Αλέξια: «Αγαπώ την Ελλάδα και λυπούμαι που βασανίζεται ο κόσμος»

«Πάντοτε ταξίδευα, λάτρευα και λατρεύω να ταξιδεύω. Σπούδασα μουσική στη Βοστώνη, οπότε είχα πάντοτε επιρροές και έλξη προς τον τρόπο εργασίας εδώ στην Αμερική. Θαύμαζα και θαυμάζω το ταλέντο πολλών μουσικών, σκηνοθετών, ενορχηστρωτών, παραγωγών ταινιών και μουσικής. Και επειδή εκτός από την τζαζ μία άλλη αγάπη μου είναι ο κινηματογράφος και τα soundtracks, ήρθα στην κατ’ εξοχήν πόλη των soundtracks, το Λος Άντζελες. Επίσης, δεν χρειάζεται να υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο αισθανόμαστε την ανάγκη να εξερευνήσουμε την υφήλιο και τον κόσμο γύρω μας. Είναι υποχρέωσή μας να τιμούμε την ύπαρξή μας με το να υπακούμε στα καλέσματά της. Ποιος είπε ότι πρέπει να ζούμε σε έναν τόπο, στον ίδιο για πάντα; Απολαμβάνω τόσο μα τόσο να ανακαλύπτω κάθε μέρα με καινούργιο τρόπο τα πάντα γύρω μου και μέσα μου», δήλωσε στην espresso. Όσο για το αν της λείπει η Ελλάδα είπε: «Έχω τόσους εξαιρετικούς φίλους εδώ στο Λος Άντζελες από όλα τα μέρη της Γης, από όλα τα μέρη της Ελλάδας και από την Κύπρο, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι καλλιτέχνες όπως εγώ. Καταλαβαινόμαστε απόλυτα, είμαστε όλοι εδώ για την εκπλήρωση παρόμοιων επιθυμιών και ονείρων, με τους οποίους έχουμε δημιουργήσει μια όμορφη σχέση συμπαράστασης, συγγένειας και υποστήριξης. Αφήστε που είδα συναδέλφους μου με τους οποίους είχαμε να συναντηθούμε από την Αθήνα, χρόνια πριν, και συναντηθήκαμε στο Λος Άντζελες. Και περάσαμε και περνάμε τελειότατα με αγάπη, με συναδελφική αλληλεγγύη και χαρά. Και κάθε εβδομάδα, κάθε δέκα μέρες, κάθε μήνα, όλο και κάποιος έρχεται, οπότε δεν προλαβαίνω να επιθυμήσω κανέναν και τίποτα. Επίσης, μου αρέσει τόσο πολύ η ζωή μου, που δεν επιθυμώ κάτι. Είμαι απλώς παρούσα στην παρούσα στιγμή και τη ζω και την ευχαριστιέμαι απόλυτα. Και προπάντων, χαίρομαι. Αγαπώ την Ελλάδα και λυπούμαι τόσο βαθιά με όλα αυτά τα τραγικά που συμβαίνουν. Λυπούμαι που ταλαιπωρείται και βασανίζεται ο κόσμος. Οι κυβερνήσεις υπάρχουν για να κάνουν τη ζωή των ανθρώπων εύκολη, ποιοτική και όχι ακριβώς το αντίθετο! Στέλνω τις ευχές και την αγάπη μου σε όλον τον κόσμο».