Σάββας Φλωρινιώτης:Αλλού πατάω και αλλού βρίσκομαι. Δε ξέρω πως θα αντέξω τον θάνατο του αδερφού μου

Αρχικά ανέφερε: «Είχε μια ελιά στον ώμο του που τον ενοχλούσε γιατί έβαζε την τσάντα και μάτωνε, και αποφάσισε να πάει να την αφαιρέσει. Πήγε και την αφαίρεσε και θεωρήσαμε ότι όλα είναι καλά. Δεν ήξερα ότι είναι τόσο σοβαρή η κατάσταση. Την τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν καλά, του έλεγα να μη δουλεύει αλλά ο Νίκος δε μπορούσε.».

Και πρόσθεσε: «Σίγουρα ήταν ιατρικό λάθος. Δε μας πήραν τηλέφωνο ποτέ για τη βιοψία. Όταν πλέον άρχιζε και αδυνάτιζε, και δε ξέραμε τι είχε, γυρίσαμε όλους τους γιατρούς και όταν κάναμε κάποιες εξετάσεις και είδαμε τι είναι, ζητήσαμε τη βιοψία και την είχαν χάσει. Χάσαμε σχεδόν έναν χρόνο με αυτή την ιστορία».

Και συνέχισε λέγοντας: «Θα τα είχαμε προλάβει όλα. Σίγουρα θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα τώρα αν είχαν γίνει κάποια πράγματα διαφορετικά. Μπορεί να μη αφαιρούσε καν την ελιά και να μη γινόταν τίποτα ποτέ. Ο Νίκος έκανε ανοσοθεραπείες. Το μελάνωμα δε πιάνει χημειοθεραπεία. Εγώ σαν αδελφός του θα κινηθώ νομικά. Έχω θυμώσει. Πώς θα κοιμάμαι αν δε δικαιωθεί; Δε μπορώ να κοιμηθώ.»

Και κατέληξε λέγοντας: «Εννοείται ότι με βασανίζει όλο αυτό, και το ότι δεν ήμουν εδώ και έλειπα, πολλά με βασανίζουν. Κάποιος πρέπει να ψάξει κάτι. Δε γίνεται να φεύγει ένα παιδί 39 χρονών. Αλλού πατάω και αλλού βρίσκομαι, δεν έχουν περάσει έξι μήνες από τότε που πέθανε ο μπαμπάς μου. Δε ξέρω πώς να το αντέξω».