Χάρης Ρώμας: «Ήταν καθαρά επιλογή μου να απέχω από την τηλεόραση»

«Ήταν καθαρά επιλογή μου. Πριν από τον «Dr Ρούλη», μετά το «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο» είχα πει πως θα κάνω ένα μεγάλο διάλειμμα για να ασχοληθώ με το θέατρο. Ήθελα να γράψω γιατί μέχρι τότε στην ουσία διασκεύαζα έργα. Έτσι προέκυψαν θεατρικά έργα διαφορετικού ύφους από το αναμενόμενο. Όταν πριν από δύο χρόνια αποφάσισα να επιστρέψω, η κρίση ήταν στην κορύφωση της. Ήταν τελείως διαφορετικό το τηλεοπτικό τοπίο και το όλο σκηνικό της χώρας. Ήθελα λοιπόν να ασχοληθώ με το θέατρο, έκανα ταξίδια στο εξωτερικό και βρέθηκα κοντά στην Ομογένεια στην Αμερική, στον Καναδά, στην Αυστραλία. Ήταν πράγματα που ήθελα να κάνω σε σχέση με τη θεατρική μου πορεία» τόνισε στo TV Έθνος.

-Και με τη «Βαβέλ»;

«Πριν από τρία χρόνια, όταν αποφάσισα να επιστρέψω με μια σειρά, τη «Βαβέλ», αν και οι συζητήσεις ήταν προχωρημένες, υπήρξε καθυστέρηση εκ μέρους του ΑΝΤ1. Όταν επανήλθαμε, είχε «κρυώσει» μέσα μου και είχα σκεφτεί ένα νέο στόρι το οποίο διαδραματιζόταν μέσα σε ένα εστιατόριο και είχε πολλά κοινά στοιχεία με το «Μάλιστα, Σεφ!», χωρίς βέβαια εγώ να γνωρίζω την ύπαρξη του πρωτότυπου ρωσικού σεναρίου. Ετσι ούτε αυτό προχώρησε.»

-Τώρα λοιπόν επιστρέφετε με την κωμωδία «Του κακού πεθερού».

«Πρόκειται για κωμική σειρά αυτοτελών επεισοδίων. Γυρισμένο σε στούντιο με τρεις κάμερες. Στη λογική των αμερικανικών sitcom όπως ήταν παλαιότερα οι «Μεν και οι Δεν» και το «Κωνσταντίνου και Ελένης». Υπάρχουν μόνιμοι χαρακτήρες και γκεστ ρόλοι. Τον κακό πεθερό λοιπόν υποδύομαι εγώ και υπάρχει γιος, αλλά και μελλοντική νύφη, η μνηστή του. Ο τίτλος προέκυψε από το χαριτολόγημα που χρησιμοποιούν αρκετοί στην καθομιλουμένη «Τι κακός πεθερός με βρήκε». Υποδύομαι λοιπόν έναν σαρκαστικό άνθρωπο ο οποίος γίνεται ενοχλητικός στον περίγυρο του.»

- Μία ακόμη φορά λοιπόν σε στρυφνό και ιδιότροπο χαρακτήρα, ρόλοι που σας έχουν χαρακτηρίσει στο παρελθόν χαρίζοντας σας μεγάλες επιτυχίες. Η επιλογή αυτή είναι ο ασφαλής δρόμος;

«Οχι, καθόλου. Η ζωή, η καριέρα μου και η παρατήρηση διαδρομών συναδέλφων Ελλήνων και ξένων με δίδαξε πως δεν υπάρχει καμία ασφαλής επιλογή. Ούτε ξεκίνησα έτσι ούτε μου ζητήθηκε. Εχω όμως δη-μιουργήσει ένα είδος ρόλου το οποίο εξελίσσω μέσα στον χρόνο και γι' αυτό είμαι και χαρούμενος και περήφανος. Θεωρώ ότι είναι γνώρισμα ενός καλού ηθοποιού και δημιουργού να δημιουργεί έναν «τύπο». Όπως έχω πει και στο παρελθόν, οι μεγάλοι κωμικοί που θαυμάζω είχαν ένα «τύπο». Από τον Αυλωνίτη, τον Λογοθετίδη και τη Βλαχοπούλου μέχρι τον Μουστάκα. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος μου είχε πει πως είναι ίδιον ενός μεγάλου κωμικού ηθοποιού να έχει ένα χαρακτηριστικό ύφος. Θέλω λοιπόν στην τηλεόραση να δουλεύω πάνω στη βάση αυτών των ρόλων.»

- Καρατερίστας, λοιπόν...

«Ρολίστας. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα που οι ρόλοι αυτοί που υποδύθηκα έγιναν αντικείμενο μελέτης στο Πανεπιστήμιο του Ναυπλίου, όπου μίλησα και ως επίτιμος καλεσμένος. Στρυφνοί χαρακτήρες και με αντικοινωνικά στοιχεία, αλλά και διαφορετικοί μεταξύ τους ανάλογα με τον κάθε ήρωα.»