Αλέξης Κούγιας: Η μάχη του με τον καρκίνο και η στιγμή που το έμαθε

Αρχικά ο ποινικολόγος είπε στον Νίκο Χατζηνικολάου: «Εγώ δεν είχα ζήσει το πως είναι να ζεις με τον καρκίνο. Στην οικογένεια δεν είχαμε κάποιο πρόβλημα, δεν υπήρχε κληρονομικότητα. Από τύχη το έμαθα, από ένα ατύχημα. Έτυχε να είναι του Αγίου Νεκταρίου.

Κι επειδή ήταν του Αγίου Νεκταρίου είχα πει πως θα νηστέψω. Νήστεψα 40 ημέρες, αυστηρά. Και στο τέλος είπα, “δεν κάνω εξετάσεις;” να δω τι ευεργετικές συνέπειες έχει η νηστεία. Αφού κάνω αρχικά τον Σεπτέμβριο, λέω δεν κάνω κι άλλες εξετάσεις; Και ξαφνικά, έρχεται η απάντηση. Κεραυνός εν αιθρία… ότι έχω υψηλούς καρκινικούς δείκτες. Έχω μια σύντροφο που είμαστε μαζί τρία χρόνια και άρχισε να ψάχνει σε όλο τον κόσμο. Και βρήκε τους δύο καλύτερους… Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να προσπαθήσεις να αντιμετωπίσεις αυτόν τον αργό θάνατο με διαφορετικό τρόπο από την μάχη. Απλώς πρέπει και ο γιατρός σου να είναι ένας έντιμος άνθρωπος, που να δει ακριβώς τι είσαι εσύ»!

Και πρόσθεσε: «Ο συγκεκριμένος γιατρός σε ένα στάδιο μηνών περίπου, είναι τόσο σκληρός και ρεαλιστής, με την πρώτη προσέγγιση να είναι ότι θα πρέπει να είμαι ευτυχής αν θα ζήσω το πολύ δύο χρόνια και η τελευταία προσέγγιση ότι θα πεθάνω από κάτι άλλο. Σε αυτά τα στάδια τα συναισθήματα αλλάζουν. Τη μία μέρα παίρνεις την ελπίδα ότι τα δύο χρόνια γίνονται πέντε και τα πέντε γίνονται δέκα. Την άλλη μέρα σου λέει ότι αυτή η εξέταση που θα κάνουμε τώρα, θα είναι αυτή που θα μας αποκαλύψει την πραγματικότητα. Και στο τέλος αλλάζει η προσέγγιση και φτάνουμε στο στάδιο της εγχειρήσεως.»!

Και συνέχισε λέγοντας ο Αλέξης Κούγιας: «Η προσδοκία ήταν πως θα ήταν μια εγχείρηση δύο ωρών. Πήγα 5 το πρωί με την σύντροφό μου. Το έκρυψα από τα παιδιά μου, από όλους. Θα προτιμούσα να μάθουν στο τέλος το κακό, παρά να ζήσουν με αυτό επί μήνες. Μου είπαν ότι σε δύο ώρες θα είμαι εκτός του χειρουργείου. Άρχισε η επέμβαση 7 το πρωί και νόμιζα πως μέχρι τις 9-10 θα είχα τελειώσει. Και μόλις ξύπνησα, ρώτησα τη σύντροφό μου τι ώρα είναι και μου είπε 15:00. Κράτησε 6.5 ώρες η εγχείρηση.

Εκεί προσγειώνεσαι σε μια άλλη πραγματικότητα. Γιατί όταν ρώτησα τον γιατρό, μου είπε ότι πέραν του καρκίνου, αφαίρεσε προληπτικά και έναν άλλον, πιο μικρό. Όταν έγινε η εγχείρηση και ρώτησα πως πήγε, μου είπε ο γιατρός “είσαι πολύ τυχερός. Πήγε καλύτερα απ’ ότι περιμέναμε”. Και τώρα τι κάνουμε; Μου λέει ότι “τώρα θα πρέπει να περιμένουμε δέκα μέρες, γιατί έχω δώσει και τον καρκίνο και αυτόν που αφαίρεσα προληπτικά να τον ελέγξουν”.

Μετά 10 ημέρες ήρθε ένας φάκελος. Μου λέει “εδώ είναι η ζωή σου. Θα ξεκινήσω από τα άσχημα. Θυμάσαι που είχαμε πει ότι ήταν αργά εξελισσόμενος καρκίνος; Τελικά, ήταν άκρως επιθετικός. Αν δεν παίρναμε την απόφαση να τον αφαιρέσουμε θα είχες το πολύ ένα χρόνο ζωής. Μπορεί να κάνει μετάσταση στα οστά”… Τον ρωτάω τελειώσαμε; “Όχι μου λέει. Έχουμε ακόμα μία εξέταση στις 5/9”. Πάω κάνω την εξέταση και μου είπε μία λέξη. Αθώος. Με αυτό το πράγμα πρέπει να μάθεις να ζεις» !

Δείτε το απόσπασμα παραπάνω!