Ο Γιώργος Τσιάκκας για τη σειρά «Άγιος Παΐσιος»: «Χρειάστηκε μεγάλη έρευνα και προσοχή»

Επίσης, αποκάλυψε όλες τις εξελίξεις του δεύτερου κύκλου της σειράς που προβάλλεται από το MEGA.

Πόσο χρόνο απαιτεί η συγγραφή ενός σεναρίου;

Εξαρτάται από το τι γράφεις. Εγώ πάντα δούλευα μόνος μου και όχι σε καθημερινή σειρά, όπου υπάρχει κάποιος άλλος που γράφει τους διαλόγους και κάποιος που κάνει, για παράδειγμα, τη σκαλέτα. Αυτό δεν μπορώ να το συλλάβω πώς γίνεται. Είναι σαν να ζωγραφίζουν πέντε άνθρωποι στον ίδιο πίνακα. Είναι δύσκολο. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που τα καταφέρνουν. Στην προκειμένη περίπτωση, για τη σειρά «Άγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον ουρανό» χρειάστηκε μεγάλη έρευνα, προσοχή και περισσότερη προεργασία. Από τη στιγμή που άρχισα να ασχολούμαι με το σενάριο μέχρι σήμερα που μιλάμε έχουν περάσει τρία χρόνια.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη ζωή του Αγίου Παϊσίου;

Αγαπούσα και αγαπώ τον Άγιο, όπως και χιλιάδες Έλληνες. Διαβάζοντας λοιπόν τον βίο του πριν από χρόνια σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ ωραία να μπορούσε να γίνει ταινία ή σειρά. Το έβγαλα όμως γρήγορα από το μυαλό μου γιατί δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις για να γίνει σωστά. Μέχρι που βρέθηκε απρόσμενα το Ινστιτούτο Άγιος Μάξιμος ο Γραικός και μας έδωσε την ευκαιρία να το υλοποιήσουμε. Τους ευχαριστώ πολύ γιατί χωρίς εκείνους δεν θα μπορούσε να γίνει. Οφείλω ωστόσο και ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον σκηνοθέτη Στάμο Τσάμη, στους ηθοποιούς, όλους τους συνεργάτες που δούλεψαν για αυτή τη σειρά δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό αλλά και στον κόσμο που την αγκάλιασε με τόση αγάπη.

Γράφοντας το σενάριο, είχατε στο μυαλό σας ότι θέλετε να περάσετε κάποια μηνύματα;

Όχι, γιατί η ζωή του Αγίου είναι έτσι κι αλλιώς ολόκληρη ένα φωτεινό παράδειγμα. Ο καθένας παίρνει από αυτή εκείνο που χρειάζεται. Μπορώ να σου πω όμως ότι αυτό που ήθελα να δείξω ήταν από πού προήλθε ο Άγιος, τις καταβολές του, την οικογένειά του και όσα κουβαλούσε μέσα του. Δεν έπεσε από τον ουρανό. Ανέβηκε στον ουρανό και ξεκίνησε από τη γη. Παράλληλα, ήθελα να αναδείξω και το μέρος που γεννήθηκε, την Καππαδοκία. Κι αυτό γιατί στην Καππαδοκία ζούσαν άνθρωποι με τόσο βαθιά πίστη, που ερχόμενοι στην Ελλάδα τη μετέφεραν κι εδώ. Σκέψου ότι ξυπνούσαν να κάνουν Μεσονυκτικό, όπως στα μοναστήρια. Έτσι ζούσαν, κι αυτό σ’ το λέω μετά από έρευνα που έκανα.

Τι σας γοήτευσε εξερευνώντας τη ζωή του Αγίου Παϊσίου;

Η θυσιαστική αγάπη που είχε. Καιγόταν υπέρ όλου του κόσμου. Αυτό βέβαια κάνει ο Άγιος. Δεν προσεύχεται για τον εαυτό του, τους συγγενείς του ή τους γνωστούς του, προσεύχεται για όλη την οικουμένη. Και ο Άγιος Παΐσιος είναι οικουμενικός. Έχει ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδος. Κάποια στιγμή είχε πει: «Πόσο θα ήθελα να κάνω την καρδιά μου κομματάκια και να τη δώσω στον κόσμο». Αυτός ήταν. Συνάντησα πολλούς ανθρώπους, μοναχούς και λαϊκούς, και συνομίλησα μαζί τους για τον Άγιο Παΐσιο. Μου τόνισαν ότι έβαζε τον εαυτό του κάτω από όλους. Αυτή η ασύλληπτη ταπείνωση που είχε ήταν και το μεγαλείο του. Πονούσε αφόρητα και καθόταν να σε ακούσει. Ενώ στις μέρες μας κανείς δεν ακούει κανέναν. Δεν το έχεις προσέξει; Μπορεί να πεις καμιά φορά «πονάει το κεφάλι μου» και να σου απαντήσει κάποιος «εμένα να δεις». Αυτός καθόταν σιωπηλός και άκουγε τον πόνο του ανθρώπου. Τον έπαιρνε και τον έκανε δικό του. Δεν ήταν όπως ο ψυχολόγος, που ακούει και λέει μετά «γεια σας. Να περάσει ο επόμενος». Ο Άγιος έπαιρνε το πρόβλημα του ανθρώπου, το ζούσε και το μετέφερε μέσα στην προσευχή.

Η σειρά σημείωσε υψηλά νούμερα τηλεθέασης από το πρώτο κιόλας επεισόδιο. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μυστικό της επιτυχίας;

Το πρώτο είναι η αγάπη που έχει ο κόσμος στον Άγιο. Όλο αυτό που έγινε ήταν ένα δώρο από τον Άγιο. Παράλληλα, θέλω να σου πω ότι σε κάθε σειρά προσπαθούμε να χτίσουμε το κοινό. Εδώ ήταν ένα κοινό έτοιμο να δει, απλά έπρεπε κι εμείς να κάνουμε ανάλογη δουλειά. Νομίζω ότι συνδυάστηκαν αυτά. Άρεσε η δουλειά στους ανθρώπους που αγαπούν τον Άγιο.

Για αυτή τη σεζόν τα επεισόδια έχουν ολοκληρωθεί. Στον δεύτερο κύκλο της σειράς τι πρόκειται να δούμε;

Θα είναι όλη η μοναχική του πορεία. Στον πρώτο κύκλο είχε πει στην Παναγία: «Φύλαξέ με να μη σκοτώσω άνθρωπο και εγώ θα επιστρέψω να σου φτιάξω το μοναστήρι σου που το έκαψαν οι μοναχοί στο Στόμιο». Θα δούμε την επιστροφή του στο Στόμιο, το μοναστήρι που έφτιαξε, και θα παρακολουθήσουμε όλη τη βοήθεια που πρόσφερε στην Κόνιτσα και τη γύρω περιοχή. Θα δούμε, επίσης, τη μετάβασή του στο Όρος Σινά, όπου έζησε μεγάλες ασκητικές στιγμές. Πρόκειται για μια περίοδο που ο ίδιος χαρακτήρισε πολύ καρποφόρα. Δεδομένου ότι είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας, ζούσε με έναν πνεύμονα, έφυγε και επέστρεψε στο Άγιο Όρος. Θα δούμε λοιπόν και το πώς αντιμετώπισε τη δική του αρρώστια, τον θάνατό του και θα παρακολουθήσουμε σημαντικά γεγονότα που ακολούθησαν μετά τον θάνατό του.