Γνωστός ηθοποιός: «Μου αρέσει να βάζω εμπόδια στον εαυτό μου και να τα πηδάω»

Ο Αντώνης Λουδάρος σε συνέντευξή του μίλησε για την καριέρα του και τα εμπόδια που έχει αντιμετωπίσει.

Πώς ξεκίνησε η χειμερινή σεζόν για σένα;

Είναι μια γεμάτη σεζόν. Ξεκινάω με το έργο «Φονική παγίδα» στο χώρο «Αγγέλων Βήμα» κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Είχα δει το έργο όταν ήμουν 14 χρονών, σε βιντεο­κασέτα που είχα ενοικιάσει, είναι θρίλερ κι έπαιζε ο Μάικλ Κέιν και ο Κρίστοφερ Ριβ. Μου άρεσε πάρα πολύ από μικρό παιδί και από τότε το σκεφτόμουν να το παίξω, κάθε χρόνο μου ερχόταν στο μυαλό. Όταν έμαθα ότι θα το κάνει ο Γιάννης Λασπιάς, που το σκηνοθετεί, του τηλεφώνησα και αυτοπροτάθηκα, του είπα ότι θα παίξω εγώ το ρόλο. Ταίριαξαν πολύ οι απόψεις μας, υπάρχει χημεία. Ο ρόλος είναι σύνθετος, αστείος και κυνικός, εγκληματική φυσιογνωμία. Δεν έχω ξανακάνει ποτέ κάτι τέτοιο, ούτε κομεντί θρίλερ. Είναι μεγάλο στοίχημα, πρόκληση. Είναι ένα κάστρο που πρέπει να το κατακτήσω. Έχει τρομερή αγωνία το έργο και εξέλιξη.

Σου αρέσει να βάζεις εμπόδια στον εαυτό σου;

Μου αρέσει να βάζω εμπόδια στον εαυτό μου και να τα πηδάω. Είναι μία άσκηση όλα αυτά τα χρόνια. Είναι σαν να σου λέει ο Θεός: «Τόσο πολύ το θέλεις αυτό; θα φέρω τη συγκυρία να το κάνεις».

Οι συγκυρίες στη ζωή σου, σου έφεραν αυτά που ήθελες;

Ναι, είναι σαν να ακούει το σύμπαν και να μου φέρνει αυτά που θέλω. Έχουν πραγματοποιηθεί οι επιθυμίες μου και πραγματοποιούνται.

Έχεις κάνει... παραπατήματα στη μέχρι τώρα πορεία σου;

Λογικό είναι μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια να έχω κάνει κάποια παραπατήματα, κάτι που να μην πετύχει, να μην το ήθελα πάρα πολύ, αλλά να το έκανα γιατί βιοπορίζομαι από αυτή τη δουλειά. Οπότε μπορεί να έχω κάνει κάποια λάθη, είναι θεμιτό να κάνεις και ορισμένες λάθος επιλογές. Το 90% των πραγμάτων που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια ήταν αυτά που ήθελα πραγματικά να κάνω, δεν με πρόδωσαν. Το 10% έγινε μέσα σε κάποιες συνθήκες που έπρεπε να ζήσω.

Υπήρχαν άνθρωποι που σε βο­ήθησαν και κάποιοι άλλοι που σε εμπόδισαν;

Ανθρώπους που με βοήθησαν μπορώ να σου πω πάρα πολλούς, ανθρώπους που με εμπόδισαν δεν τους ξέρω. Δεν ξέρω ποιοι μπορεί να μπήκαν εμπόδιο. Ποτέ μπροστά μου κάποιος δεν έχει πει κάτι άσχημο, να με φέρει σε δύσκολη θέση και να πω ότι είναι εχθρός μου. Ακόμα κι αν υπάρχουν εχθροί, δεν τους ξέρω, άρα δεν υπάρχουν. Πρώτα οι συνάδελφοι σε αναγνωρίζουν και σε εκτιμούν και μετά το κοινό.

Πηγή: Λοιπόν