Αποκάλυψη γνωστής ηθοποιού: «Φοβήθηκα πολύ και σκέφτηκα να ρίξω το παιδί»

Ένας φόβος που αντιμετώπισε με ψυχραιμία και έτσι αποφάσισε με τον σύντροφό της να κρατήσουν τον καρπό του έρωτά τους.

Η αντισυμβατική Δήμητρα Παπαδήμα μίλησε για την δύσκολη εγκυμοσύνη της και την στήριξη που είχε από τον Γιάννη Μποσταντζόγλου.

«Με τον Γιάννη ήμασταν μαζί ήδη τρία χρόνια. Εκείνος ήθελε να κάνουμε παιδί. Εγώ, από την άλλη, δεν θεωρούσα τον εαυτό μου ικανό να γίνει μάνα. Πίστευα πως το φορτίο είναι μεγάλο. Εκείνη την περίοδο εργαζόμουν στην τηλεόραση. Οπότε και - το προσπαθούσαμε και δεν το προσπαθούσαμε. Όταν έγινε η σύλληψη, το κατάλαβα αμέσως.'Εχω μια ιδιαίτερη σχέση με τον εαυτό μου, αλλά και με το κορμί μου. Στην αρχή, ένιωσα ένα τράβηγμα στο στομάχι, το οποίο όσο περνούσαν οι μέρες γινόταν ολοένα πιο δυνατό. Χωρίς καν να κάνω το τεστ είπα στον Γιάννη πως είμαι έγκυος. Μια-δυο μέρες αργότερα έκανα το τεστ και επιβεβαιώθηκα. Δεν σου κρύβω πως φοβήθηκα πολύ και σκέφτηκα να ρίξω το παιδί. Οι γιατροί μου έδωσαν ένα deadline για τη διακοπή της κύησης, αλλά τελικά αποφασίσαμε με τον Γιάννη να το κρατήσουμε» αποκάλυψε στο people η Δήμητρα Παπαδήμα και συνέχισε για την κόρη της:

«Ο ερχομός της λειτούργησε σ’ εμάς όως και στα περισσότερα ζευγάρια. Ο Γιάννης αισθανόταν παραμελημένος και σε κάθε τσακωμό μου πέταγε «Από τότε που κάναμε παιδί, εγώ δεν υπάρχω». Η προτεραιότητά μου ήταν όντως το παιδί. Κανονικά, και ο πατέρας θα έπρεπε να έχει προτεραιότητα το παιδί και όχι τη μάνα. Ο Γιάννης, όμως, ήταν -και ακόμα είναι- παιδί ο ίδιος και δεν μπορούσε να προσαρμοστεί. Περνάει μια αιώνια εφηβεία. Ο κάθε άνθρωπος έχει τη μοίρα του. Εγώ ήμουν ο πατέρας και η μητέρα της οικογένειας μου. Κατά κάποιον τρόπο, ήμουν η δυνατή και στήριζα τη μητέρα μου. Σε αντίθεση με τα δικά μου βιώματα, ο Γιάννης πέρασε καλά παιδικά χρόνια, με ανέσεις. Μεγαλώσαμε τελείως διαφορετικά. Εγώ το πεζοδρόμιο και το πάτησα και το περπάτησα. Δεν έπεσα, δεν σκονίστηκα, αλλά ούτε και το προσκύνησα. Αυτό συμβουλεύω και την κόρη μου και είναι η δική μου φιλοσοφία ζωής, που συνειδητοποίησα ότι έχω μετά τα 50 μου, παρόλο που έκανα ψυχανάλυση από 19 ετών»