Ρένος Χαραλαμπίδης: «Αν και ο χώρος του κινηματογράφου δείχνει επαναστατικός, είναι βαθιά συντηρητικός»

Ο ίδιος λέει χωρίς δισταγμό: «Ο χώρος του κινηματογράφου δυστυχώς στην Ελλάδα, μέχρι πρόσφατα ήταν ένας χώρος φαινομενικά επαναστατικός, αλλά βαθιά συντηρητικός» λέει στο people και συνεχίζει: «Όλα έπρεπε να γίνονται καθώς πρέπει. Δηλαδή ο καλλιτέχνης που κάνει κινηματογράφο πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός με το προφίλ του: π.χ. κάνω σινεμά, άρα δεν μπορώ να κάνω διαφημίσεις, κάνω σινεμά, άρα δεν μπορώ να έχω μια ζωή κοσμοπολίτικη. Ή για να κάνεις σινεμά, θα πρέπει να έχεις πάει σε σχολή, δεν έχεις το δικαίωμα αν δεν έχεις πάει σε σχολή. Είναι και πάλι ένα κομμάτι της δικτατορίας της Αριστεράς. Όλο αυτό που υπήρχε και ήταν ντυμένο με το ευτελές ένδυμα της προοδευτικότητας, πάντα με ενοχλούσε. Γι' αυτό αποφάσισα να είμαι ανυπάκουος. Εγώ προσωποποιώ την ανυπακοή που εκτείνεται από το να κάνω από κινηματογράφο μέχρι διαφημίσεις και από το να συμμετέχω στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. με τον Σαμαρά, μέχρι να τραγουδάω σε συναυλίες με τον Θεοδωράκη. Η αντιφατικότητα είναι ό,τι πιο ωραίο μπορεί να διεκδικήσει ένας άνθρωπος στη ζωή. Πρέπει να διεκδικούμε το δικαίωμα στην αντιφατικότητα και την ανυπακοή. Το μόνο που κρατάω ως ματαιοδοξία –υγιή ματαιοδοξία- είναι αυτό: θα ήθελα να με θυμούνται για τις ταινίες μου».