Χρήστος Λούλης: «Όπου υπάρχει άνθρωπος υπάρχει και συμβιβασμός»
Ο Χρήστος Λούλης μιλά για τους συμβιβασμούς που κληθηκε να κάνει στη ζωή του.
Αναφέρθηκε, ακόμη, στην παράσταση που πρωταγωνιστεί και στις έννοιες του πλούτου και της εξουσίας για τον ίδιο.
Πρωταγωνιστείς στην παράσταση του έργου του Μολιέρου «Μισάνθρωπος» στο Εθνικό Θέατρο. Κλασικό κείμενο αλλά με διαχρονική ματιά;
Είναι μία παράσταση η οποία θέλει να δείξει ότι αυτό που έγραφε τότε ο Μολιέρος ισχύει πάντα: κυριαρχεί η ανάγκη να είμαστε μαζί σε μία κοινωνία και ως εκ τούτου να κάνουμε και τις ψευτιές μας, διότι αλλιώς δεν θα μπορέσεις να συνυπάρξεις. Οταν αρχίζουν οι συμβιβασμοί και οι ψευτιές δεν υπάρχει πλέον σταματημός. Ο Μολιέρος αυτό το ονομάζει απομάκρυνση από την αληθινή ζωή και συμφωνώ. Γράφει και στηλιτεύει τους άρχοντες, την τάξη της
εξουσίας. Ουσιαστικά προσπαθεί να περιγράψει ύλη αυτή την κατάστάση μη νηφαλιότητας
Εσύ χρειάστηκε να κάνεις πολλούς συμβιβασμούς στη ζωή σου προκειμένου να συνυπάρξεις;
Και βέβαια. Ποιος μπορεί να μη συμβιβαστεί σε αυτή τη ζωή; Αν και ο συμβιβασμός έχει αρνητική χροιά, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι πολύ θετική η συμβολή του στον ανθρώπινο πολιτισμό. Συμβιβαζόμαστε για να συνυπάρξουμε, γιατί όλοι μαζί μπορούμε περισσότερα απ' ό,τι ο καθένας μόνος του.
Οι μεγαλύτεροι συμβιβασμοί γίνονται σε προσωπικό ή σε επαγγελματικό επίπεδο;
Δεν ξέρω. Όπου υπάρχει άνθρωπος υπάρχει και συμβιβασμός. Συμβιβασμός δεν υπάρχει μόνο όταν κολυμπάς στη θάλασσα και κάνεις μακροβούτι. Αλλά και εκεί υπάρχει, μάλλον... Εγώ όταν κάνω μακροβούτι θα ήθελα να μπορώ να μη βγω στην επιφάνεια σαν να ήμουν ψάρι. Συμβιβάζομαι όμως και βγαίνω όταν πρέπει ανά διαστήματα.
Ο πλούτος και η εξουσία -έννοιες που θίγονται στο κείμενο- ήταν για σένα ζητούμενα;
Οχι, δεν ήταν. Ο πλούτος για μένα βρίσκεται στις ανθρώπινες σχέσεις, στις εμπειρίες και στην προσφορά προς τον άλλο. Απλά θέλω να ζω μια άνετη ζωή δίχως να πεινάμε και να κρυώνουμε. Αν με είχε απασχολήσει σε μεγαλύτερο βαθμό το χρήμα, ίσως και να μην έκανα αυτή τη δουλειά.
Πηγή: Gala