Καθάριζε την τάξη του για να πληρώνει τα μαθήματα

Ο ίδιος μπορεί να νιώθει Έλληνας, αλλά αρκετές φορές έχει αισθανθεί ότι τον θωρούν ξένο.
Ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη προκειμένου να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να εμπλουτίσει τις γνώσεις του όσο περισσότερο γίνεται.

«Βρήκα αυτό που με βοήθησε να προχωρήσω και στο χορό, ότι είμαστε όλοι διαφορετικοί, όπως τα σώματα των ανθρώπων είναι διαφορετικά. Ο καθένας πρέπει να βρει ένα δικό του τρόπο, ουσιαστικά πρέπει να αποδεχτεί τον εαυτό του και να λειτουργεί ελεύθερα, χωρίς να σκέφτεται αν μπορεί ή αν κάποιος πρέπει να του το επιτρέψει. Απελευθερώθηκα από δικές μου ενοχές, μπορεί και ανασφάλειες, γι αυτό μπορεί να έγινα δεκτικός στην πληροφορία, στο να παρατηρώ, στο να θέλω να εξελιχθώ, να τολμήσω ξαφνικά και να πω ότι είμαι ηθοποιός, να πάρω ένα κείμενο στα χέρια μου και να θέλω να το δουλέψω, θέλει τόλμη, αλλά και να διεκδικούμε την πληροφορία έκφρασης. Δεν βίωσα έντονα το ρατσισμό, αλλά κι αυτό είναι θέμα επιλογής. Μπορεί μέσα σου να καλλιεργείς πράγματα, ακόμα κι αν δείχνει ότι δεν σε πειράζει. Για να σε πειράζει, θα πει ότι έχεις αφήσει το χώρο γι αυτό το πράγμα να φυτρώσει μέσα σου. Προσπαθώ να βρίσκω τον τρόπο να μη με ενοχλεί. Αγαπώ αυτή τη χώρα, την Ελλάδα, σαν να είναι δικιά μου, ακόμα κι αν έχω ζήσει 2-3 παιδικές στιγμές που μπορεί κάποιος να με είχε μειώσει ή να με είχε κάνει να νιώσω άσχημα, επειδή φοράω τρύπια παπούτσια. Σήμερα θεωρώ ότι φοράω άνετα τρύπια παπούτσια χωρίς να έχω θέμα ή να έχω άγχος» εξήγησε στο Ιβάν Σβιτάιλο και συνέχισε για την εποχή που χρειάστηκε να καθαρίζει την αίθουσα για να πληρώνει το μάθημά του: «Είχα μια έντονη εμπειρία στη Νέα Υόρκη. Είναι μια κρύα πόλη, κανέναν δεν δέχεται με ζεστασιά. Άλλαξα πολλές δουλειές, έκανα αμέτρητα πράγματα, ό,τι μπορούσα. Ευτυχώς, είχα ένα φίλο ο οποίος μου έβρισκε part time πράγματα, για να μπορώ να καλύπτω τις βασικές μου ανάγκες. Δούλευα στον οίκο Christie’s, στους πλειστηριασμούς, μεταφέραμε έργα τέχνης από τις εκθέσεις σε σπίτια, δούλεψα σε ελληνικό εστιατόριο, καθάριζα την αίθουσα στη σχολή στο τέλος, μετά τα μαθήματα, με αποτέλεσμα να έχω πρόσβαση σε κάποιο μάθημα»