επικεφαλής, παίρνουν και ζητούν την κεφαλήν µου επί πίνακι. Οπως βλέπετε, παρ’ όλα αυτά στέκεται ακόµα στον λαιµό µου.

Φοβήθηκες στην αρχή που το «Ε» ήταν ένα νέο κανάλι;

Έχω 32 χρόνια στη δουλειά. Όπου και αν δούλεψα, κάποτε νέα ήταν όλα και δύσκολα. Κάποιες φορές νιώθω πως είµαι δηµοσιογράφος απ’ όταν ανακάλυπτε ο Γουτεµβέργιος την τυπογραφία! Είµαι του τσίγκου και του αντιµονιού και έφτασα στο διαδίκτυο. Όλα πάντα νέα και δύσκολα είναι, λοιπόν! ∆εν µπορώ και τις δικαιολογίες. Σε όλους µας αν δεν αρέσει κάτι, έχουµε επιλογές. Υπήρξε καλοκαίρι που είχα πει τόσα όχι, που πήγα και φύλαγα δύο υπέροχα παιδιά. ∆ουλοπάροικος, όµως, δεν είµαι. Να κολακεύω αφεντικά, ή να γελάω µε τα αστεία, ή να πουλάω συναδέλφους για να επιβιώσω, δεν το κάνω! Και έχω πάντα την ευτυχία δυο-τρεις άνθρωποι να µε εµπιστεύονται. Θα έχει θέση η Βάσια Παναγοπούλου στο «Χυτήριο» για µένα να σερβίρω καφέδες ή ο Πάνος Κατσαρίδης να δουλέψω στα θέατρα, αλλά για τη δηµοσιογραφία την ψυχή µου στον διάβολο δεν την πουλάω, όχι! Θέλω να πω πως, αν στο «Ε» δεν ένιωθα ελεύθερη, θα είχα φύγει ήδη.

Πηγή: Real