Η Τζούλια Μπάρκα σπάει την σιωπή της: «Δεν έπαθα εγκεφαλικό από ναρκωτικά»

«Ποτέ δεν πήρα τέτοιες. Ήταν ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που με έστειλε στον Αδη και ξαναγύρισα λόγω της αγάπης του πατέρα και της μάνας μου», λέει στη Freddo και κλαίει. Πώς αντιμετώπισαν οι γονείς της το θέμα της υγείας της; «Όταν ανακοίνωσαν στη μητέρα μου ότι δεν πρόκειται να ξαναμιλήσω και να ξαναπερπατήσω, πήγε να πηδήξει από το δωμάτιο του νοσοκομείου. Την πρόλαβαν οι νοσοκόμες», λέει και κομπιάζει από τα δάκρυα.

«Ο πατέρας μου ήταν πάνω από το προσκεφάλι μου νύχτα-μέρα. Εκεί, για μένα. Δεν κουνήθηκε λεπτό. Πέθανε από μαράζι πριν από μερικά χρόνια. Δεν μπορούσε να με βλέπει να ταλαιπωρούμαι»... Με ένα χαρτομάντιλο σκουπίζειτ α μάτια της. Τι έβλεπε όλες εκείνες τις 43 μέρες που ήταν σχεδόν νεκρή. «Απλώς, κοιμόμουν. Δεν ζούσα, δεν ανέπνεα. Και έβλεπα ένα λευκό φως. Οπως μου είπαν οι γιατροί, είχα φύγει από τη ζωή και επέστρεψα. Δεν περίμεναν ούτε εκείνοι ότι θα μπορέσω να επιστρέψω. Είχαν φτάσει στο σημείο να πουν στους γονείς: "ίσως χρειαστεί να βγάλουμε τη μηχανική υποστήριξη"».

«Ξαναμίλησα χάρη στην Τατιάνα»

Τα δύσκολα χρόνια που πέρασαν μετά τη μεγάλη περιπέτεια της υγείας της, ελάχιστοι βρέθηκαν στο πλευρό της, ελάχιστοι της ξαναμίλησαν. Τη ρωτάμε αν ο Στάθης Ψάλτης της στάθηκε. «Είχε και εκείνος τα δικά του προβλήματα. Δεν θα μπορούσε ο άνθρωπος» λέει, μη θέλοντας να τον κακολογήσει, ενώ, όπως μας λέει, η Καίτη Φίνου ενδιαφέρθηκε για εκείνη. «Όπως και ο Σπύρος Μπιμπίλας μου στάθηκε. Το ίδιο και η Τατιάνα. Χάρη στην Τατιάνα Στεφανίδου βρήκα τον καλύτερο λογοθεραπευτή και μπόρεσα να ξαναμιλήσω. Αν δεν ήταν η Τατιάνα, δεν θα μιλούσα σήμερα. Είχα χάσει εντελώς τη φωνή μου και απλώς έβγαζα κραυγές. Ήταν βασανιστικό για μένα όλο αυτό. Έλεγα μέσα μου: "θεέ μου, ή δώσ' μου τη φωνή μου ή πάρε με κοντά σου"».

Όσο για το αν της λείπει το επάγγελμα της; «Σαφώς και μου λείπει και το πονάω. Θα προσπαθήσω να γίνω εντελώς καλά και αν ο Θεός το θέλει, ίσως επιστρέψω σε κάποιους ρόλους».