Μαίρη Σταυρακέλη: Τα ευτράπελα που θα της μείνουν αξέχαστα από το Καρέ της Ντάμας

Η ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή της μίλησε για όσα θυμάται από τα γυρίσματα και για όσα της δίδαξε εκείνος ο ρόλος στην πορεία της καριέρα της.

-Τι είναι αυτό που θυμάσαι από τα γυρίσματα του «Καρέ της Ντάμας»; Πώς ήταν το κλίμα;

Τι να σου πω… Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό, είναι γελαστά πρόσωπα. Βλέπεις, όλοι γνωριζόμασταν μεταξύ μας. Με την Τζόυς Ευείδη ήμασταν μαζί στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, με τη Χρύσα Σπηλιώτη ήμασταν 9 χρόνια (αν δεν κάνω λάθος) στο Ανοιχτό Θέατρο του Γιώργου Μιχαηλίδη. Με τη Μαρία Κατσανδρή δεν είχα δουλέψει, αλλά γνωριζόμασταν. Και με τον Μανώλη, τον Ντίνο, τον Χάρη και τον Αίαντα όλο και κάπου είχαμε βρεθεί. Ήταν, βλέπεις, και ο σκηνοθέτης μας, Γρηγόρης Πετρινιώτης, που όλο χαμογελούσε. Το πιστεύεις ότι προσπαθώ τώρα να θυμηθώ κάποιον καυγά μαζί του και δεν μου έρχεται…. τίποτα όμως; Θυμάμαι το «Καρέ της Ντάμας» με γλυκύτητα και τρυφερότητα. Στα γυρίσματα γελούσαμε πολύ και κάναμε ώρες να βγάλουμε σκηνή, από τα γέλια. Το κλίμα ήταν μοναδικό και κάθε στιγμή αξέχαστη.

-Ποιος ο ρόλος σου και τι σε δίδαξε σαν Μαίρη, στην πορεία της καριέρας σου;

Ήμουν η Κατερίνα. Μία νέα, σύγχρονη, καθημερινή, εργαζόμενη γυναίκα. Ήμουν παντρεμένη με τον «Αλέκο» (Χάρη Σώζο). Προσπαθούσαμε να κάνουμε παιδί, χωρίς αποτέλεσμα. Είχα τις τρεις κολλητές μου, που μοιραζόμουν τους φόβους, τα όνειρα, τις αγωνίες, τις χαρές και τις λύπες μαζί τους. Ήταν μία πολύ «τίμια» δουλειά το «Καρέ της ντάμας». Βασισμένη σε καθημερινές αλήθειες... Γι’ άλλη μία φορά, επιβεβαιώνεται ότι η αλήθεια είναι ο καλύτερος δρόμος.

-Μοιράσου μαζί μας κάποια ευτράπελα που θυμάσαι και θα σου μείνουν αξέχαστα.

Τη δεύτερη σεζόν, πήγαμε στο καζίνο του Ρίο. Αυτό όμως που δεν θα ξεχάσω με τίποτα, ήταν όταν πήγαμε ταξίδι έως και τα παράλια της Σμύρνης. Αυτό ήταν μια πολύ όμορφη και τρυφερή εμπειρία. Ήμασταν όλοι μαζεμένοι σε ένα κρουαζιερόπλοιο. Θυμίζαμε σχολική εκδρομή. Όλοι οι συντελεστές ήταν μαζεμένοι και κάναμε τρέλες, γέλια. Ο καπετάνιος καθόταν συνέχεια μαζί μας, φορέσαμε τα σωσίβια, κλπ. Τόσο ωραίο να κάνεις γυρίσματα σε πλοίο. Και σκέψου ότι εγώ δεν μπορώ καθόλου τα ταξίδια με πλοίο. Αυτή όμως ήταν μία πολύ γλυκιά ανάμνηση. Επίσης, κάτι άλλο πολύ αστείο. Στο κοινό τηλεοπτικό σπίτι που είχαμε με τον Χάρη Σώζο, είχαμε και μία νυφική φωτογραφία. Αυτή τη φωτογραφία την είχα κι εγώ. Η υπέροχη μαμά του συζύγου μου Νίκου -δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας- είχε μεγάλο καημό που δεν παντρευτήκαμε στη Μητρόπολη, με πολλούς καλεσμένους, νυφικό με ουρά και πέπλα. Αλλά αντ’ αυτού, εμείς διαλέξαμε ένα ξωκκλήσι στη Σέριφο, μόνο με ελάχιστους αγαπημένους. Με βρεγμένα μαλλιά και λινομέταξο καφτάνι εγώ και λινό σαλβάρι ο Νίκος. Και οι φωτογραφίες… σαν εκδρομή.

Η μαμά Ζάννα λοιπόν, όπως κοιτούσε τις φωτογραφίες, βλέπει τη φωτογραφία με εμένα νύφη και γαμπρό τον Χάρη Σώζο. Σούπερ! Δεν έβλεπε καθαρά τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και φωνάζει με χαρά: «Εγώ αυτή την φωτογραφία θα την πάρω». «Να την κάνεις τι;» της λέει ο Νίκος. «Να την βάλω στο σαλόνι τη φωτογραφία από τον γάμο του γιου μου». «Ούτε τώρα θα έχεις φωτογραφία του γάμου μας, γιατί αυτός στη φωτογραφία δεν είμαι εγώ». «Αυτή δεν είναι η Μαιρούλα;». «Ναι, αλλά αυτός είναι ο Χάρης Σώζος». Πάνιασε μέχρι να καταλάβει ότι δεν της έχουμε κρύψει πως εγώ δεν έχω ξαναπαντρευτεί.

Πηγή:Λοιπόν

Διαβάστε επίσης:

Μαίρη Σταυρακέλη: «Περνάει από το μυαλό μου να γράψω μία μίνι σειρά»

Μαίρη Σταυρακέλη: «Πολλοί με ρωτάνε πού βρίσκεται ο Πλάτανος για να έρθουν»

Μπορείς να τη χαζεύεις όσο θέλεις!Στην πραγματικότητα θα κολλήσεις μόλις δεις ποια είναι η μαμά της