Μιχάλης Συριόπουλος: «Εμπνεύσθηκα από τον σκύλο μου»

Ο ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή του, μίλησε για τη μεγάλη του αγάπη του θέατρο, για την παράσταση «Καντίντ» που τον οδήγησε στο βραβείο αλλά και για τους γονείς του που ήταν δίπλα του από τις πρώτες απορρίψεις του Κρατικού.

Εγκατέλειψε τη Θεσσαλονίκη για να κάνει τα επόμενα βήματα του στην Αθήνα. Κράτησε όμως το εργαστήρι του, που είχε ξεκινήσει προ επταετίας - «από μια πρόταση της Γλυκερίας Καλαϊτζή» και μαζί ένα συνεχές πηγαινέλα: «Νομίζω ότι ο κύκλος αυτός τελειώνει. Κουράστηκα να περνάω δύο βράδια κάθε βδομάδα στο τρένο» εξηγεί. Άλλωστε και στην Αθήνα έχει το δικό του εργαστήρι στο Θέατρο 104 και διδάσκει στο Θέατρο Αλλαγών.

«Ολη μου η ζωή είναι το θέατρο. Δεν τελειώνει ποτέ. Για πολύ καιρό το είχα πιο πάνω από τη ζωή μου, αλλά κατάλαβα ότι πρέπει να ισχύει το αντίθετο για να παράγεις. Νομίζω ότι χωρίς το θέατρο δεν θα ήμουν καλός άνθρωπος. Τι ονειρεύομαι; Να παίξω όλα τα είδη θεάτρου» λέει και προσθέτει: «Πρόσφατα είδα ένα βίντεο με το Σύμπαν και κατάλαβα τα μεγέθη. Με το θέατρο νιώθω ότι σε μια ζωή ζω τόσες ζωές που είναι δώρο. Θέλω να γίνομαι άλλος και να ανακαλύπτω το μυαλό του άλλου. Ετσι δεν γίνεσαι απόλυτος».

Μετά τη «Δίκη» ήρθε ο «Καντίντ» του Βολταίρου, η παράσταση και η ερμηνεία που τον οδήγησαν στο Βραβείο Χορν, μαζί με την «Πόλη» της Αναγνωστάκη. «Ο 'Καντίντ" ήταν μεγάλο στοίχημα για τον Θωμά. Εκανε μια εξαιρετική διασκευή, κάναμε-πέντε μήνες πρόβες δουλέψαμε πολύ. Στην αρχή δεν την αγαπούσα την παράσταση. Ενιωθα ότι εκτίθεμαι με αυτό το αθώο πλάσμα. Από αυτή την παράσταση πήρα δώρα από τους θεατές, σαν αυτή η φράση να καλλιεργήσουμε τον κήπο μας" κάτι να τους έκανε».

Και ο ίδιος επιβραβεύτηκε: «Είναι σαν γαλόνι για μένα κι ούτε μπορώ να αποχωριστώ τον σταυρό του Χορν. Τώρα με το βραβείο νομίζω ότι πρέπει να με φροντίζω περισσότερο, γιατί και τον σταυρό έχω να παραδώσω αλλά και λόγω της βράβευσης από την επιτροπή μπορεί και να αξίζω...». Γιατί, παρά την πίστη στον εαυτό του, δεν το περίμενε, στα 33 του. «Οι γονείς μου ήταν δίπλα μου από τις πρώτες απορρίψεις του Κρατικού. Οχι για να γίνω διάσημος, αλλά ήξερα ότι αυτό ήθελα. Με φοβίζει λίγο το να γίνω διάσημος. Δεν θέλω να είμαι πυροτέχνημα. Δεν θέλω να εξαφανιστώ. Αυτό είναι κάτι που τρομάζει κι εμένα και τον σκύλο μου. Γιατί ο σκύλος μου ήταν η έμπνευση μου για τον Καντίντ. Είναι το πιο αθώο πλάσμα που ξέρω. Τόσο αθώο που πηγαίνει παντού και λέει ναι σε όλα...», λέει στο Βήμα.

Εκτός από τις παραστάσεις της «Αρχής του Αρχιμήδη» που θα συνεχιστούν και μετά το Πάσχα (θέατρο Skrow), όπου απολαμβάνει έναν ρεαλιστικό τρόπο δουλειάς, η σεζόν που λήγει είχε και τηλεόραση. Συμμετείχε στην καθημερινή σειρά «Η Επιστροφή» (ΑΝΤ1), και έτσι γεύθηκε μια πρώτη δόση δημοσιότητας. Το καλοκαίρι θα είναι στο Φεστιβάλ Αθηνών με την «Κουλουρού» του Γιώργου Παπαγεωργίου, που βασίζεται σε ένα «βάναυσο και βάρβαρο» έθιμο της Πάτρας και σε αυτή την παράσταση θα αναμετρηθεί με ένα θέατρο σωματικής φόρμας.