Μιμή Ντενίση: «Ο Έλληνας έχει ψυχή αλλά υστερεί στην παιδεία»

Ταλαντευθήκατε, όταν γράφατε το έργο «Σμύρνη μου αγαπημένη», για το αν θα έπρεπε «μελανά σημεία» της Ιστορίας να μπούνε στη παράσταση;

«Όχι! Δεν ταλαντεύθηκα καθόλου! Θεωρώ ότι πρέπει να λέμε την αλήθεια. Ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας του έργου, δεν αφορά τη Σμύρνη. Ένα κομμάτι της επιτυχίας, οφείλεται στην ίδια τη παράσταση. Ένα μεγάλο κομμάτι στο θέμα, αλλά και στη ταύτιση που-δυστυχώς-υπάρχει ακόμα. Έως και σήμερα, υπάρχει η διχόνοια που περιγράφει το έργο. Ένα 70% της καταστροφής οφείλεται στη διχόνοια των Ελλήνων. Εξίσου δύσκολες ήταν και τότε, οι σχέσεις με την Ευρώπη! Πολιτικά, δυστυχώς, υπάρχουν ακόμα πολλές ομοιότητες. Όταν έγραφα το έργο, δεν φανταζόμουν τη ταύτιση που θα υπήρχε! Βλέπουμε στις μέρες μας, πρόσφυγες σε βάρκες, να βυθίζονται και να πεθαίνουν! Είμαστε και πάρα πολλοί ευαισθητοποιημένοι όλοι μας σε σχέση με την Ελλάδα. Τη δεδομένη στιγμή, είναι κάτι που έχει λειτουργήσει μέσα στη παράσταση. Πριν 15 χρόνια, κανείς δεν ήταν τόσο ευαισθητοποιημένος σε σχέση με την Ελλάδα. Τώρα το κοινό, όταν ακούει πως Έλληνες σκοτώναν Έλληνες και όλοι μαζί δολοφονούσαν την Ελλάδα, κλαίει! Και για το τότε και για το τώρα!».

Πού υστερεί στις μέρες μας, ο Έλληνας;

«Ο Έλληνας υστερεί στη παιδεία. Δεν είμαι η μόνη που το λέω. Αλλά, το τονίζω και μέσα από αυτό το έργο. Ο Έλληνας και ψυχή έχει, και μυαλό διαθέτει, και επιθυμία έχει….στη παιδεία υστερεί! Ποτέ δεν του δόθηκε ότι θα έπρεπε, σε σχέση με τη παιδεία. Τείνω να πιστεύω ότι γίνεται εκ του πονηρού. Για να μένει χαμηλά. Για να ψηφίζει λάθος, πολλές φορές. Για να μη παίρνει μέρος σε αποφάσεις. Μέσα από το θέατρο, καθημερινά για πολλά χρόνια, συναντώ πολλούς έξυπνους Έλληνες-διατεθειμένους να μάθουν. Αλλά, η παιδεία είναι στο κακό της χάλι. Τα δαχτυλίδια πέφτουν, τα δάχτυλα μένουν. Τα δάχτυλα αν μείνουν και ξέρουν που να οδηγηθούν κάνουν τα σωστά», δήλωσε στο «outnow».