Αντωνία Καλλιμούκου: Ο χωρισμός που την οδήγησε στην ψυχανάλυση

Ήταν σοκ για εσένα ο χωρισμός των δικών σου; «Ναι ήταν μεγάλο σοκ»

Με ποια έννοια; «Οι γονείς μου ήταν μαζί είκοσι πέντε χρόνια Ήμασταν μια πολύ δεμένη οικογένεια, μέσα στην οποία ένιωθα προστατευμένη σαν να βρισκόμουν σε γυάλα. Όταν ήρθε ο χωρισμός, ήταν σαν να μου είπαν «Τώρα κολυμπά». Μου ήρθε πολύ απότομα και δυσκολεύτηκα γιατί ήμουν και σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία. Είχα μάθει να βαδίζω μαζί με τους δικούς μου και ξαφνικά ανέλαβα ρόλο «διαιτητή» αλλά και αρχηγού της δικής μου ζωής»

Πώς είναι τώρα η σχέση σου με τους γονείς σου; «Έχω πολύ καλή σχέση με τη μητέρα μου»

Σε πλήγωσε ο χωρισμός τους; «Πιστεύω πλέον ότι αυτό είναι κάτι που έπρεπε να είχε γίνει από τότε που ήμουν μικρή. Το ωραίο είναι ένα παιδί να μεγαλώνει με ηρεμία μέσα στο σπίτι και χωρίς εντάσεις. Οταν δεν ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά αντίθετα επικρατούν καβγάδες και συνεχείς κόντρες, είναι προτιμότερο το ζευγάρι να χωρίζει και το παιδί να μοιράζει την εβδομάδα του ανάμεσα στους δύο γονείς, παρά να βιώνει έναν καθημερινό Γολγοθά μέσα στην οικογένεια»

Έζησες καβγάδες στο σπίτι όταν ήσουν μικρή; «Έζησα εντάσεις που δεν θα ήθελα, γιατί —καλώς ή κακώς— οι γονείς είναι αυτοί που πρώτα σε επηρεάζουν και σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, μπορεί όμως να σου διαμορφώσουν και ένα χαρακτήρα που θα καθορίσει στην πορεία σου και τις υπόλοιπες σχέσεις σου. Η μητέρα μου ευτυχώς πάντα στεκόταν δίπλα μου και μου έλεγε «Εγώ είμαι εδώ. Ό,τι και να γίνει θα το ξεπεράσουμε μαζί».

Εσύ είχες γίνει εριστική, ξεσπούσες στους άλλους; «Ακόμη έχω θυμό. Το μεγαλύτερο ελάττωμα μου είναι ότι δεν μπορώ να διαχειριστώ το θυμό που έχω μέσα μου. Ψάχνω να βρω από πού πηγάζει και πώς θα τον ελέγξω»

Έχεις κάνει ψυχανάλυση; «Ξεκίνησα πριν από δύο μήνες γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, σε μια προσπάθεια να διαχειριστώ όλη αυτή την οργή που νιώθω και να μην ξεσπώ σε ανθρώπους. Είναι άδικο. Νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο. Το ότι έφτασα στο σημείο να ζητήσω βοήθεια από ειδικό σημαίνει ότι εξάντλησα όλους τους τρόπους με τον εαυτό μου. Πολλές φορές χρειάζεται ένα άλλο χέρι, πιο έμπειρο, για να βάλει τις σκέψεις σου σε μια τάξη και να καταφέρεις να αντιμετωπίσεις καταστάσεις»

Είναι σημαντικό ότι με τη μαμά σου οι σχέσεις σου είναι αρμονικές.
«Η μαμά μου είναι ο ήρωας μου. Δεν θέλω να αδικηθεί ποτέ. Είναι απίστευτη η αγάπη που νιώθω γι' αυτό τον άνθρωπο»

Φοβάσαι κατά τη διάρκεια μιας σχέσης μην κάνεις τα ίδια λάθη που έκαναν οι γονείς σου; «Ναι. Ονειρεύομαι να κάνω οικογένεια. Το πρώτο όμως που έχω στο μυαλό μου είναι να βρω ισορροπία, να νικήσω τους φόβους μου, για να μη βιώσει το παιδί μου ανάλογες καταστάσεις. Πρέπει να είμαι πολύ κατασταλαγμένη, ώριμη και υπεύθυνη για να κάνω αυτό το βήμα. Θέλω το παιδί μου να ζήσει σε ένα πολύ όμορφο περιβάλλον. Δεν γίνεσαι γονιός για να καλύψεις τις όποιες ανασφάλειες σου .Ένας μεγάλος δάσκαλος είχε πει «στο παιδί πρέπει να δίνεις φτερά, αλλά να το μαθαίνεις να πετά μόνο του».
Πηγή: Εγώ