Βασιλική Τρουφάκου: «Στα 32 µού περνά η σκέψη δηµιουργίας οικογένειας, αλλά δεν έχω αγωνία»

Άραγε δεν έχει την επιθυµία να γίνει µητέρα η ηθοποιός; «Στα 32 µού περνά η σκέψη δηµιουργίας οικογένειας και παιδιών, αλλά το σκέφτοµαι ήπια, δεν έχω αγωνία. ∆εν βιώνω την αγωνία τού ότι έχω έναν στόχο να καταφέρω. Την υγειά µας να έχουµε και όπως πάει», απαντά. Στον ελεύθερο χρόνο της κάνει µαθήµατα ρωσικών και πιάνου. «Μου αρέσει πολύ ο ήχος της ρωσικής γλώσσας», εξηγεί. Όσο για το νοικοκυριό; «Μένω µόνη µου τα τελευταία 10 χρόνια, αλλά δεν µου πολυαρέσει να µαγειρεύω, γιατί είναι µια διαδικασία που θέλει προετοιµασία πριν και καθάρισµα µετά και δυστυχώς δεν έχω χρόνο για κάτι τέτοιο καθηµερινά. Οταν έχω χρόνο, το κάνω µετά χαράς για τους φίλους µου. Αν και έχω πολλούς φίλους εντός του χώρου, οι καλύτεροί µου φίλοι είναι εκτός. Εµείς οι ηθοποιοί έχουµε πολλή αγωνία για την εικόνα µας, την εργασία και την ανεργία µας. Το να κάνω παρέα µε άτοµα εκτός χώρου εµένα µε ξεκουράζει».

Η Βασιλική περνούσε το µεγαλύτερο µέρος της ηµέρας της στο θέατρο «Σταθµός» µέχρι την πρεµιέρα που έγινε στις 25 Ιανουαρίου. «Κατά τη γνώµη µου, η παράσταση αποτελεί µια διεισδυτική µατιά σε µια οικογένεια. Οπως λέει ο Τάκης Τζαµαργιάς, είναι µια φέτα ζωής για τη λειτουργία µιας οικογένειας, στην οποία υπάρχει ένα πρόβληµα που αφορά την έλλειψη ακοής. Εξετάζει αν υπάρχει αποδοχή ή όχι του προβλήµατος που έχει ο κεντρικός ήρωας, ο Μπίλι. Υπάρχει και η εισβολή της Σύλβιας, του δικού µου ρόλου, ενός ανθρώπου που µπαίνει στην οικογένεια και ανατρέπει τις ισορροπίες. Βλέπουµε περίτρανα πώς ο λόγος, η επικοινωνία και η έκφραση µπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να συναντηθούν µε τον λόγο, µε τη σιωπή και µε τη χρήση της νοηµατικής».

Η Βασιλική Τρουφάκου αναφέρεται επίσης στη συνεργασία της µε τον σκηνοθέτη της παράστασης Τάκη Τζαµαργιά: «Είναι ένας άνθρωπος που έχει πραγµατευτεί µε ευαισθησία αυτά τα ζητήµατα, έχει υπάρξει και εκπαιδευτικός και έχει φωτίσει το έργο και τον ρόλο µου µε έναν τρόπο που δεν θα φανταζόµουν. Εχουµε µια πολύ γόνιµη συνεργασία. Ο ρόλος της Σύλβιας είναι ό,τι πιο δύσκολο έχω κάνει. Εχω το ίδιο πείσµα µε την ηρωίδα µου, αυτή τη δίψα της να ζήσει χωρίς συµβιβασµούς. Το ζητούµενο της παράστασης, αλλά και της συγγραφέως -τολµώ να µιλήσω εξ ονόµατός τηςείναι η έλλειψη επικοινωνίας. Αυτό που έχει σηµασία περισσότερο από όλα είναι η διαθεσιµότητά σου, το να είσαι εκεί για τον άλλο, και τότε θα επικοινωνήσουν οι καρδιές».

Πηγή: Realnews